تفاوت‌های بین آنفولانزا A و آنفولانزا B

آنفولانزا A بیشتر شایع است و می‌تواند هم انسان‌ها و هم حیوانات را آلوده کند، در حالی که آنفولانزا B فقط انسان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و معمولاً علائم خفیف‌تری دارد.

به گزارش خط سلامت در این مقاله به بررسی تفاوت‌ها و شباهت‌های این دو نوع آنفولانزا و نحوه پیشگیری و درمان آن‌ها می‌پردازیم.

تفاوت‌های بین آنفولانزا A و آنفولانزا B

آنفولانزا A و آنفولانزا B علائم مشابهی از جمله تب، گلودرد، درد بدن، خستگی و سرفه ایجاد می‌کنند. آنفولانزا A شایع‌تر است و می‌تواند هم انسان‌ها و هم حیوانات را آلوده کند و به همین دلیل می‌تواند منجر به شیوع‌های وسیع‌تری شود.

در مقابل، آنفولانزا B فقط انسان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، معمولاً علائم ملایم‌تری دارد و در مناطق جغرافیایی کوچکتر مشاهده می‌شود. با این حال، آنفولانزا B نیز می‌تواند جدی باشد، به ویژه برای کودکان.

آنفولانزا A معمولاً زودتر در فصل آنفولانزا ظاهر می‌شود، در حالی که آنفولانزا B تمایل دارد که دیرتر بروز کند. با وجود تفاوت‌ها، هر دو نوع آنفولانزا می‌توانند باعث بیماری شوند، بنابراین دانستن نحوه پیشگیری و اقدام در صورت ابتلا به هر یک از آن‌ها اهمیت دارد.

علائم آنفولانزا A در مقابل آنفولانزا B

آنفولانزا A و B علائم زیادی را به اشتراک می‌گذارند، از جمله بروز ناگهانی تب، لرز، درد بدن، خستگی، سرفه یا گلودرد. بیشتر افرادی که به هر یک از این آنفولانزا مبتلا می‌شوند، دچار بیماری ملایم تا متوسط می‌شوند، اگرچه گاهی اوقات می‌تواند شدیدتر شود.

در زیر جدولی از علائم خاص و مشترک آنفولانزا A و B ارائه شده است:

تفاوت‌ها

در حالی که آنفولانزا A و B علائم مشابهی دارند، اما تفاوت‌هایی نیز در نحوه انتقال، افرادی که بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند و شدت بالقوه بیماری وجود دارد.

آنفولانزا A شایع‌تر است

در ایالات متحده، حدود ۳ تا ۱۱ درصد از جمعیت هر سال به آنفولانزا مبتلا می‌شوند، که به طور متوسط ۸ درصد در فصل‌های با شدت متوسط است. آنفولانزا A شایع‌تر است و حدود ۷۵ درصد از کل موارد را تشکیل می‌دهد، در حالی که آنفولانزا B حدود ۲۵ درصد را شامل می‌شود.

کودکان زیر ۱۸ سال دو برابر بزرگ‌ترها احتمال دارد به عفونت آنفولانزا مبتلا شوند. آنفولانزا A بیشتر در کودکان زیر ۲ سال شایع است، در حالی که آنفولانزا B در کودکان زیر ۴ سال بیشتر دیده می‌شود.

آنفولانزا A می‌تواند هم انسان‌ها و هم حیوانات را آلوده کند

آنفولانزا A می‌تواند هم انسان‌ها و هم حیوانات، از جمله پرندگان، خوک‌ها، سگ‌ها، گربه‌ها، خفاش‌ها، گاوها و اسب‌ها را آلوده کند. توانایی این ویروس در انتقال بین حیوانات و انسان‌ها به آنفولانزا A اجازه می‌دهد که به طور مکرر تغییر کند و سویه‌های جدیدی ایجاد کند. در مقابل، آنفولانزا B فقط انسان‌ها را آلوده می‌کند و به همین دلیل، به آرامی دچار جهش می‌شود و سویه‌های کمتری تولید می‌کند.

الگوهای فصلی

آنفولانزا A معمولاً زودتر در فصل آنفولانزا ظاهر می‌شود و در پاییز و اوایل زمستان به اوج می‌رسد، در حالی که آنفولانزا B معمولاً دیرتر بروز می‌کند. در نیم‌کره شمالی، که فصل آنفولانزا از اکتبر تا مارس است، آنفولانزا A معمولاً در حدود فوریه به اوج خود می‌رسد، در حالی که آنفولانزا B در حدود مارس به اوج خود می‌رسد.

شدت بیماری و عوارض

در حالی که هر دو نوع آنفولانزا می‌توانند عوارض تهدید کننده زندگی مانند ذات الریه را ایجاد کنند، آنفولانزا A به طور کلی شدیدتر است. گروه‌های پرخطر شامل بزرگ‌سالان مسن، کودکان کوچک، زنان باردار و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف یا بیماری‌های مزمن هستند.

آنفولانزا B نیز می‌تواند به عوارض شدید منجر شود، به ویژه در کودکان زیر پنج سال.

آنفولانزا A بیشتر احتمال دارد که منجر به پاندمی شود

شیوع بیماری به شیوع بیماری‌ای اطلاق می‌شود که بسیاری از افراد را در یک منطقه خاص تحت تأثیر قرار می‌دهد، در حالی که پاندمی بیماری‌ای است که به طور جهانی و در چندین کشور یا قاره گسترش می‌یابد.

آنفولانزا A بیشتر احتمال دارد که منجر به پاندمی شود زیرا می‌تواند از حیوانات به انسان‌ها منتقل شود و سویه‌های جدیدی ایجاد کند. آنفولانزا A همچنین به سرعت جهش می‌یابد و منجر به تولید نسخه‌های جدیدی از ویروس می‌شود. در مقابل، آنفولانزا B فقط انسان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و پنج برابر کندتر جهش می‌یابد، که باعث می‌شود پاندمی‌ها کمتر محتمل باشند.

شباهت‌ها

آنفولانزا A و B شباهت‌های زیادی در نحوه انتقال، نحوه تشخیص آن‌ها و نحوه مدیریت آن‌ها دارند.

روش‌های انتقال

آنفولانزا A و B به یک روش منتقل می‌شوند—از طریق قطرات تنفسی هنگامی که کسی سرفه می‌کند، عطسه می‌کند یا صحبت می‌کند. شما می‌توانید آنفولانزا را با تنفس در قطرات فرد آلوده بگیرید. همچنین می‌توانید با لمس سطوحی که ویروس روی آن‌ها وجود دارد و سپس لمس کردن دهان، بینی یا چشم‌ها، آنفولانزا را بگیرید.

افراد مبتلا به آنفولانزا می‌توانند یک روز قبل از بروز علائم و به مدت ۵ تا ۷ روز بعد از آن، ویروس را منتقل کنند. شما در سه روز اول بیشترین احتمال سرایت را دارید. همچنین می‌توانید ویروس را بدون داشتن علائم منتقل کنید.

تشخیص

معمولاً پزشکان آنفولانزا را بر اساس علائم تشخیص می‌دهند. با این حال، تست‌گذاری برای افرادی که در معرض خطر بالایی قرار دارند مهم است تا به راهنمایی درمان یا تصمیمات بهداشتی عمومی در طول شیوع‌ها کمک کند.

پزشکان برای تشخیص آنفولانزا A و B از سواب بینی یا گلو استفاده می‌کنند.

تست‌های سریع آنتی‌ژن: نتایج را در ۱۵-۳۰ دقیقه ارائه می‌دهند و می‌توانند بین آنفولانزا A و B تمایز قائل شوند؛ اما نمی‌توانند زیرمجموعه‌های آنفولانزا A، اطلاعات سویه یا آنفولانزا A فصلی و جدید را تعیین کنند.

تست PCR: نتایج می‌تواند چند ساعت یا چند روز طول بکشد و می‌تواند به تأیید نتایج تست سریع و تمایز بین زیرمجموعه‌ها و سویه‌های آنفولانزا A کمک کند.

پیشگیری

پیشگیری از هر دو نوع آنفولانزا شامل اقدام‌های مشابه است. در اینجا چند توصیه ارائه شده است:

واکسن سالانه آنفولانزا را تا آذر ماه بزنید.

دست‌های خود را به طور مکرر بشویید.

در هنگام صحبت کردن، تا حد امکان از دیگران فاصله بگیرید.

سعی کنید از تماس نزدیک با افراد بیمار پرهیز کنید و در مکان‌های شلوغ ماسک بزنید.

هنگام سرفه یا عطسه، دهان خود را بپوشانید تا احتمال پخش آنفولانزا در صورت داشتن آن کاهش یابد.