رانندگی برای سلامت روان شگفتانگیز نیست. یک مطالعه منتشر شده در سال 2014 از دادههای یک نظرسنجی گسترده از افرادی که در بریتانیا زندگی میکردند بین سالهای 1991 تا 2009 جمعآوری شده بود استفاده کرد. آنها پاسخهای تقریباً 18000 نفر را در مورد رفتارهای رفتوآمدشان بررسی کردند.
یکی از معیارهای اولیه آنها رفاه بود، که ممکن است به نظر کمی باشد، اما آنها از یک نظرسنجی کاملاً تعریف شده برای سنجش احساس شرکت کنندگان استفاده کردند و در کمال تعجب، آنها به طور کلی رانندگی را دوست نداشتند به عنوان مثال کسانی که با ماشین به سمت محل کار میروند، بیشتر از کسانی که پیادهروی میکردند یا دوچرخهسواری میکردند، گزارش دادند تحت فشار هستند یا مشکل تمرکز دارند.
رانندگی یا پیاده روی یا دوچرخه سواری
از طرف دیگر کسانی که با پیاده روی یا دوچرخه سواری به محل کار میرفتند، به طور کلی از رفاه بالاتری برخوردار بودند. در واقع، در بین کسانی که راه میرفتند، هر چه مدت طولانیتر راه میرفتند، تأثیر آن بیشتر بود. برعکس در مورد رانندگان صدق میکرد که هر چه بیشتر در ترافیک بنشینند بداخلاقتر میشدند.