زندگی مشترک پس از گذشت مدتی هیجان اولیه و عشق آتشین اش فروکش می کند، اما باید رفتار مناسب در رابطه عاطفی را حفظ کرد.
به گزارش خط سلامت در این مطلب برخی از رفتار هایی که نشان می دهد فرد به شریک عاطفی اش اهمیت نمی دهد و علاقه ای برای ادامه زندگی با او ندارد بررسی شده است.
صحبت نکردن درباره احساسات یا نگرانی ها
هنگامی که شرکا از به اشتراک گذاشتن افکار و احساسات اجتناب می کنند، منجر به از بین رفتن ارتباط عاطفی بین آن دو می شود.
این عدم ارتباط گاهی اوقات، ترس از آسیب پذیری یا تهدیدی برای رابطه است.
جدایی از نظر عاطفی
صمیمیت عاطفی برای یک ارتباط قوی حیاتی است. به همین دلیل اگر یک شریک از نظر عاطفی دور به نظر می رسد، نشان دهنده مسائل عاطفی حل نشده، آسیب های گذشته یا ناتوانی در بیان و به اشتراک گذاشتن احساسات است.
گاهی اوقات این فاصله گذاری به عنوان یک مکانیسم دفاعی برای محافظت از خود در برابر خطرات احساسی درک شده عمل می کند.
عدم حمایت
حمایت یکی دیگر از جنبه های حیاتی یک رابطه عاشقانه است. وقتی شریک زندگی در مواقع چالش برانگیز حمایت نمی کند، عدم همدلی یا ناتوانی او در برقراری ارتباط عاطفی را آشکار می کند.
این به مبارزات عاطفی شخصی یا مشکلات در شناخت و رسیدگی به نیازهای او و دیگران مرتبط است.
انتقاد مداوم
اگر شریک زندگی مدام به اشتباه اشاره می کند اما هیچ توصیه یا راه حل مفیدی ارائه نمی دهد، واقعاً ناامید کننده است.
این مانند شنیدن در مورد مشکلات بدون دریافت هیچ هدفی در مورد چگونگی بهتر کردن اوضاع است. از نظر روانشناختی، افراد به انتقاد از دیگران به عنوان راهی برای مقابله با احساس بی‌کفایتی خود یا ایجاد حس برتری متوسل می‌شوند.
عدم صمیمیت فیزیکی
اگر شریک زندگی از صمیمیت فیزیکی اجتناب می کند، ناشی از ترس های شخصی یا حتی آسیب های گذشته است.
پنهان کاری و رازداری
اگر چیزهایی دارند که پنهان می کنند، یعنی صادق نیستند. رازداری با ترس از قضاوت یا تمایل به حفظ کنترل آنها مرتبط است.
از نظر روانشناختی، افراد اسرار را به عنوان راهی برای محافظت از خود در برابر تهدیدات درک شده یا اجتناب از مواجهه با پیامدها حفظ می‌کنند.
با این حال، این رفتار اعتماد در رابطه را تضعیف می کند. همچنین به این معنی است که آنها دیگر عاشق نیستند و اهمیتی نمی دهند یا نمی خواهند چیزهایی را با شریک زندگی خود در میان بگذارند.
عدم تلاش در رابطه
تلاش یک مؤلفه کلیدی در حفظ یک پیوند سالم و شکوفا است. هر دو طرف باید به طور فعال در رابطه شرکت کنند، مراقبت از رابطه نشان دهند.
وقتی یکی از شریک ها به طور مداوم تلاش می‌کند، بدیهی است که ایده‌آل نیست.
وقتی شریکی دیگر برای رابطه تلاش نمی کند، اغلب به این معنی است که دیگر سرمایه گذاری روی آن فرد و آینده با او ندارد.
عدم تعهد یا بحث در مورد آینده
عدم وجود بحث در مورد آینده اغلب نشان دهنده عدم تعهد یا ترس از تعهد است.
از نظر روانشناختی، افراد اگر در مورد دوام رابطه شک دارند یا اگر با تصور آینده مشترک مشکل دارند از برنامه‌ریزی برای آینده اجتناب می کنند.
فقدان اهداف مشترک منجر به احساس دور شدن از یکدیگر می شود. به همین دلیل باید حداقل یک چیز مشترک داشته باشند که آنها را به سمت بهتر شدن سوق دهد.
عدم مشورت
وقتی شریک زندگی را در تصمیم گیری های مهم مشورت نمی کند، یک پرچم قرمز بزرگ است.
طرد شدن از تصمیم گیری اغلب به این معنی است که آنها به شریک زندگی یا قضاوت او اعتماد ندارند یا می خواهند استقلال خود را پس بگیرند.
از نظر روانشناختی، بازتابی از پویایی قدرت در رابطه است.
عدم تلاش برای رفع مشکل
از نظر روانشناختی، افرادی که این کار را انجام می‌دهند فاقد مهارت‌های موثر حل تعارض هستند یا به دلیل تجربیات منفی گذشته در تعارض از پرداختن به مشکلات اجتناب می‌کنند.
همچنین به این معنی است که آنها دیگر آنقدرها به شریک زندگی خود اهمیت نمی دهند. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
