بیماری نفروپاتی IgA (بیماری برگر) چیست ؟ + علائم، علل و همه آنچه باید درباره این بیماری بدانید!

خط سلامت: نفروپاتی IgA یا ایمونوگلوبین آ که به بیماری برگر نیز معروف است؛ یک بیماری خود ایمنی است که کلیه ها را تحت تاثیر قرار می دهد.

بیماری نفروپاتی IgA (بیماری برگر) چیست ؟  + علائم، علل و همه آنچه باید درباره این بیماری بدانید!

نفروپاتی IgA زمانی ایجاد می شود که پروتئین IgA بیش از حد در کلیه ها تجمع پیدا کرده و به شبکه ای از رگ های خون ی که وظیفه فیلتر کردن مواد زائد و مایعات از خون را بر عهده دارند، آسیب می زند.

به گزارش خط سلامت علت دقیق ایجاد نفروپاتی IgA به طور کامل شناخته نشده است، اما تحقیقات نشان می دهد که ژنتیک و عوامل محیطی می توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.

علل بروز نفروپاتی IgA 

نفروپاتی IgA زمانی رخ می دهد که رسوبات اضافی از آنتی بادی IgA در کلیه ها وجود داشته باشد. این آنتی بادی ها نوعی پروتئین هستند که سیستم ایمنی برای محافظت در برابر عفونت از آنها استفاده می کند. اگر بدن شما بیش از حد این آنتی بادی ها را تولید کند، آنها می توانند در کلیه ها گیر کرده و تجمع پیدا کنند. این امر در نهایت به کلیه ها آسیب می زند. محققان دقیقا نمی دانند که چرا این اتفاق می افتد، اما چند فرضیه را مطرح کرده اند:

ژنتیک: به نظر می رسد یک عامل ژنتیکی در ابتلا به نفروپاتی IgA وجود دارد. مطالعات نشان می دهد که اگر سابقه خانوادگی این بیماری را داشته باشید، احتمال ابتلا به نفروپاتی IgA در شما افزایش می یابد.

با این حال، این به این معنا نیست که فقط به دلیل به ارث بردن یک ژن مرتبط با نفروپاتی IgA، قطعا به این بیماری مبتلا خواهید شد. متخصصان بر این باورند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد نفروپاتی IgA نقش دارند.

عوامل محرک محیطی: علاوه بر داشتن زمینه ژنتیکی برای ابتلا به نفروپاتی IgA، عوامل محیطی که بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارند نیز ممکن است این بیماری را تحریک کنند. این عوامل می توانند در افراد مختلف متفاوت باشند، بنابراین همه محرک ها به طور مشابه بر همه افراد تأثیر نمی گذارند.

اولین محرک محیطی مهم برای نفروپاتی IgA، عفونت اخیر دستگاه تنفسی فوقانی (URI)، سرماخوردگی یا گلو درد است. در بسیاری از موارد، به نظر می رسد این عفونت ها باعث ایجاد نفروپاتی IgA می شوند.

کارشناسان فکر می کنند هنگامی که این عفونت ها شروع به شکل گیری می کنند، پروتئین های ایمنی IgA قبل از رسیدن به کلیه ها در سراسر بدن گردش می کنند.

استرس، که به عنوان یک عامل خطر رایج برای بیماری های کلیوی شناخته می شود، همچنین ممکن است در ایجاد نفروپاتی IgA نقش داشته باشد. پاسخ بدن به استرس می تواند باعث افزایش التهاب شود و با عملکرد فیلتر کردن خون توسط کلیه ها تداخل کند.

آیا این بیماری ارثی است؟

برای برخی از افراد، نفروپاتی IgA می تواند در خانواده ها منتقل شود. تحقیقات نشان داده است که برخی جهش های ژنتیکی (یا تغییرات) به احتمال زیاد در ایجاد نفروپاتی IgA نقش دارند.

تاکنون، حداقل 18 نوع مختلف ژنتیکی مرتبط با این بیماری شناسایی شده است، از جمله C1GALT1 و C1GALT1C1 که با ایجاد سایر سرطان ها نیز مرتبط بوده اند.

با این حال، برآورد می شود که حدود 10 درصد موارد یا کمتر به دلیل نفروپاتی IgA خانوادگی (ارثی) باشد. این نشان می دهد که اکثر موارد ممکن است در افرادی بدون سابقه خانوادگی شناخته شده از این بیماری ایجاد شود.

چه کسانی به این بیماری مبتلا می شوند؟

نفروپاتی IgA در کنار فشار خون بالا و دیابت، یکی از شایع ترین علل بیماری مزمن کلیه است.  تقریبا در یک مورد از هر 10 بیوپسی کلیه در ایالات متحده، نفروپاتی IgA نشان داده می شود.

در ایالات متحده، برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری هستند. عوامل خطر عبارتند از:

سن: نفروپاتی IgA می تواند در هر سنی ایجاد شود، اما در افراد 10 تا 40 ساله شایع تر است.

جنسیت: افرادی که در بدو تولد مرد شناخته شده اند، دو برابر بیشتر از افرادی که در بدو تولد زن شناخته شده اند، به نفروپاتی IgA مبتلا می شوند.

علائم نفروپاتی IgA

در مراحل اولیه، نفروپاتی IgA ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد. اما با پیشرفت بیماری، علائم زیر ممکن است ظاهر شوند:

ادرار خونی: یکی از شایع‌ترین علائم نفروپاتی IgA است.

پروتئین در ادرار: وجود پروتئین در ادرار نشان دهنده آسیب به کلیه‌ها است.

تورم: به ویژه در اطراف چشم‌ها، پاها و دست‌ها

فشار خون بالا: آسیب به کلیه‌ها می‌تواند باعث افزایش فشار خون شود.

خستگی و بی‌حالی: به دلیل کاهش عملکرد کلیه‌ها

کاهش اشتها

کاهش وزن

درمان نفروپاتی IgA

درمان نفروپاتی IgA به شدت بیماری و مرحله پیشرفت آن بستگی دارد. هدف از درمان، کاهش سرعت پیشرفت بیماری و جلوگیری از نارسایی کلیه است. درمان‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داروهای کاهش فشار خون: برای کنترل فشار خون بالا

داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی: برای کاهش التهاب و آسیب به کلیه‌ها

داروهای کورتیکوستروئید: برای کاهش التهاب

دیالیز: در مراحل پیشرفته بیماری، زمانی که کلیه‌ها دیگر قادر به عملکرد مناسب نباشند، دیالیز یا پیوند کلیه ممکن است لازم باشد.

برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
ارسال نظر

آخرین اخبار
خط سلامت
فیلم ها
  • خط سلامت: عشق و حسادت با هم مرتبط هستند زیرا یک هورمون مشترک در این دو احساس نقش دارد. عشق احساسی است که به هورمون…

گزارش ویژه
پادکست
  • 00:00
    00:00
اتاق درمان