انسان بودن کار سختی است. بدون استثنا، شامل درد و مبارزه است. با این حال، موانع همه برابر نیست. برخی در طول دوران کودکی خود با چنین مشکلاتی روبرو می شوند که به این باور می رسند که ذاتاً مشکلی در آنها وجود اگرچه تزلزل این باور سخت است ، اما این نشان می‌دهد که مشکل در تفکر آنهاست.
ریشه دردها
احساس شکستگی از درون به طرق مختلف اتفاق می افتد، مانند زمانی که کودک مورد آزار جسمی،جنسی، تجاوز کلامی یا بی توجهی قرار می گیرد. دیده نمی‌شود، درک نمی‌شود یا عمیقاً به او اهمیت نمی‌دهند. اگر این تجربه شما بوده است، به این معنی است که احساس ناقص یا شکسته بودن شما بخشی از ساختار شخصیت شماست.
درک مبارزات
نمی توانید فقط تفکر خود را تغییر دهید زیرا پیام ناکافی بودن یا نقص را در سطوح مختلف دریافت کرده اید. برای درک بهتر این موضوع، پنج حوزه اساسی آگاهی را در نظر بگیرید: احساسات، افکار، عواطف، اعمال، و ذهنی سازی.
احساسات : وقتی نیازهای جسمی یا عاطفی کودک برآورده نمی شود، در سطح فیزیکی در جهان احساس ناامنی می کند. سیستم عصبی او اغلب ممکن است وارد جنگ یا گریز شود که ممکن است به صورت تنش عضلانی، لرزش یا افزایش ضربان قلب تجربه شود. یا اگر احساس می‌کند در دام افتاده، ممکن است واکنش انجماد داشته باشد که می‌تواند باعث کاهش انرژی و احساس ناتوانی در حرکت شود. متأسفانه، این پاسخ‌ها می‌توانند به پایه‌ای از عملکرد تبدیل شوند که تا بزرگسالی ادامه می‌یابد.
پاسخ جنگ یا گریز اغلب از نظر احساسی به صورت اضطراب ، ترس یا خشم احساس می شود . واکنش انجماد اغلب از نظر احساسی به عنوان بی حسی یا قطع ارتباط تجربه می شود.
اقدامات : هنگامی که افراد با این سابقه احساس ناامنی یا ناامنی می کنند، اغلب سعی می کنند از خود محافظت کنند. با توجه به اینکه ریشه احساس ناامنی آنها در تجربیات اولیه دیگران به ویژه مراقبین است، آنها اغلب سعی می کنند با تلاش برای جلوگیری از طرد شدن یا رها شدن بیشتر، احساس امنیت به دست آورند. آنها ممکن است سعی کنند با خوب بودن، یا کسب پول یا اعتبار، مقبولیت و مراقبت را به دست آورند. در روابط شخصی، برخی از راه‌ها ممکن است به طرد شدن واکنش نشان دهند یا از طرد شدن با محبت بیش از حد، تلاش برای حفظ تماس تقریباً مداوم یا حسادت واکنش نشان دهند .
ذهنی کردن: این کلمه اصطلاحاً به معنای درک عقلانی و ارتباط عاطفی با دلایلی است که شخص به روش‌های خاصی عمل می‌کند. وقتی فردی (فردی دیگر یا خودتان) را در ذهن خود قرار می دهید، می توانید از افکار، احساسات، خیالات ، ترس ها و هر چیز دیگری که ممکن است برای او اتفاق بیفتد، قدردانی کنید. می توانید با انعکاس احساسات، افکار، عواطف و اعمال خود ذهنیت یابی کنید. با انجام این کار، می توانید قدردانی و همدلی را نسبت به مبارزات خود با احساس نقص کسب کنید. این شما را قادر می سازد تا خودآگاهی دلسوزانه را به دست آورید یعنی خودآگاهی از مبارزات خود از منظری دلسوزانه.
التیام‌بخش
درک این نکته که پیامی که دریافت کرده اید در مورد ناقص بودن و مشکل داشتن شما به صورت کلی اساساً اشتباه است. ازخودیاری استفاده کنید. درمان کنید. به کسانی که شما را دوست دارند و به کسانی که به شما احترام می گذارند گوش دهید. به کسانی گوش دهید که کل تجربه شما را از اشتباه یا بد بودن یا خوب نبودن زیر سوال می برند. تمرین کنید که آن منتقد درونی خشن را برای آنچه هست ببینید، صدایی ترسناک، عصبانی و شاید ناامیدکننده که از درد فریاد می‌زند. خودآگاهی دلسوزانه را تمرین کنید که می تواند به شما کمک کند با صداقت، درک و مراقبت ملایم به خود نزدیک شوید.
شما درعمیق ترین معنای کلمه خوب هستید. زمان یادگیری و جذب این حقیقت است. وقت آن است که شفا پیدا کنید. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
