آیا قرص ایبوپروفن اعتیادآور است؟

دلایل جسمی 

وابستگی جسمی به ایبوپروفن معمولاً زمانی رخ می‌دهد که افراد از این دارو به‌طور مکرر و در دوزهای بالاتر از حد توصیه‌شده استفاده می‌کنند. این وابستگی بیشتر در افرادی دیده می‌شود که با دردهای مزمن سروکار دارند. در این حالت، بدن به‌تدریج به حضور دارو عادت می‌کند و نیاز به دوزهای بالاتر برای تسکین درد احساس می‌شود. به این وضعیت تحمل دارویی گفته می‌شود.

به‌عنوان مثال:

فردی که از ایبوپروفن برای درمان دردهایی مانند سردردهای مزمن، دردهای آرتریتی یا آسیب‌های ورزشی استفاده می‌کند، ممکن است برای دستیابی به همان تأثیر اولیه مجبور به مصرف دوزهای بیشتری شود.

این مصرف مکرر و افزایش دوز باعث ایجاد یک چرخه وابستگی می‌شود، زیرا قطع ناگهانی مصرف می‌تواند علائم ترک، مانند سردردهای برگشتی یا افزایش شدت درد، ایجاد کند.

دلایل روانی وابستگی:

عوامل روانی می‌توانند نقش بسزایی در وابستگی به ایبوپروفن ایفا کنند. این دلایل معمولاً به مشکلات عمیق‌تر سلامت روانی مانند اضطراب، استرس، یا افسردگی مرتبط هستند.

استرس و اضطراب: افرادی که با سطوح بالای استرس یا اضطراب مواجه هستند، ممکن است از ایبوپروفن به‌عنوان یک مکانیزم مقابله‌ای برای کنترل دردهای جسمی ناشی از استرس استفاده کنند. این مسئله می‌تواند به مصرف نادرست و مداوم منجر شود.

افسردگی: افراد افسرده گاهی به دلیل ناتوانی در مدیریت احساسات خود به داروهای مسکن مانند ایبوپروفن پناه می‌برند، حتی زمانی که درد جسمی ندارند.

بعضی افراد تصور می‌کنند که بدون مصرف ایبوپروفن قادر به مدیریت درد یا انجام فعالیت‌های روزمره نیستند، حتی اگر مصرف آن ضروری نباشد. این وابستگی ذهنی می‌تواند باعث تداوم مصرف غیرضروری شود.