سندرم مادر ضعیف می‌تواند به شکل‌هایی مانند احساس خشم، رنجش، خستگی شدید ، ناامیدی، و حتی احساس قطع ارتباط از فرزندان یا همسر خود بروز کند. عوامل مختلفی، مانند فشارهای اجتماعی و فرهنگی برای ارائه‌ی یک تصویر کامل از مادر بودن و انتظارات شخصی برای برآورده کردن همه نیازها و خواسته‌ها، می‌توانند منجر به این وضعیت شوند.
به گزارش خط سلامت اگرچه سندرم مادر ضعیف، یک تشخیص رسمی نیست و به عنوان یک اختلال در DSM-5 شناخته نشده، اما آگاهی از آن در حال افزایش است و بسیاری از مادران به ویژه در رسانه‌های اجتماعی در این باره صحبت می‌کنند.
دلایل بروز سندرم مادر ضعیف
انتظارات بیش از حد از خود
بسیاری از مادران احساس می‌کنند باید در همه امور زندگی کامل باشند، از مراقبت از فرزندان گرفته تا انجام کارهای خانه و حتی رسیدگی به امور کاری. این توقعات بالای شخصی می‌تواند به احساس خستگی و فرسودگی منجر شود، به ویژه زمانی که آن‌ها نمی‌توانند به همه این انتظارات پاسخ دهند.
فشارهای اجتماعی و مقایسه
رسانه‌های اجتماعی نقش بزرگی در افزایش این فشارها دارند. وقتی مادران تصاویر و پست‌هایی از زندگی به ظاهر بی‌نقص سایر مادران می‌بینند، ممکن است احساس کنند که آن‌ها نیز باید به همین شکل عمل کنند. این مقایسه‌ها می‌تواند موجب شود که مادران احساس بی‌کفایتی کنند و به خودشان سخت بگیرند.
کمبود حمایت اجتماعی
بسیاری از مادران، به خصوص مادرانی که دور از خانواده یا دوستان نزدیک زندگی می‌کنند، به تنهایی مسئولیت‌های مراقبت از فرزندان را بر عهده دارند. نبود شبکه‌ای از پشتیبانان برای حمایت عاطفی و فیزیکی می‌تواند بر بار مسئولیت‌های آن‌ها افزوده و منجر به فرسودگی شود.
نبود زمان برای استراحت و خودمراقبتی
برخی از مادران به خود اجازه نمی‌دهند که زمانی را برای استراحت و مراقبت از خود اختصاص دهند، زیرا ممکن است این زمان را غیر ضروری یا خودخواهانه بدانند. این امر می‌تواند موجب شود که منابع انرژی آن‌ها تهی شود و به زودی احساس خستگی کنند.
انتظارات فرهنگی و اجتماعی
در برخی فرهنگ‌ها، از مادران انتظار می‌رود که همواره در دسترس و آماده خدمت به فرزندان و خانواده باشند. این انتظارات، اگرچه ممکن است از نظر فرهنگی قابل قبول باشند، می‌توانند فشارهای زیادی بر مادران وارد کنند و در طول زمان به فرسودگی منجر شوند.
علاین سندرم مادر ضعیف چیست؟
علائم سندرم مادر ضعیف شامل خستگی شدید، احساس ناامیدی و بی‌کفایتی به دلیل فشارهای ناشی از وظایف والدینی است. این علائم ممکن است در ابعاد جسمی، روانی و احساسی ظاهر شوند و شامل موارد زیر می‌شوند:
خستگی جسمی و ذهنی
مادران ممکن است به‌طور مداوم احساس خستگی کنند و انرژی لازم برای انجام کارهای روزمره را نداشته باشند. این خستگی می‌تواند انجام وظایف ساده مانند خرید، نظافت یا رسیدگی به کودکان را دشوار کند.
تحریک‌پذیری و عصبانیت
احساس تحریک‌پذیری و عصبانیت زودرس یکی از علائم رایج است. مادران ممکن است به راحتی از دست کودکان، همسر یا حتی مسائل کوچک روزمره عصبانی شوند.
حساسیت عاطفی بالا
ممکن است به‌راحتی دچار غم و گریه شوند یا در موقعیت‌های عاطفی واکنش‌های احساسی شدیدی داشته باشند.
احساس بی‌کفایتی
مادران مبتلا به این سندرم اغلب احساس می‌کنند که در وظایف خود موفق نیستند و دیگر مادران در این زمینه از آن‌ها بهتر عمل می‌کنند.
احساس گناه مداوم
این احساس می‌تواند به صورت افکار دائمی دربارهٔ کوتاهی در رسیدگی به کودکان یا کارهای خانه باشد؛ حتی اگر مادر به سختی تلاش کرده باشد.
قطع ارتباط عاطفی
مادران ممکن است احساس کنند که با خود، فرزندان یا حتی همسرشان ارتباط نزدیکی ندارند. این قطع ارتباط می‌تواند به شکل ناتوانی در لذت بردن از زمان با خانواده و احساس تنهایی بروز کند.
رنجش از همسر
برخی از مادران ممکن است احساس کنند که همسرشان به اندازه کافی آن‌ها را حمایت نمی‌کند، و این باعث ایجاد احساس نارضایتی و رنجش از همسر می‌شود.
این علائم می‌توانند به مرور زمان شدت یابند و بر کیفیت زندگی مادران تأثیر بگذارند. توجه به این علائم و تلاش برای مقابله با آن‌ها از طریق استراحت، دریافت حمایت از اطرافیان و مراقبت از خود می‌تواند به کاهش فشارهای ناشی از این سندرم کمک کند.
چگونه با سندرم مادر ضعیف کنار بیاییم؟
اگر شما یا فردی که می‌شناسید، احساس می‌کند که به این سندرم دچار شده است، راهکارهایی برای مقابله با آن وجود دارد:
وقت‌گذاری برای خودمراقبتی: برای مقابله با خستگی و فرسودگی، باید زمانی را برای خودتان و نیازهای شخصی خود کنار بگذارید. این می‌تواند شامل فعالیت‌هایی نظیر ورزش، مطالعه، مدیتیشن، یا حتی قدم زدن در طبیعت باشد. این زمان به شما کمک می‌کند تا انرژی خود را دوباره بازیابی کنید.
پذیرفتن کمک از دیگران: کمک گرفتن از خانواده، دوستان و حتی منابع محلی برای نگهداری کودکان یا انجام برخی از وظایف خانه، می‌تواند فشارهای روزانه را کاهش دهد. اجازه دهید دیگران نیز به شما کمک کنند و در صورتی که نیاز به استراحت دارید، این نیاز را بدون احساس گناه ابراز کنید.
دوری از مقایسه با دیگران: به یاد داشته باشید که هر مادری شرایط و چالش‌های خاص خود را دارد و زندگی هرکس متفاوت است. بهتر است از مقایسه خود با دیگران خودداری کنید و به یاد داشته باشید که شما بهترین فرد برای فرزندانتان هستید.
گفتگو درمانی: در صورتی که احساسات و افکار منفی بر روی زندگی روزانه شما تأثیر می‌گذارد، مشاوره با یک درمانگر می‌تواند کمک بزرگی باشد. درمانگران می‌توانند شما را در کنترل احساسات و ایجاد روش‌های مقابله‌ای مؤثر هدایت کنند.
تعیین انتظارات واقعی: به خود اجازه دهید که کامل نبودن را بپذیرید. مادر بودن یک تجربه پر چالش و متفاوت است و نباید از خود توقع داشته باشید که همیشه بی‌نقص باشید. تعیین انتظارات منطقی به شما کمک می‌کند تا به خودتان فشار کمتری وارد کنید و از لحظات مادر بودن لذت بیشتری ببرید.
نتیجه‌گیری
سندرم مادر ضعیف یکی از چالش‌های رایج برای مادران است و با افزایش آگاهی و استفاده از روش‌های مقابله‌ای مناسب، می‌توان به کاهش اثرات آن کمک کرد. مادران باید به یاد داشته باشند که مراقبت از خود به معنای خودخواهی نیست و سلامتی عاطفی و جسمی آن‌ها تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی و رابطه آن‌ها با فرزندان و خانواده دارد
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
