افراد مبتلا به اختلال دلبستگی ممکن است در ایجاد و حفظ روابط سالم مشکل داشته باشند. آنها ممکن است به دنبال صمیمیت شدید باشند، اما در عین حال از تعهد و نزدیکی ترس داشته باشند.
به گزارش خط سلامت ترس از تعهد و صمیمیت می تواند منجر به الگوهایی از روابط شود که مشخصه آنها بی ثباتی، حسادت و درگیری است که در نهایت به شکست عشقی منتهی می شود. افراد مبتلا به اختلال دلبستگی اغلب در دوران کودکی خود تجربیات منفی دلبستگی، مانند غفلت یا سوء استفاده، داشته اند.
کدام بیماری های روانی احتمال شکست عشقی را افزایش می دهد؟
اختلال شخصیت مرزی (BPD)
افراد مبتلا به BPD ممکن در نوسانات خلقی شدید، احساس بی ثباتی در عزت نفس و هویت، و رفتارهای تکانشی تجربه کنند. اینها می تواند منجر به روابط پرشور اما آشفته شود که با درگیری های مکرر و جدایی مشخص می شود. افراد مبتلا به BPD اغلب سابقه سوء استفاده یا غفلت در دوران کودکی دارند.
اختلال شخصیت وابسته
افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته نیاز شدید به مراقبت و تأیید از سوی دیگران دارند. آنها ممکن است از تنها ماندن بترسند و برای حفظ روابط خود به هر قیمتی که شده تلاش کنند، حتی اگر آن روابط ناسالم یا توهین آمیز باشد.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته اغلب در دوران کودکی خود از مراقبت بیش از حد یا حمایت کننده برخوردار بوده اند.
اختلال شخصیت خودشیفتگی
افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفتگی اغلب تصور اغراق آمیزی از عزت نفس خود دارند و نیاز شدیدی به تحسین دارند. آنها ممکن است در روابط خود از دیگران سوء استفاده کنند و آنها را برای نیازها و خواسته های خود نادیده بگیرند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفتگی اغلب در دوران کودکی مورد تحسین و ستایش بیش از حد قرار گرفته اند.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
افراد مبتلا به PTSD ممکن است علائم مربوط به یک رویداد آسیب زا مانند فلش بک، کابوس و اضطراب را تجربه کنند. این علائم می تواند بر توانایی آنها در ایجاد و حفظ روابط سالم تأثیر بگذارد. افراد مبتلا به PTSD اغلب یک رویداد آسیب زا مانند جنگ، سوء استفاده یا تصادف رانندگی را تجربه کرده اند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است