ذهن مقایسه کننده به شما می گوید به اندازه کافی خوب نیستید و دیگران مهمتر از شما هستند. مقایسه کردن ، ما را نسبت به آب و هوا، آرزوی کودکی بهتر و تلاش برای کمال، عصبانی می کند.
به گزارش خط سلامت طبق برخی مطالعات، 10 درصد از افکار ما شامل نوعی مقایسه است. نظریه مقایسه اجتماعی این ایده است که افراد ارزش اجتماعی و شخصی خود را بر اساس نحوه قرار گرفتن در مقابل دیگران تعیین می کنند . این نظریه در سال 1954 توسط روانشناس لئون فستینگر ارائه شد.
ذهن مقایسه کننده و مقایسه کردن چه فایده ای دارد؟
مقایسه بخشی طبیعی از شناخت انسان است و می تواند برای فرآیند بهبود خود مفید باشد. وقتی خودمان را با دیگران مقایسه می‌کنیم، اطلاعاتی در مورد آنچه می‌خواهیم و جایی که می‌خواهیم باشیم به دست می‌آوریم و بازخورد ارزشمندی در مورد نحوه اندازه‌گیری دریافت می‌کنیم. با این حال، آنها همچنین می توانند دردهای روحی زیادی را برای ما ایجاد کنند.
مقایسه کردن یکی از اساسی ترین واحدهای شناخت است که از همان دوران کودکی ، بخشی از تفکر را شامل می شود و پرو بال دادن به آن در برخی افراد ، آغاز گر پیدا شدن برخی مشکلات روان شناسی است .
ذهن مقایسه گر ، زمینه را برای بروز ناهنجاری ها و آسیب های روان شناختی مساعد می سازد . در واقع کودک ابتدا از طریق مقایسه کردن ، تجارب تازه ای را کسب کرده که به در شناخت بهتر کمک می کند .
مقایسه کردن و مقایسه شدن در کودکان
در شش تا هفت سالگی مقایسه کردن و مقایسه شدن در کودکان به درجه مطلوبی از تکامل می رسد تا جایی که کودک از این طریق ، احساسات متفاوتی را نسبت به افراد و رفتارهای آن ها پیدا می کند و آن ها را به گروه های خوب و بد تقسیم می کند .
این جا است که زمینه پیدایش ذهن آلاکلنگی و تفکر سیاه و سفید در کودک فراهم می شود و مقایسه های افراطی که از سوی والدین و اطرافیان شالوده ذهن کودک را در هم می آمیزد و باعث تشکیل طرح واره های منفی می شود .
ذهن آلاکلنگی
افرادی که با ذهن آلاکلنگی به دنیا نگاه می کنند ، به طور مداوم در حال مقایسه کردن خودشان با دیگران هستند و همواره از اشتباه کردن در هراس هستند .
این نوع نگاه باعث می شود ، استدلال ها و تعاریفی که ماهیت کیفی دارند ، کمی تلقی شوند و از طریق مقایسه ، راه درست از نادرست تشخیص داده می شود .
برای نمونه ذهن آلاکلنگی تصور می کند درصورتی که پای همسایه بشکند او بهتر راه خواهد رفت یا مورد تمجید واقع شدن دیگری را تهدیدی علیه خودش برداشت می کند و از روش هایی مانند بدگویی و حسد ورزی برای تخلیه اضطراب استفاده می کند .
محققان یک راه پیشگیری از پیدایش ذهن مقایسه گر و ذهن آلاکلنگی را ، اجتناب از مقایسه کردن کودکان با گروههای همسال معرفی می کنند .
به عقیده روان شناسان والدین وظیفه دارند به فرزندان شان یادآوری کنند که او دارای شخصیت منحصر به فرد با ویژگی های متمایز است .
کودک باید قادر باشد تا استعدادها و توانایی هایش را کشف کرده و خودش را فقط و فقط با خودش مقایسه کند.
تقدیر و تمجید از کودک و دوست داشتن بی قید و شرط ، این طرح واره را در ذهن کودک ایجاد می کند که او قادر به انجام هر کاری است و پر پروازش او را تا پایان عمر برای نیل به رویاها و هدف هایش یاری می کند .
از طرفی دیگر استفاده از عباراتی که محصول مقایسه کیفی است به افراد کمک می کند تا از مقایسه برای شناخت و پیشبرد اهداف شان کمک نگیرند .
برای نمونه وقتی از عبارت تندرست باشید به جای خسته نباشید استفاده می شود یا به تعهد خودش پایبند است جایگزین خیانت نکردن می شود ، فهم مسائل کیفی بهتر صورت می گیرد چرا که به رغم مشابه بودن معانی این عبارات ، باید گفت که یکی محصول مقایسه کیفی و دیگری نتیجه مقایسه کمی است. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
