به گزارش خط سلامت مجموعه‌ای از مطالعات گسترده گزارش‌شده که در هفت سال گذشته منتشر شده‌اند نشان می‌دهند علائم قطع رایج هستند و می‌توانند شدید باشند، از جمله همه چیز از حملات پنیک وعلائم شبیه آنفولانزا گرفته تا احساس شوک الکتریکی در سر. هر چه افراد مدت بیشتری از داروی ضد افسردگی استفاده کنند و دوز آنها بیشتر باشد، احتمال بروز علائم ترک بیشتر خواهد بود.
داروهای ضد افسردگی
هر ساله میلیون ها نفر شروع به مصرف داروی ضد افسردگی می کنند. نشان داده شده است آنها به مبتلایان به اضطراب کمک می کنند تا احساس آرامش بیشتری داشته باشند و خلق و خوی افراد مبتلا به افسردگی شدید را بهبود بخشند و احساسات آنها را متعادل کنند. برای بسیاری، مداخله نجات دهنده است. با این حال حتی امروزه، تعداد کمی از پزشکان بیماران خود را در مورد مشکلات احتمالی ترک دارو آگاه می کنند. بیشتر دستورالعمل‌های ملی کاهش آهسته را پیشنهاد می‌کنند، اما هیچ راهنمایی در مورد نحوه دقیق انجام این کار وجود ندارد. بیمارانی که علائم ترک شدید را تجربه می‌کنند ممکن است در نهایت داروی ضد افسردگی مصرف کنند.
دستورالعمل های جدید افسردگی
دستورالعمل های جدید افسردگی تصویر بسیار دقیق تری از نحوه "کناره گیری ایمن و موفقیت آمیز از داروی ضد افسردگی" ارائه می دهد. این موسسه خاطرنشان می کند که علائم ترک از خفیف تا شدید متفاوت است، بسته به فرد، نوع و دوز داروی ضد افسردگی و مدت زمان مصرف. در برخی موارد، انصراف می تواند چندین هفته و گاهی ماه ها ادامه داشته باشد.
قطع داروهای ضد افسردگی
دیوید تیلور، استاد روانپزشکی در کالج کینگ لندن، می گوید: شکی نیست که قطع داروی ضد افسردگی اغلب یک تجربه ناخوشایند است و گاهی اوقات بدتر از آن است، و گاهی زمان زیادی می برد.
اثرات ترک داروهای ضد افسردگی
شواهد فزاینده نشان می دهد اثرات ترک ممکن است هم شایع تر و هم شدیدتر از آنچه قبلا تصور می شد باشد.
محققان بریتانیایی یک بررسی سیستماتیک منتشر کردند که نشان داد حدود نیمی از افرادی که داروی ضد افسردگی را قطع کردند (56 درصد) علائم ترک را تجربه کردند و تقریباً برای نیمی از این افراد (46 درصد)، اثرات شدید بود، همانطور که توسط بیماران گزارش شد. شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد بسیاری از افراد پس از قطع دارو از عوارض جانبی ناخوشایند و طولانی مدت رنج می‌برند.
در همین حال، تعداد افرادی که از داروی ضد افسردگی استفاده می کنند، در سراسر جهان در حال افزایش است.
دستورالعمل های انجمن روانپزشکی آمریکا که در سال 2010 منتشر شد، ظریف تر است و پیشنهاد می کند که داروها در طی چند هفته کاهش یابد. آنها خاطرنشان می کنند داروهایی با نیمه عمر کوتاه تر، که در آنها نیمی از دارو ظرف دو روز از سیستم فرد خارج می شود ، ممکن است نیاز به کاهش در مدت زمان طولانی تری داشته باشند.
در حالی که هیچ اتفاق نظری در مورد اینکه چه کسی ترک را تجربه می کند و کدام داروها باعث ایجاد علائم می شود وجود ندارد، روانپزشکان و دانشمندان می دانند هر چه افراد طولانی تر از داروی ضد افسردگی استفاده کنند، ترک سخت تر است. برخی از گروه‌های ضد افسردگی، مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و مهارکننده‌های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین، احتمالاً باعث ترک می‌شوند.
تیلور گفت: "روش مقابله با علائم ترک، پیروی از یک الگوی ثابت کاهش دوز است." اگر بیماران داروهای خود را خیلی سریع کاهش دهند، احتمال بیشتری دارد که علائم ترک را تجربه کنند.
ترک هذلولی
افراد باید داروهای خود را به صورت "هذلولی" یا متناسب با دوز قبلی کاهش دهند. توصیه سنتی این است که بیماران باید دوز خود را به نصف یا یک چهارم دوز اولیه خود کاهش دهند و داروهای خود را به صورت خطی قطع کنند و برخی از انواع خاصی از داروی ضد افسردگی، آنهایی که نیمه عمر کوتاهی دارند، باید حتی آهسته تر کاهش یابند. دستورالعمل‌های جدید کاهش هذلولی را توصیه می‌کنند: یک فرد باید داروی خود را 50 درصد یا 25 درصد از دوز قبلی در طول هفته‌ها یا ماه‌ها کاهش دهد.
تیلور می‌گوید که این امکان وجود دارد که مردم خود را از داروی ضد افسردگی کنار بگذارند، اما زمان می‌برد. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
