تنبیه روشی منسوخ برای تربیت کودک است.
پژوهش ها نشان داده است تنبیه کودک ( کلامی یا فیزیکی) به هیچ عنوان منجر به اصلاح دائمی رفتار نمی شود.
به گزارش خط سلامت تنبیه کودک منجر می شود کودک احساس ترس و اضطراب کند. مطالعات متعدد نشان می دهد تغییرات رفتاری حاصل از تنبیه موقتی هستند.
تنبیه؛ یک روش تربیتی منسوخ
تنبیه کلامی و فیزیکی به هیچ عنوان نمی تواند به اصلاح رفتار کودک کمک کند.
پژوهش ها نشان داده است کودکانی که پدر و مادر آن ها افرادی تنبیه گر هستند، به محض نبودن والد شان مجددا رفتارهای مخرب خود را آغاز می کنند.
اگر والدین به کودک خود بگویند که اگر این رفتار اشتباه را انجام دهی تنبیه ات می کنم اما وقتی آن رفتار از فرزندان سر زد هیچ تنبیهی برایش درنظر نگیرند. این رفتارباعث تکرارکردن دوباره اشتباهات کودکان می شود زیرا والدین هیچ اقتداری از خود نشان نمی دهند.
والدین باید تبعات کارهای اشتباه فرزندان را مشخص کنند وهمانند یک قانون در ذهن فرزندشان بگنجانند. مانند این که اگر کودک او اسباب بازی هایش را مرتب کرد با تشویق والدینش روبرو شود ودرک کند که این رفتار در قوانین خانه جزو یک رفتار درست است یا اگر رفتاری نادرست انجام داد، بداند با تنبیه روبه رو می شود ودرک کند این رفتار در قوانین خانه جزو یک رفتار نادرست است.
تصحیح رفتار به جای تنبیه بدنی
تصحیح رفتا برای کودکان روش بسیار مؤثری به جای تنبیه بدنی، فریاد زدن و سرزنش کردن کودک یا انواع دیگر تنبیه برای تغییر رفتارهای ناشایست محسوب می‌شود. این روش برای رفتارهای آزاردهنده شایع و عادت عصبی جدی‌تر یا حتی رفتارهای ناهنجار بسیار مؤثر است.
راهکارهایی برای تصحیح رفتار
از کودک بخواهید تلاش کند رفتار غلط خود را اصلاح نماید.
به عنوان مثال کودک شما روی دیوار نقاشی می‌کشد. به او بگویید: «دیوار کثیف شده است و یک نفر باید آن را تمیز کند تا دوباره قشنگ شود.» لوازم نظافت را در اختیار کودک قرار دهید و بر تمیز کردن دیوار نظارت کنید.
اگر کودک از دستورات شما سرپیچی کرد، با آرامش اما خیلی قاطع به او بگویید که احساسش را درک می کنید و می‌دانید که او به اندازه کافی در این کار مهارت ندارد. دست کودک را بگیرید و کمکش کنید؛ به عنوان مثال اگر اسباب بازی‌ها را جمع نمی‌کند، دست‌هایش را بگیرید و مانند آدم ماشینی هدایتش کنید تا اسباب بازی‌ها را جمع آوری کند و در جای درست بگذارد.
حرف‌شنوی کودک را تحسین و آن را تقویت کنید
در صورتی که کودک رفتار شایسته‌ای در پیش گرفت، با دست و دلبازی او را تحسین کنید و به خاطر پیشرفتش یک پاداش کوچک به او بدهید.
شما می‌توانید از این تکنیک هم استفاده کنید
شما می‌توانید به ازای هر سه خواسته‌ای که کودک دارد، به یکی از آنها جواب مثبت بدهید. یعنی بی‌چون و چرا آن را قبول کنید. در واقع با این کار به او به اندازه‌ای توجه مثبت نامشروط خواهید کرد. به خواسته دوم جواب منفی بدهید و بر سر حرف خود بمانید. این کار به کودک یاد می‌دهد که باید گاهی صبر کند و همیشه امکان دریافت هر چه که می‌خواهد، وجود ندارد. این کار در درازمدت مفهوم شکست را به کودک آموزش می‌دهد.
برای خواسته سوم کودک شرط قرار دهید، شرطی که فاعل آن خود کودک باشد. یعنی از کودک بخواهید که کار خاصی را انجام دهد تا او را به خواسته‌اش برسانید. فراموش نکنید همیشه ابتدا کودک باید رفتار مورد نظر را انجام دهد، بعد به خواسته‌اش برسد و نه اینکه ابتدا به خواسته‌اش برسد، بعد حاضر شود رفتار مورد نظر شما را انجام دهد. اجرای این قوانین از ۲ سالگی می‌تواند شما را در جهت قانونمند شدن بیشتر کودک در سنین بالاتر یاری دهد.
براساس این روش، از کودک می‌خواهید رفتار ناشایست خود را اصلاح کند و در انجام این تکلیف بکوشد. تأکید و اصرار بر جبران رفتار نابهنجار مانند یک پادزهر عمل می‌کند، به‌طوری که کودک دیگر نمی‌خواهد آن رفتار ناپسند را مرتکب شود. در این هنگام باید مقاومت، گریه و بداخلاقی کودک را تا به آخر نادیده گرفت. البته این روش ممکن است برایتان آسان نباشد ولی ضروری است. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
