نوجوانی برای رشد ویژگی‌های شخصیتی و عزت‌نفس حیاتی است که هر دو با نتایجی مانند موفقیت تحصیلی و رفاه مرتبط هستند.
به گزارش خط سلامت، در حالی که ویژگی هایی مانند برون گرایی و وظیفه شناسی تمایل به افزایش عزت نفس دارند و روان رنجورخویی آن را کاهش می دهد، در مورد اینکه چگونه این ویژگی ها و عزت نفس در طول زمان بر یکدیگر تأثیر می گذارند کمتر شناخته شده است. کریستینا بین و همکارانش با تحقیق در مورد اینکه آیا تغییرات در ویژگی های شخصیتی تغییرات عزت نفس را در دوران نوجوانی پیش بینی می کند و بالعکس، به دنبال رفع این شکاف بودند.
ارتباط بین ویژگی‌های شخصیتی و عزت‌نفس
تحقیقات قبلی تا حد زیادی ارتباط بین ویژگی‌های شخصیتی و عزت‌نفس را به صورت مقطعی مورد بررسی قرار دادند و به‌جای بینش در مورد چگونگی تکامل آنها در طول زمان، عکس‌های فوری ارائه کردند. با توجه به اینکه دوره نوجوانی با رشد سریع اجتماعی، شناختی و عاطفی مشخص می شود، درک اینکه چگونه شخصیت و عزت نفس به صورت طولی با یکدیگر تعامل دارند، مهم است.
این مطالعه شامل نوجوانان آلمانی 16 تا 22 ساله بود که عمدتاً زن (72٪) و در مسیر تحصیلی بودند. داده ها در سه نقطه اندازه گیری در طول یک سال با فواصل زمانی بین یک تا شش ماه جمع آوری شد.
در هر مقطع زمانی، شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های خودگزارشی را تکمیل کردند که ویژگی‌های شخصیتی و عزت نفس آنها را ارزیابی می‌کرد. ویژگی‌های شخصیتی با استفاده از پرسشنامه پنج بزرگ-2 (BFI-2)، با هر ویژگی از طریق 12 مورد ارزیابی شد. عزت نفس با استفاده از نسخه چهار ماده ای مقیاس عزت نفس روزنبرگ ارزیابی شد. هر دو معیار از یک مقیاس 7 درجه ای استفاده کردند.
علاوه بر گزارش‌های خود، گزارش‌های آشنایی - ورودی از افراد نزدیک به شرکت‌کنندگان - در دو مطالعه جمع‌آوری شد تا دیدگاهی بیرونی در مورد ویژگی‌های شخصیتی و عزت‌نفس نوجوانان ارائه کند. محققان همچنین متغیرهایی مانند جنسیت، سن و منبع مطالعه را در نظر گرفتند تا اطمینان حاصل کنند که نتایج منعکس کننده روندهای رشد واقعی هستند تا عوامل خارجی.
این پژوهش نشان داد که تفاوت‌های فردی نوجوانان در ویژگی‌های شخصیتی و عزت نفس در طول سال پایدار است. به عبارت دیگر، جایگاه هر نوجوان نسبت به همسالانش تغییر چندانی نمی‌کند.
رابطه بین صفات خاص و عزت نفس
رابطه بین صفات خاص و عزت نفس الگوهای ظریفی را نشان داد. برونگرایی و گشودگی روابط متقابلی را با عزت نفس نشان دادند، جایی که افزایش این صفات منجر به عزت نفس بالاتر شد و بالعکس. روان رنجورخویی تأثیر یک طرفه شدیدی بر عزت نفس داشت، با سطوح بالاتر منجر به کاهش قابل توجه عزت نفس در طول زمان شد، اما نه برعکس.
توافق پذیری و وظیفه شناسی تنها بر عزت نفس تأثیر می گذارد، با تغییرات در این ویژگی ها افزایش عزت نفس را پیش بینی می کند، اما تغییرات عزت نفس تأثیری بر این ویژگی ها نداشت. نکته مهم این است که بیشتر اثرات متقابل مشاهده شده در مطالعه در دو ماه اول پس از وقوع تغییرات اولیه قوی‌ترین بودند و عموماً پس از دو ماه محو شدند.
تغییرات شخصیت در روان
تحقیقات نشان داد نظر دیگران درباره ویژگی‌های شخصیتی افراد، به‌خصوص ویژگی‌هایی مثل نگرانی و اضطراب، تأثیر بیشتری روی عزت نفس آنها دارد تا نظر خود افراد. علاوه بر این، این تأثیرات طولانی‌مدت‌تر از آن چیزی است که خود افراد متوجه می‌شوند.
این یافته ها بر یک رابطه پیچیده بین ویژگی های شخصیتی و عزت نفس در دوران نوجوانی تاکید می کند، که روان رنجورخویی نقش بسیار قوی در شکل گیری عزت نفس دارد.
یک محدودیت کلیدی، نمونه است، که عمدتاً شامل نوجوانان آلمانی از مسیر تحصیلی بود، که تعمیم یافته ها را به جمعیت های متنوع تر دشوار می کند.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
