به گزارش خط سلامت زمانی که دو نفر در رابطه به بن بست ارتباطی می رسند و نمی توانند با بیان کردن احساسات خود به حل مساله بپردازند و یا خشم خود را به شیوه ای قابل مقبول به زبان آورند، این خشم و ناراحتی را با قهر کردن نشان داده و آن را درونی می کنند. در واقع قهر یک پرخاش و خشم معطوف به خود است.
در قهر و فاصله ای که بین دو فرد و یا رابطه زوجی می افتد معمولا یکی از همسران تصمیم می گیرند که به این سکوت پایان دهد و پس از مدتی که از رابطه می گذرد، کم کم احساس یک بازنده را پیدا می کند و این علامت سوال در ذهن او شکل می گیرد که تا چه زمانی باید برای پایان دادن به این قهر پیش قدم شوم. و فرد دیگر نیز با این تفکر که حق به جنب من بود و گر نه چه لزومی داشت که پیش قدم شود و خودش می داند که مقصر است، منتظر می ماند تا مساله موجود حل شود.
برخورد با قهر و آشتی
به گزارش خط سلامت شیوه ی برخورد با قهر کردن ، این است که افراد در اختلافات از یک جانبه نگری فاصله بگیرند و بدانند که در روابط هیچ گاه مقصر کامل نداریم. در هر رابطه ای هر دو نفر رابطه در ایجاد شرایط سهم داشته اند و برای حل مساله و تکرار نشدن شرایط درست تر آن است که هر یک سهم خود را در ایجاد مشکل بپذیرد و با بر طرف کردن و بیان آن به کاهش تشنج ایجاد کند.
اطمینان دادن به طرف مقابل در این که من در ایجاد این مساله نقش داشته ام، به او حس اعتماد و باور به خوبی های قبلی را خواهد داد و به جای مرور کردن خاطرات گذشته ای که در رابطه بوده است از اختلافات پیش آمده برای بهبود شرایط و استحکام رابطه استفاده خواهد کرد. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است .
