با توجه به اینکه صدمات فیزیکی، عفونت‌های قارچی، و بیماری‌هایی مانند پسوریازیس ناخن می‌توانند موجب افتادن ناخن شوند، درک علل این مشکل می‌تواند به شما کمک کند تا منبع آن را شناسایی کنید و در صورت نیاز به مراقبت‌های پزشکی مراجعه کنید.
به گزارش خط سلامت با ما همراه باشید تا با روش‌های مراقبت از ناخن‌های خود و نکات مهم در پیشگیری از افتادن آن‌ها آشنا شوید.
علت افتادن ناخن انگشت پا
افتادن ناخن انگشت پا می‌تواند تجربه‌ای ناخوشایند و نگران‌کننده باشد، به‌ویژه زمانی که مطمئن نیستید علت آن چیست.
ناخن انگشت پا ممکن است پس از آسیب یا ضربه به انگشت یا به عنوان عارضه جانبی برخی داروهایی که ممکن است مصرف کنید، بیفتد. در موارد دیگر، این ممکن است نشانه‌ای از عفونت، شرایط پوستی زمینه‌ای یا اختلال خودایمنی باشد.
افتادن ناخن انگشت پا چه ظاهری دارد؟
قبل از اینکه ناخن انگشت پا بیفتد، ممکن است در ابتدا متوجه شوید که ناخن از بستر ناخن شل می‌شود، که معمولاً از نوک ناخن شروع شده و به سمت کوتیکول پیش می‌رود. وقتی ناخن بلند می‌شود، ممکن است به نظر برسد که ناخن "در حال شناور" است. ناحیه زیر ناخن ممکن است به دلیل جمع شدن هوا، کثیفی و ذرات دیگر، رنگی سفید، قهوه‌ای یا زرد به خود بگیرد.
زمانی که ناخن انگشت پا در حال افتادن است، ممکن است تغییر رنگ، ترک‌خوردگی، شکنندگی، شکل نامنظم یا ضخیم شدن پیدا کند. پوست اطراف ممکن است قرمز، متورم و حساس باشد، به‌ویژه اگر عفونتی باعث افتادن ناخن شود. همچنین ممکن است پوست دور ناخن حساسی یا دردناک شود. افتادن ناخن انگشت پا همیشه دردناک نیست، اما ممکن است متوجه شوید که پوست زیر ناخن ضخیم‌تر از حد معمول است.
چرا ناخن‌های انگشت پا می‌افتند؟
ناخن انگشت پا می‌تواند به دلایل مختلفی بیفتد، از آسیب به انگشت پا تا شرایط سلامتی زمینه‌ای. درک علل می‌تواند به شما کمک کند تا منبع مشکل را شناسایی کنید و بدانید چه زمانی باید به مراقبت پزشکی مراجعه کنید.
آسیب یا ضربه
آسیب فیزیکی یکی از رایج‌ترین دلایل افتادن ناخن انگشت پا است. آسیب‌هایی که از لگد زدن به انگشت پا، افتادن جسم سنگین بر روی آن یا فشار مداوم ناشی از کفش‌های نامناسب یا فعالیت‌هایی مانند دویدن به وجود می‌آیند، می‌توانند موجب جدایی ناخن از بستر ناخن شوند.
زمانی که آسیب رخ می‌دهد، ممکن است خون زیر ناخن جمع شود و رنگ آن را تیره کند (که به‌طور پزشکی به آن هماتوم زیر ناخن می‌گویند). این فشار ایجاد شده می‌تواند در نهایت منجر به افتادن ناخن شود.
از دیگر علائم افتادن ناخن ناشی از آسیب عبارتند از:
درد ضربانی در زمان آسیب یا با فشار مکرر بر روی انگشت آسیب‌دیده
افزایش درد به‌دلیل جمع شدن خون زیر ناخن
ورم در اطراف انگشت
حساسیت هنگام راه رفتن یا لمس انگشت
عفونت‌های قارچی
عفونت‌های قارچی ناخن (که به آن اونیخومیکوز گفته می‌شود) زمانی رخ می‌دهد که قارچ‌ها یا مخمرها درون و اطراف ناخن رشد می‌کنند. این عفونت معمولاً از پاها شروع شده و به ناخن‌های انگشت پا گسترش می‌یابد و علائمی از قبیل:
نوارهای زرد یا سفید در کناره‌های ناخن
تغییر رنگ ناخن به سبز یا زرد
شکنندگی
پوسته پوسته شدن لبه‌های خارجی ناخن
ناخن‌های ضخیم
درد، خارش یا ناراحتی در اطراف بستر ناخن
شکل نامنظم یا غیرعادی ناخن
بلند شدن ناخن از بستر ناخن
هرکسی می‌تواند دچار عفونت قارچی ناخن شود، اما خطر در بزرگسالان مسن‌تر و افرادی که دیابت، گردش خون ضعیف، سیستم ایمنی ضعیف و پسوریازیس دارند، بیشتر است.
پسوریازیس ناخن
پسوریازیس یک بیماری خودایمنی مزمن است که زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی بیش از حد فعال باعث می‌شود سلول‌های پوستی خیلی سریع رشد کنند و در نتیجه به ایجاد پلاک‌های خارش‌دار، ضخیم و ملتهب منجر می‌شود. اگرچه پسوریازیس در ابتدا پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد، حدود ۵۰ درصد از افراد در سال‌های بعد از بروز علائم پسوریازیس، به پسوریازیس ناخن دچار می‌شوند.
زمانی که پسوریازیس ناخن بر روی ناخن‌های انگشت پا تأثیر می‌گذارد، علائم ممکن است شامل:
فرورفتگی‌ها یا حفره‌ها بر روی سطح ناخن
تغییر رنگ زرد یا قهوه‌ای ناخن
بافت ناخن ضخیم و خشن
جدایی ناخن از بستر ناخن
ناخن‌های بدشکل یا کج
درد و حساسیتی که ممکن است باعث سختی در راه رفتن یا فعالیت‌های بدنی شود
مصرف برخی داروها
برخی داروها می‌توانند تغییرات ناخن، از جمله افتادن ناخن انگشت پا را ایجاد کنند. معمولاً این تغییرات پس از متوقف کردن درمان یا تغییر داروها برطرف می‌شوند. داروهای شیمی درمانی مانند سرابیدین و وایکسوس (داونوروبیسین)، نووانترون (میتوکسآنترون) و دی‌تی‌آی‌سی (داکاربازین) می‌توانند باعث بلند شدن ناخن از بستر ناخن شوند. بلاکسونان (بلیومایسین)، ۵-FU و آدرونی (۵-فلوروراسیل) می‌توانند به افتادن ناخن منجر شوند.
برخی از داروها، از جمله آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضدالتهاب مانند آلیو (ناپروکسن) می‌توانند باعث جدایی یا افتادن ناخن انگشت پا پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید شوند. پوشیدن کفش‌هایی که ناخن‌های شما را در معرض نور خورشید قرار می‌دهند هنگام مصرف این داروها می‌تواند باعث بلند شدن ناخن از بستر یا افتادن آن شود.
علاوه بر افتادن ناخن انگشت پا، این داروها می‌توانند تغییرات دیگری در ناخن ایجاد کنند، از جمله:
نازک شدن یا شکنندگی ناخن
تغییر رنگ، مانند زرد شدن یا تیره شدن ناخن
تغییر در بافت ناخن، از جمله برجستگی‌ها، لکه‌ها یا حفره‌ها
بستر یا کوتیکول‌های ناخن دردناک یا حساس
رشد کند یا عدم رشد ناخن
اگزما
اگزما یک گروه از شرایط التهابی پوستی است که باعث ایجاد جوش‌های خشک و خارش‌دار یا نواحی پوستی پوسته‌پوسته می‌شود. این وضعیت همچنین می‌تواند بر روی ناخن‌های انگشت پا و انگشتان دست تأثیر بگذارد و منجر به تغییرات ناخن و افتادن آن‌ها شود.
این وضعیت می‌تواند باعث خشک، خارش‌دار و ملتهب شدن پوست اطراف ناخن‌ها شود، که باعث ضعیف شدن ناخن‌ها و شکنندگی آن‌ها می‌شود. اگزما همچنین می‌تواند بر روی ماتریکس ناخن، بخشی از ناخن که مسئول شکل‌گیری ناخن‌ها است، تأثیر بگذارد و منجر به ریزش بی‌درد ناخن و افتادن کامل آن‌ها شود.
دیگر علائم مشکلات ناخن ناشی از اگزما شامل:
پوست قرمز، خارش‌دار یا پوسته‌پوسته در اطراف ناخن انگشت پا
ناخن‌های ضعیف، شکننده یا ترک‌خورده
قرمزی و حساسیت در ناحیه آسیب‌دیده
علل کمتر شایع افتادن ناخن پا
شرایط دیگری که گاهی می‌تواند باعث افتادن ناخن انگشت پا شود شامل:
واکنش‌های آلرژیک: برخی از لاک‌های ناخن و محصولات حاوی مواد شیمیایی محرک می‌توانند باعث واکنش آلرژیک (که به آن درماتیت تماسی گفته می‌شود) شوند و منجر به التهاب و در نهایت جدایی ناخن شوند.
عفونت‌های ویروسی: برخی عفونت‌های ویروسی می‌توانند باعث جدایی یا ریزش ناخن شوند، معمولاً چند هفته پس از بهبودی عفونت. عفونت‌های ویروسی مرتبط با افتادن ناخن ناخن شامل عفونت‌های ویروسی مانند ویروس هرپس ساده و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) هستند.
سندرم تیلوتیلا: این اختلال نادر ژنتیکی ممکن است باعث افزایش شکنندگی ناخن و در نتیجه افتادن آن‌ها شود.
مشکلات گردش خون: اختلالات خونرسانی به پاها، مانند بیماری عروق محیطی، می‌توانند بر روی سلامت ناخن تأثیر بگذارند و باعث ریزش آن‌ها شوند.
چگونه می‌توان از افتادن ناخن انگشت پا جلوگیری کرد؟
برای کاهش خطر افتادن ناخن‌های انگشت پا، می‌توانید اقداماتی انجام دهید:
پوشیدن کفش‌های مناسب: از کفش‌های راحت و مناسب استفاده کنید که به خوبی اندازه پای شما باشند و فضای کافی برای حرکت انگشتان پا فراهم کنند.
مراقبت از پاها: پاهای خود را به‌طور منظم تمیز و خشک نگه دارید و از عفونت‌های قارچی جلوگیری کنید.
اجتناب از آسیب: از انجام فعالیت‌هایی که ممکن است باعث آسیب به ناخن‌های انگشت پا شود، مانند بازی‌های ورزشی با خطر بالا، خودداری کنید.
استفاده از مکمل‌های ویتامینی: برخی از ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند بیوتین، روی و ویتامین E ممکن است به سلامت ناخن‌ها کمک کنند.
کنترل بیماری‌های زمینه‌ای: در صورتی که بیماری‌هایی مانند دیابت یا بیماری‌های خودایمنی دارید، به دقت تحت درمان قرار بگیرید تا از عوارضی که ممکن است به ناخن‌ها آسیب بزند، جلوگیری کنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورتی که ناخن‌های انگشت پا به طور ناگهانی بیفتند یا با علائم زیر همراه باشند، باید به پزشک مراجعه کنید:
درد شدید یا مداوم در ناحیه آسیب‌دیده
قرمزی، تورم یا ترشح عفونت
بروز تب یا نشانه‌های عفونت
تکرار مکرر افتادن ناخن‌های انگشت پا
جمع‌بندی
افتادن ناخن انگشت پا ممکن است ناشی از آسیب، عفونت، شرایط زمینه‌ای یا داروها باشد. درک علت این مشکل می‌تواند به شما کمک کند تا از بروز آن جلوگیری کنید و در صورت بروز، اقدامات لازم را انجام دهید. اگر دچار افتادن ناخن انگشت پا شدید، مهم است که به مراقبت‌های پزشکی توجه کنید تا از عوارض جدی‌تر جلوگیری کنید. با مراقبت مناسب از پاها و ناخن‌ها، می‌توانید سلامت ناخن‌های خود را حفظ کنید
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
