لوپوس یک بیماری خودایمنی است که در نتیجه آن سیستم ایمنی به بافت های سالم حمله کرده و آن ها را از بین می برد. این بیماری به پوست، مفاصل، اندام ها و سایر قسمت های بدن آسیب می رساند.
به گزارش خط سلامت لوپوس یک بیماری غیر مسری است و از طریق لمس یا استفاده از غذا و لباس مشترک منتقل نمی شود. از آنجایی که این یک بیماری مزمن است، علائم و نشانه ها بیش از شش هفته باقی می مانند.
لوپوس چه علایمی دارد؟
لوپوس با ایجاد التهاب، درد و آسیب به سلول های طبیعی بدن همراه است. تمایل به خواب زیاد در طول روز، ریزش مو، تب های مکرر و درد قفسه سینه و تنگی نفس برخی از علائم اولیه هستند. علائم قابل مشاهده لوپوس شامل بروز ضایعات بدون خارش و بثورات قرمز رنگ، عمدتا در نواحی بینی و گونه ها است.
سایر علائم قابل مشاهده این بیماری خودایمنی عبارت است از: درد، سفتی و تورم مفاصل، خشکی دهان و چشم. از سوی دیگر زنان مبتلا به بیماری لوتوس با خشکی واژن و پوست مواجه می شوند. التهاب کلیه یکی دیگر از علائم اصلی لوپوس است.
علاوه بر این مشکلات گوارشی و مشکلات تیروئید که همراه با این بیماری بروز پیدا می کند، منجر به افزایش یا کاهش شدید وزن می شود.
تشخیص لوپوس
روش های مختلفی برای تشخیص لوپوس وجود دارد که شامل آزمایش خون و ادرار، تصویربرداری از ریه یا قلب و بیوپسی پوست می شود.
اگرچه هیچ دارو یا روش درمانی کاملی برای این بیماری وجود ندارد، اما پزشکان معمولا داروهایی مانند: ناپروکسن سدیم، ایبوپروفن، هیدروکسی کلروکین (داروهای ضد مالاریا)، کورتیکواستروئیدها و چند داروی دیگر را تجویز می کنند. اخیرا پزشکان برای درمان این بیماری داروهایی سرکوب کننده سیستم ایمنی را تجویز می کنند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
