تحقیقات نشان می‌دهد افراد مبتلا به بیش فعالی به طور قابل توجهی در معرض اختلالات خواب از جمله بی‌خوابی، آپنه خواب و نارکولپسی قرار دارند. این ارتباط پیچیده ممکن است ناشی از عواملی مانند اختلال در ریتم شبانه‌روزی، بیش فعالی و مصرف داروهای خاص باشد که همگی می‌توانند بر کیفیت خواب تاثیر منفی بگذارند.
به گزارش خط سلامت در واقع، مشکلات خواب در افراد مبتلا به بیش فعالی به اندازه‌ای رایج است که برخی محققان به این نتیجه رسیده‌اند که این اختلالات خود می‌توانند یکی از علائم بیش فعالی باشند.
رابطه بیش فعالی با مشکلات خواب
بیش فعالی و مشکلات خواب ارتباط نزدیکی با هم دارند و هر یک از این بیماری‌ها به طور بالقوه شیوع، خطر و شدت بیماری دیگر را افزایش می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهند که این مسائل ممکن است از ریتم‌های شبانه‌روزی غیرطبیعی، افکار بیش‌فعال یا داروهای خاص ناشی شود. افراد مبتلا به بیش فعالی نیز بیشتر در معرض اختلالات خواب از جمله بی‌خوابی، آپنه خواب و نارکولپسی هستند.
بیش فعالی چیست؟
اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD) یک وضعیت عصبی رشدی شایع است که بر توانایی تمرکز، توجه و مدیریت احساسات تأثیر می‌گذارد. بیش فعالی یک بیماری مادام‌العمر است که علائم آن معمولاً در دوران کودکی یا اوایل نوجوانی ظاهر می‌شود و تا بزرگسالی ادامه می‌یابد. بسته به نوع بیش فعالی تجربه‌شده، علائم می‌توانند متفاوت باشند.
در زیر انواع بیش فعالی آورده شده است:
بیش فعالی با نقص توجه غالب: این نوع بیش فعالی به داشتن علائم اولیه فراموشی و بی‌نظمی بدون علائم بیرونی بیش‌فعالی اشاره دارد. افراد مبتلا به این زیرگروه ممکن است در ادامه کار یا حفظ تمرکز مشکل داشته باشند.
بیش‌فعال تکانشی: این نوع به افزایش سطح فعالیت بدنی، صحبت بیش از حد و عمل "در حال حرکت" اشاره دارد. بزرگسالان مبتلا به این نوع غالباً احساس بی‌قراری را تجربه می‌کنند.
بیش فعالی ترکیبی: در این نوع، فرد علائمی از هر دو ویژگی بی‌توجهی و بیش‌فعالی را نشان می‌دهد.
بیش فعالی و مشکلات خواب، ارتباط چیست؟
بیش فعالی و مشکلات خواب رابطه‌ای پیچیده دارند. بسیاری از افراد ممکن است تعجب کنند که "آیا بیش فعالی بر خواب تأثیر می‌گذارد؟" پاسخ ساده این است که بله. در واقع، تا 50 درصد از بزرگسالان و 61 درصد از کودکان مبتلا به بیش فعالی با مسائل مربوط به خواب مواجه هستند. با توجه به این میزان بالای همبودی، بسیاری از محققان حدس می‌زنند که بیش فعالی می‌تواند باعث اختلالات خواب شود و بالعکس. برخی حتی پیشنهاد کرده‌اند که مشکلات خواب یکی از علائم بیش فعالی است.
مشکلات خواب رایج در بیش فعالی ممکن است ناشی از عوامل مختلفی مانند بیش‌فعالی، بهداشت نامناسب خواب و عدم تعادل انتقال‌دهنده‌های عصبی باشند. از آنجا که بیش فعالی در یک طیف رخ می‌دهد و علائم بسته به فرد متفاوت است، شناسایی علت اصلی پشت کیفیت خواب ضعیف می‌تواند دشوار باشد.
پیوند بین بیش فعالی و مشکلات خواب
تحقیقات ارتباط بین بیش فعالی و مشکلات خواب را نشان می‌دهند. تا 75 درصد از بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی در دوران کودکی علائمی از چرخه خواب بیش فعالی را نشان می‌دهند که به تاخیر در فاز ریتم شبانه‌روزی اشاره دارد. به همین ترتیب، بسیاری از بزرگسالان با پدیده «خواب مردگان» دست و پنجه نرم می‌کنند و قبل از خواب عمیق حدود ساعت 4 صبح چندین بیداری را تجربه می‌کنند. این چالش‌ها متعاقباً بیدار شدن به موقع را دشوار می‌کنند.
بسیاری از افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است هنگام خواب با بیش‌فعالی دست و پنجه نرم کنند. احساس پرانرژی، پرحرفی، بی‌قراری یا بی‌قراری در شب می‌تواند باعث شود که دور شدن از کار تقریباً غیرممکن به نظر برسد.
ریتم شبانه‌روزی غیرطبیعی
ریتم شبانه‌روزی غیرطبیعی در افراد مبتلا به بیش فعالی شایع است. این ریتم یک ساعت داخلی طبیعی است که به افراد کمک می‌کند در زمان‌های مناسب بیدار یا خواب‌آلود شوند. یک ریتم غیرطبیعی می‌تواند باعث ترشح هورمون‌ها و مواد شیمیایی شود که باعث می‌شود افراد در شب بیدار بمانند و در طول روز احساس خستگی کنند.
تاثیر داروهای بیش فعالی
رایج‌ترین نوع دارویی که برای بیش فعالی تجویز می‌شود، محرک‌ها هستند که به افراد کمک می‌کنند هوشیارتر، بیدارتر، متمرکزتر و پرانرژی‌تر شوند. با این حال، بی‌خوابی و مشکلات خواب از شایع‌ترین عوارض جانبی این داروها هستند.
کاهش خواب REM
مطالعات نشان می‌دهند که کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی زمان کمتری را در خواب حرکت سریع چشم (خواب REM) نسبت به سایرین می‌گذرانند. خواب REM نقش اساسی در کیفیت و سلامت خواب دارد و این اختلاف ممکن است تا حدی ارتباط بین بیش فعالی و خواب ضعیف را توضیح دهد.
تکانشگری
تکانشگری یک ویژگی مشترک بیش فعالی است که به مناطقی از مغز درگیر در تفکر، برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و کنترل تکانه آسیب می‌زند. این نقایص در عملکردهای اجرایی می‌تواند افراد مبتلا به بیش فعالی را به سمت انتخاب‌های ضعیف یا غیرمسئولانه سوق دهد که بر سلامت آنها تأثیر می‌گذارد.
مدیریت زمان و برنامه‌ریزی ضعیف
افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است به دلیل مشکلات مدیریت زمان، برنامه‌ریزی و پایبندی به یک برنامه، با داشتن یک برنامه خواب ثابت مشکل داشته باشند.
تجربه خواب "سرزده"
بسیاری از افراد مبتلا به بیش فعالی خواب مزاحم را تجربه می‌کنند. این پدیده زمانی اتفاق می‌افتد که فردی پس از جدا شدن ذهنی از یک کار، خواب‌آلود می‌شود یا بدون هشدار به خواب می‌رود.
بهداشت ضعیف خواب
افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است مشکلاتی در بهداشت خواب داشته باشند، مانند دیر به رختخواب رفتن یا انجام فعالیت‌های تحریک‌کننده قبل از خواب. اختلالات خواب و خواب‌آلودگی در طول روز می‌تواند مشکلات مرتبط با بی‌قراری و بی‌خوابی را تشدید کند.
شرایط بهداشت روانی همزمان
بیش فعالی و وحشت شبانه، همراه با سایر شرایط سلامت روان که ممکن است به مشکلات خواب کمک کنند، رایج هستند. به ویژه کودکان در برابر تجربه کابوس‌های بیش فعالی آسیب‌پذیر هستند.
عدم تعادل انتقال‌دهنده‌های عصبی
بیش فعالی ممکن است ناشی از اختلال در سیستم دوپامین و نوراپی‌نفرین باشد. این عدم تعادل‌ها می‌توانند در نحوه تفسیر لذت توسط مغز اختلال ایجاد کنند و بر کمیت و کیفیت خواب تأثیر بگذارند.
اختلالات خواب رایج در بیش فعالی
اختلالات خواب به اندازه کافی ثابت و شدید هستند که کیفیت زندگی، سلامت یا توانایی عملکرد را مختل می‌کنند. به عنوان مثال، تحقیقات نشان می‌دهند که بیش فعالی و بی‌خوابی اغلب به صورت همبود رخ می‌دهند.
اختلالات خواب رایج که توسط افراد مبتلا به بیش فعالی تجربه می‌شود عبارتند از:
اختلال بی‌خوابی: بی‌خوابی منجر به مشکلاتی در به خواب رفتن یا ماندن در خواب می‌شود.
اختلالات تنفس در خواب: شامل آپنه انسدادی خواب و خروپف است.
سندرم پای بی‌قرار: افراد مبتلا به بیش فعالی بیشتر از سایرین از این مشکل رنج می‌برند.
اختلالات ریتم شبانه‌روزی: این اختلالات باعث بروز مشکلات در ترشح هورمون‌ها و مواد شیمیایی می‌شود.
نارکولپسی: اختلال خواب شدید که منجر به خواب‌آلودگی غیرقابل کنترل در طول روز می‌شود.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
