با ثبت اولین مورد ابتلا به ام پاکس (آبله میمونی) در سوئد، زنگ خطر جامعه جهانی به صدا درآمد

آبله میمونی یک بیماری عفونی است که توسط یک ویروس از خانواده پُکس‌ویروس‌ها ایجاد می‌شود.

به گزارش خط سلامت این بیماری به طور سنتی در مناطق گرمسیری آفریقا شایع بوده است، اما در سال‌های اخیر شاهد شیوع گسترده‌تر آن در سایر نقاط جهان بوده‌ایم.

چرا آبله میمونی خطرناک است؟

انتقال آسان

این بیماری از طریق تماس نزدیک با افراد آلوده، حیوانات آلوده یا مواد آلوده به راحتی منتقل می‌شود.

علائم متنوع

علائم آبله میمونی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و شامل تب، سردرد، درد عضلانی، تورم غدد لنفاوی و بثورات پوستی باشد.

پتانسیل کشندگی

اگرچه در اکثر موارد، آبله میمونی به صورت خفیف بروز می‌کند، اما در برخی موارد، به ویژه در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، می‌تواند کشنده باشد.

گسترش سریع

با توجه به ماهیت عفونی این بیماری و افزایش سفرهای بین‌المللی، امکان شیوع گسترده آن در سراسر جهان وجود دارد.

چرا سازمان جهانی بهداشت وضعیت اضطراری اعلام کرده است؟

اعلام وضعیت اضطراری بهداشت عمومی توسط سازمان جهانی بهداشت به این معنی است که این سازمان این بیماری را یک تهدید جدی برای سلامت عمومی جهانی می‌داند. این اعلامیه باعث می‌شود که کشورهای عضو سازمان جهانی بهداشت منابع بیشتری را برای مقابله با این بیماری اختصاص دهند و همکاری بین‌المللی برای کنترل آن افزایش یابد.

پیشگیری از ابله میمونی

اطلاع از علائم بیماری و راه‌های انتقال آن، اولین قدم برای پیشگیری است.

شستن مرتب دست‌ها، پرهیز از تماس نزدیک با افراد بیمار و حیوانات آلوده، و استفاده از ماسک در اماکن شلوغ، از مهم‌ترین اقدامات پیشگیرانه است.

اگر واکسن مناسب در دسترس باشد، واکسیناسیون می‌تواند نقش مهمی در کنترل بیماری ایفا کند.

در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک، باید به پزشک مراجعه کرد تا تشخیص دقیق و درمان مناسب صورت گیرد.

علل و عوامل انتقال

آبله میمونی معمولاً از طریق تماس نزدیک با حیوانات آلوده، مانند جوندگان و نخستی‌ها، به انسان منتقل می‌شود. همچنین، این بیماری می‌تواند از فردی به فرد دیگر از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی، مایعات بدن، قطرات تنفسی در طی تماس نزدیک طولانی مدت یا از طریق مواد آلوده مانند لباس‌ یا ملافه منتقل شود.

علائم آبله میمونی

علائم آبله میمونی شبیه به آبله اما معمولاً خفیف‌تر است. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سردرد

گرفتگی عضلات

تورم غدد لنفاوی

خستگی

کمر درد

لرز

ضایعات پوستی: این ضایعات معمولاً به صورت جوش‌های قرمز و برجسته شروع شده و سپس به تاول تبدیل می‌شوند. این تاول‌ها معمولاً در صورت، کف دست‌ها، کف پاها، ناحیه تناسلی و دهان ظاهر می‌شوند.

تشخیص آبله میمونی

تشخیص آبله میمونی معمولاً بر اساس علائم بالینی و آزمایش‌های آزمایشگاهی انجام می‌شود. آزمایش‌های آزمایشگاهی شامل نمونه‌برداری از ضایعات پوستی و بررسی آن‌ها در آزمایشگاه است.

درمان آبله میمونی

در حال حاضر، هیچ درمان خاصی برای آبله میمونی وجود ندارد و درمان بیشتر بر تسکین علائم و جلوگیری از عوارض تمرکز دارد.

پیشگیری از آبله میمونی

برای پیشگیری از ابتلا به آبله میمونی، می‌توانید موارد زیر را رعایت کنید:

اجتناب از تماس نزدیک با حیوانات وحشی یا آلوده در مناطق دارای شیوع بیماری

شستن مرتب دست‌ها با آب و صابون، به خصوص پس از تماس با حیوانات، افراد بیمار یا سطوح آلوده

استفاده از تجهیزات حفاظتی فردی هنگام مراقبت از افراد بیمار

پخت کامل گوشت

آموزش بهداشت فردی به ویژه در جوامع در معرض خطر

واکسن آبله میمونی

واکسن آبله که برای ریشه کنی آبله استفاده می‌شد، تا حدی در برابر آبله میمونی نیز موثر است. با این حال، تولید این واکسن متوقف شده است و در حال حاضر واکسن اختصاصی برای آبله میمونی در دسترس نیست.

آینده آبله میمونی

با توجه به سرعت گسترش این بیماری و پیچیدگی‌های آن، پیش‌بینی آینده بسیار دشوار است. با این حال، با همکاری جهانی و تلاش‌های مستمر محققان و متخصصان بهداشت، می‌توان امیدوار بود که این بیماری تحت کنترل قرار گیرد.

 

برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است