در صورت ابتلا به عفونت ادراری ، نوشیدن شیر بی خطر است. همچنین خوردن ماست و سایر محصولات لبنی تخمیری که حاوی باکتری‌های مفید هستند، سیستم ایمنی را تقویت کرده و از عفونت‌ها جلوگیری می کنند و خطر ابتلا به عفونت‌های ادراری را کاهش می دهند.
به گزارش خط سلامت نوشیدن مقدار زیادی آب و خوردن میوه هایی با محتوای آب بالا می تواند به دفع باکتری ها از دستگاه ادراری کمک می کند. موز و سایر غذاهای پر فیبرهمچنین برای سلامت دستگاه ادراری مفید هستند.
چه چیزی باعث عفونت ادراری می شود؟
عفونت ادراری یک بیماری شایع است که می تواند در هر قسمتی از سیستم ادراری رخ دهد که مسئول فیلتر کردن مواد زائد و آب از خون و دفع آنها به صورت ادرار است.
هنگامی که باکتری های پوست یا رکتوم به دستگاه ادراری حمله می کنند، می توانند باعث عفونت شوند که منجر به التهاب کلیه ها، مثانه یا مجرای ادرار می شود.
بیشتر عفونت‌های دستگاه ادراری توسط اشریشیا کلی ( E. coli )، نوعی باکتری که معمولاً در دستگاه گوارش یافت می‌شود، ایجاد می‌شود.
کلامیدیاو مایکوپلاسما باکتری هایی هستند که می توانند مجرای ادرار را آلوده کنند اما مثانه را آلوده نمی کنند.
در حالی که افراد در هر سن و جنس ممکن است به عفونت ادراری مبتلا شوند، زنان در طول زندگی (بیش از 50٪) در مقایسه با مردان در معرض خطر ابتلا به عفونت ادراری هستند.
چه چیزی احتمال ابتلا به عفونت ادراری افزایش می دهد؟
عواملی که ممکن است احتمال ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهند عبارتند از:
رابطه جنسی مکرر یا شدید با چندین شریک جنسی
دیابت
بهداشت فردی ضعیف
مشکلات تخلیه کامل مثانه
استفاده از کاتتر ادراری
بی اختیاری روده
مسدود شدن جریان ادرار
سنگ کلیه
بارداری
یائسگی
اقدامات اخیر ادرار
سیستم ایمنی سرکوب شده
بی حرکتی برای مدت طولانی
استفاده از اسپرم کش ها و تامپون ها
مصرف زیاد آنتی بیوتیک ها که می تواند عملکرد روده و مجاری ادراری را مختل کند
علائم عفونت ادراری چیست؟
در حالی که علائم UTIبسته به سن، جنسیت و سایر عوامل، علائم رایج عبارتند از:
میل شدید و مداوم برای ادرار کردن
ادرار مکرر و کم
ادرار کدر به نظر می رسد
ادراری که قرمز، صورتی روشن یا قهوه ای تیره به نظر می رسد که نشانه وجود خون در ادرار است
ادرار با بوی قوی
احساس سوزش هنگام ادرار کردن
درد لگن در زنان به خصوص در مرکز لگن و اطراف ناحیه استخوان شرمگاهی
چگونه عفونت ادراری تشخیص داده می شود؟
پزشک شما پس از تأیید علائم و آزمایش نمونه ادرار برای ارزیابی وجود گلبول‌های سفید، گلبول‌های قرمز و باکتری، تشخیص می‌دهد.
اگر عفونت ادراری مکرر دارید، پزشک ممکن است آزمایش های تشخیصی بیشتری را برای تعیین علت از طریق موارد زیر درخواست کند:
تصویربرداری تشخیصی
دستگاه ادراری را با استفاده از سونوگرافی ، توموگرافی کامپیوتری (CT) و اسکن تصویربرداری تشدید مغناطیسی ( MRI )، ردیابی تشعشع یا اشعه ایکس ارزیابی می‌کند .
اورودینامیک
تعیین می کند که دستگاه ادراری چگونه ادرار را ذخیره و آزاد می کند.
سیستوسکوپی
به پزشک اجازه می دهد تا داخل مثانه و مجرای ادرار را با لنز دوربین ببیند.که از طریق مجرای ادرار از طریق یک لوله بلند و نازک وارد می شود.
پیلوگرام داخل وریدی
شامل تزریق یک رنگ به بدن است که از طریق دستگاه ادراری حرکت می کند و سپس عکسبرداری با اشعه ایکس از شکم. رنگ، دستگاه ادراری را در تصویر اشعه ایکس برجسته می کند.
عفونت ادراری چگونه درمان می شود؟
آنتی بیوتیک ها معمولا خط اول درمان عفونت های دستگاه ادراری هستند. همچنین ممکن است پزشک به شما توصیه کند که مقدار زیادی مایعات بنوشید و یک رژیم غذایی سالم داشته باشید.
اینکه چه داروهایی توسط پزشک شما تجویز می شود به وضعیت سلامتی و نوع باکتری موجود در ادرار شما بستگی دارد.
برای یک عفونت ادراری شدید، ممکن است لازم باشد برای درمان با آنتی بیوتیک های داخل وریدی به بیمارستان بروید.از مصرف بیش از حد نوشیدنی های کافئین دار یا گازدار خودداری کنید. چراکه بدن را کم آب کرده و خطر عفونت ادراری را افزایش می دهند و منجر به تاخیر در بهبود می شوند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
