به گزارش خبرنگار خط سلامت بسیاری از افراد آرزو دارند سالم غذا بخورند، اما وقتی گرسنگی شروع می‌شود آن سالاد در کنار آن شیرینی خوش‌طعم به نظر می‌رسد.
اکنون مطالعه جدید نشان می دهد اگرچه ممکن است ما هرگز از دوست داشتن شیرینی ها دست نکشیم، اما ممکن است بتوانیم آن هویج را کمی جذاب تر کنیم. در افراد دارای اضافه وزن و چاقی ، با انجام یک مداخله رفتاری تغییراتی در نحوه واکنش مغز افراد دارای اضافه وزن و چاق به غذاهای پرکالری و کم کالری ارتباط دیده شد. همه افراد به غذاهای پرکالری بیشتر از غذاهای کم کالری واکنش و رغبت نشان می دهند. سوزان رابرتز، دانشمند تغذیه رفتاری از دانشگاه تافتس در مدفورد ماساچوست، می‌گوید: در حالی که بیشتر مردم برنج را به چغندر ترجیح می‌دهند، ولی افرادی که دارای اضافه وزن و چاقی هستند، اجتناب از غذاهای پرکالری برایشان مشکل‌تر هستند. او می‌گوید: وقتی فردی اضافه وزن پیدا می‌کند، یک اثر تضعیف‌کننده روی تعدادی از ساختارهای مغز، از جمله سیستم پاداش، وجود دارد، بنابراین وقتی فردی اضافه وزن پیدا می‌کند، واقعاً می‌خواهد آن غذاهای پرکالری را بخورد، زیرا این غذاها سیستم‌های پاداش را تا حد زیادی فعال می‌کنند.
هوس یا گرسنگی
هوس یک موضوع خاص است. هوس غذا از گرسنگی متمایز است . در چند سال گذشته، رابرتز به جای حمله به وزن، بر ایجاد یک رژیم غذایی متمرکز شده است که هوس ها را هدف قرار می دهد. او می‌گوید: کاهش هوس یکی از راه‌های آسان‌تر کردن توجه به رژیم غذایی و کاهش وزن است .
رابرتز و همکارانش یک مداخله رفتاری ارائه کرده اند که دستور العمل ها و برنامه های منو، کنترل وعده غذایی و نکات تغذیه را با جلسات پشتیبانی گروهی ترکیب می کند. مطالعه قبلی این گروه نشان داد در بیش از شش ماه جلسات گروهی و رژیم غذایی، افراد چاق وزن کم کردند. همانطور که آنها این کار را انجام دادند، کاهش میل به غذا را نیز گزارش کردند.
دانشمندان می خواستند بدانند که این مداخله رفتاری چه تاثیری بر مغز دارد. آنها به ویژه به سیستم های مرتبط با پاداش علاقه مند بودند. در مطالعه منتشر شده ، هشت شرکت‌کننده مداخله رفتاری را به مدت شش ماه دریافت کردند و به طور متوسط 6.3 کیلوگرم از دست دادند. یک گروه کنترل متشکل از پنج نفر به سادگی در لیست انتظار قرار گرفتند، هیچ آموزش رفتاری دریافت نکردند و به طور متوسط 2.1 کیلوگرم در طول شش ماه به وزن شان اضافه شد.
در ابتدا و انتهای مداخله شش ماهه، رابرتز و همکارانش در بیمارستان عمومی ماساچوست هر شرکت کننده را در یک اسکنر MRI قرار دادند و تصاویری از اقلام غیر خوراکی ، اقلام غذایی کم کالری را به آنها نشان دادند. یک ساندویچ سالم و مواد غذایی پرکالری مانند سیب زمینی سرخ کرده از شرکت کنندگان خواسته شد که به نظر آنها چقدر هر غذا خوب است را ، ارزیابی کنند.
در همین حال، اسکن‌های MRI سطوح اکسیژن خون را در قسمت‌های مختلف مغز شناسایی کرد. افزایش جریان خون اکسیژن دار به ناحیه ای از مغز نشان دهنده فعالیت بیشتر در آن ناحیه است. در مقایسه با شرکت کنندگان کنترل، افرادی که رژیم غذایی شش ماهه داشتند، هنگامی که غذای کم کالری نشان داده شد، جریان خون بیشتری در پوتامن شکمی راست نشان دادند. با غذای پرکالری، رژیم گیرندگان کاهش جریان خون اکسیژن در پوتامن پشتی چپ را در مقایسه با همتایان فهرست انتظار خود نشان دادند. گروه رژیمی همچنین غذاهای پرکالری را کمتر خوش طعم ارزیابی کردند.
پوتامن بخشی از جسم مخطط مغز است، ناحیه‌ای که با یادگیری و تقویت، تمایل به انجام مجدد یک رفتار یا پیش‌بینی اینکه چیزی احساس خوبی دارد، مرتبط است. رابرتز نتیجه گرفت که این امکان وجود دارد که مغز را برای دوست داشتن غذاهای مختلف دوباره می توان آموزش داد. او می‌گوید: تغییرات در جریان خون نشان می‌دهد با این رژیم و مداخله شش ماهه می توان دیدگاه مردم را نسبت به انتخاب غذاها تغییر داد.
در حالی که این مطالعه نویدبخش مداخلات رفتاری با هدف قرار دادن ولع است، هنوز به مغز آموزش داده نشده که کاهو را دوست داشته باشد. پوتامن در پاسخ به غذای کم کالری فعالیت بیشتری نشان می دهد ، اما غذای کم کالری خوش طعم تر دیده نمی شد. ممکن است به خطرات استیک پی ببریم، اما این باعث نمی شود مزه سالاد بهتر احساس شود.
سوزان کارنل، محقق چاقی در دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز، می‌گوید: اگرچه تغییرات مغزی مشهود است، اما مشخص نیست که این تغییرات برای کسانی که رژیم دارند چه معنایی دارند. او می گوید: آنچه ما نمی دانیم این است که تغییرات جسم مخطط چقدر مهم هستند. آنها ممکن است تنها یک جزء در شبکه بسیار بزرگتری از تغییرات در مغز باشند. آنها همچنین می توانند نتیجه تغییرات مرتبط با مداخله در رفتار غذایی و وزن باشند، نه علت آنها.
این مطالعه همچنین بسیاری از سوالات اضافی را مطرح می کند. هیچ کس نمی داند که آیا اثرات مشابه ممکن است در افراد با وزن طبیعی یا افرادی که به شدت چاق هستند وجود داشته باشد. این مطالعه همچنین نتوانست دلیل وجود تغییرات مغزی را بررسی کند. کارنل همچنین خاطرنشان می کند اضافه وزن و چاقی لزوما "سرنوشت" یک فرد نیست. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
