یک مطالعه جدید اهمیت دوره های بیکاری را برای شکل گیری حافظه بلند مدت نشان می دهد. اکثر قریب به اتفاق این جزئیات در عرض یک هفته یا بیشتر از بین می روند.
به گزارش خط سلامت یک سوال بسیار مهم این است چه چیزی تعیین می کند آیا یک تجربه به حافظه بلند مدت متعهد است یا خیر. مقدار زیادی در مورد تثبیت حافظه بلند مدت می دانیم به عنوان مثال می دانیم خاطرات شکننده در طول خواب به ذخیره سازی طولانی مدت یعنی حافظه بلند مدت منتقل می شوند.
این یکی از دلایلی است که چرا خوابیدن بسیار مهم است کمبود خواب به شدت تثبیت حافظه را محدود می کند اما بخش مهمی از این پازل در مورد اینکه کدام تجربه‌ها این امتیاز را دارند که به خاطرات بلندمدت تبدیل شوند، به تازگی در مطالعه‌ای آشکار شده است .
یکی از مهمترین مناطق مغز که در مدیریت حافظه نقش دارد ، هیپوکامپ است. یک فعالیت آسان در هیپوکامپ، به اصطلاح "موج تیز" است که فقط به این معنی است که بخش قابل توجهی، حدود 15 درصد، از تمام نورون های هیپوکامپ تقریباً به طور همزمان شلیک می کنند. این فعالیت موج تیز هنگام خواب زمانی اتفاق می افتد که خاطرات به حافظه بلند مدت منتقل می شود.
یافته جدید نشان می دهد همان الگوی شلیک در طول روز نیز درست پس از شکل گیری خاطرات اتفاق می افتد. علاوه بر این، یک ارتباط بسیار ساده بین فرکانس این رویدادهای موجی تیز در طول شکل گیری حافظه و احتمال انتقال حافظه به حافظه بلند مدت در شب وجود دارد. هر چه پس از یک تجربه امواج، امواج تندتری دریافت کنیم، احتمال اینکه این تجربه را به خاطر بسپاریم بیشتر است.
شیوع این رویداد عصبی در مقیاس نسبتاً بزرگ ، که به راحتی می توان با تصویربرداری مغزی به تصویر کشید، تشخیص دقیق اینکه کدام یک از تجربیات ما آن را در حافظه بلندمدت ما قرار می دهد، آسان تر می کند. به نظر می‌رسد عامل اصلی که تأثیر می‌گذارد کدام تجربه‌ها آن را می‌سازند و کدام یک برای همیشه فراموش می‌شوند، این است که آیا تجربه با دوره‌ای بیکار همراه می‌شود، زمانی که سوژه کار بسیار کمی انجام می‌دهد.
امواج تند موج در طول روز تا زمانی که تجربه به خاطر سپرده شده هنوز ادامه دارد اتفاق نمی افتد. نه، آنها در یک دوره بیکار درست پس از تجربه اتفاق می افتند. اگر هیچ دوره بیکاری پس از تجربه وجود نداشته باشد، هیچ پنجره زمانی برای موج های تیز موج وجود ندارد و در نتیجه شانس کمتری برای به خاطر سپردن این تجربه طولانی مدت وجود خواهد داشت.
این یافته ها پیامدهای گسترده ای دارد. دوره‌های بیکاری، در عصر گوشی‌های هوشمند و رسانه‌های اجتماعی ما ، کالاهای گرانبهایی هستند. تا زمانی که تلفن‌هایمان را برای پیمایش فید رسانه‌های اجتماعی خود در اختیار داریم، به ندرت بیکار می‌شویم، که دقیقاً برعکس دوره بیکاری است.
در نتیجه، صرف نظر از اینکه یک تجربه چقدر قوی یا معنی دار بوده است، موج های تیز کمتری بلافاصله پس از آن اتفاق می افتد و سپس این امواج تیز نمی توانند در طول خواب پخش شوند. این بدان معنی است که آنها احتمالاً به حافظه بلند مدت متعهد نیستند.
آنچه از این نتیجه حاصل می شود این است که اگر نمی خواهید اتفاق خوبی را که برای شما اتفاق افتاده فراموش کنید، احتمالاً نباید بلافاصله پس از آن در رسانه های اجتماعی در مورد آن پست بگذارید. همچنین نباید دوستان خود را در مورد آن واتس اپ کنید. احتمالاً باید روی یک نیمکت در پارک بنشینید و کاری انجام ندهید.
بیکاری ممکن است یک فضیلت نباشد، اما گامی ضروری برای داشتن خاطرات طولانی مدت از چیزهایی است که ارزش به خاطر سپردن دارند.برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
