تعادل بین کار و زندگی به افراد کمک میکند تا نقشهای مختلف خود را در محیط کار و زندگی شخصی بهخوبی مدیریت کرده و از استرسهای ناشی از فشار کاری بکاهند. با رعایت تعادل مناسب، کارکنان نهتنها از سلامت جسمی و روانی بهتری برخوردار خواهند شد، بلکه بهرهوری آنان نیز افزایش مییابد و مشکلاتی مانند غیبتها و خستگی مفرط کاهش پیدا میکند.
به گزارش خط سلامت در این مقاله، به اهمیت این تعادل و تأثیرات منفی عدم وجود آن خواهیم پرداخت و روشهایی برای تقویت تابآوری و مقابله با چالشهای زندگی و کار را معرفی خواهیم کرد. این رویکرد نهتنها سلامت فردی را ارتقا میدهد، بلکه به شرکتها کمک میکند تا کارکنان خود را حفظ کرده و بهرهوری بالاتری داشته باشند.
تعادل بین کار و زندگی
تعادل کار و زندگی یک رویکرد کلنگر است که به نقشهای مختلف افراد پرداخته و از یک سو بهعنوان کارمند و از سوی دیگر بهعنوان فرد مسئول در زندگی شخصی به آن نگاه میکند. این رویکرد در درجه اول بر مدیریت منابع انسانی تأکید دارد و به نیازهای اجتماعی، فرهنگی و بهداشتی کارکنان توجه میکند. در گذشته، این مفهوم بیشتر به سازگاری بین کار و خانواده اشاره داشت، اما امروز شامل اقدامات مختلفی است که بر شخصیسازی و طراحی مثبت کار تأثیر میگذارد.
اهمیت تعادل کار و زندگی
تعادل کار و زندگی از دیدگاه کارفرما بهویژه جالب است زیرا میتواند منجر به رضایت کارکنان و بهبود کیفیت زندگی آنان شود. این امر باعث افزایش بهرهوری کارکنان، کاهش روزهای بیماری و غیبت، و بازگشت سریعتر به کار میشود. همچنین تعادل خوب کار و زندگی میتواند به حفظ و توسعه کارکنان کمک کرده و شرکتها را از هزینههای بالای استخدام و آموزش کارکنان جدید رهایی بخشد. علاوه بر این، شرکتهایی که به تعادل کار و زندگی توجه دارند، میتوانند کارکنان ماهرتر جذب کنند و از رقبا متمایز شوند.
تاثیرات منفی عدم تعادل کار و زندگی
نبود تعادل بین کار و زندگی میتواند پیامدهای منفی زیادی به همراه داشته باشد. استرس مداوم ممکن است سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و فرد را مستعد بیماریهای مختلف کند. همچنین فشارهای روانی و جسمی ناشی از کار زیاد میتواند منجر به از دست دادن عملکرد، خستگی مداوم، مشکلات در تمرکز، بیانگیزگی و کاهش خلاقیت شود. بنابراین، برای حفظ سلامت خود، ضروری است که برای ایجاد تعادل بین کار و زندگی تلاش کنیم.
تابآوری و نقش آن در کار و زندگی
تابآوری به توانایی مقابله با چالشها و استرسهای زندگی گفته میشود. این ویژگی شامل مقاومت، انعطافپذیری و تحمل است. فرد تابآور قادر است در شرایط استرسزا روانی سالم باقی بماند. تابآوری یک ویژگی ذاتی نیست بلکه یک فرآیند یادگرفتنی است که در طول زندگی آموخته میشود و میتواند در مراحل مختلف زندگی تغییر کند.
عوامل تقویت کننده تابآوری
خودآگاهی: آگاهی از وضعیت خود و توانایی بازخورد دادن به خود
خودکارآمدی: داشتن انضباط شخصی، تصمیمگیری مناسب، و انگیزه برای انجام کارها
مهارتهای اجتماعی: مهارتهای ارتباطی و توانایی کار گروهی
حل مسئله: تفکر منطقی و خلاقانه برای حل مشکلات
پذیرش و مسئولیتپذیری: پذیرفتن واقعیتها و مسئولیت وظایف
هفت ستون تابآوری هفت ویژگی اصلی تابآوری عبارتند از:
خوشبینی
پذیرش و پذیرفته شدن
جهتگیری بهسوی حل مشکل
ترک نقش قربانی
قبول مسئولیت
روش هایی تقویت تابآوری
برای تقویت تابآوری، افراد باید با درک خود شروع کنند. ابتدا باید درک کاملی از نقش خود در محل کار و سایر جنبههای زندگی داشته باشند و آنچه را که میتوانند تغییر دهند، شناسایی کنند. فرآیند تفکر خود را مشاهده کرده و افکار منفی را شناسایی کنند.
تمرکز بر روی مهارتهایی که در آنها تخصص دارند و تقسیم وظایف سنگین به کارهای کوچکتر میتواند به ایجاد تابآوری کمک کند. این فرآیند به افراد اجازه میدهد تا در شرایط استرسزا فضایی برای تنفس ایجاد کرده و خوشبینی را تقویت کنند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است