کامبوجا ، نوشیدنی آسیایی، اخیراً در صنایع دارویی و سلامت جایگزین به عنوان یک چای ضد سرطان توجه زیادی را به خود جلب کرده است.
به گزارش خط سلامت این نوشیدنی به تنظیم میکروبیوم روده ، کمک به متابولیسم و تکثیر سلولی، افزایش سم‌زدایی و کمک به محافظت از کبد کمک می‌کند.
کامبوچا بیش از ۲۰۰۰ سال پیش در چین سرچشمه گرفت و به روسیه راه یافت، جایی که به عنوان چای کواس شناخته می‌شد. در قرن گذشته، کامبوچا در جهان غرب محبوبیت بیشتری پیدا کرده است، اما به دلیل معرفی اخیر آن، شواهد علمی بسیار کمی برای حمایت از ادعاهای سلامتی متعدد آن وجود دارد. اگرچه تحقیقات بیشتری برای حمایت از ادعای آن به عنوان یک پروبیوتیک واقعی مورد نیاز است، اما مشابه سایر غذاهای مبتنی بر میکروب با فواید مستند برای سلامتی است.
کامبوچا یک چای است که از یک کشت همزیست از باکتری‌ها و مخمرها (SCOBY) تشکیل شده است. باکتری غالب Gluconacetobacter xylinus (که قبلاً Acetobacter xylinum نامیده می‌شد) است و می‌تواند با بسیاری از جنس‌های مخمر جفت شود: Zygo-saccharomyces، Schizosaccharomyces، Saccharomyces و Saccharomycodes.
کامبوچا با افزودن SCOBY به چای شیرین شده و اجازه تخمیر آن ساخته می‌شود. اسیدیته بالا و محتوای کم اتانول به کشت مقاومت ذاتی در برابر آلودگی توسط اکثر قالب‌های موجود در هوا یا هاگ‌های باکتریایی می‌دهد. ظرف چند هفته پس از افزودن یک کشت آغازگر، SCOBY یک لایه ضخیم روی مایع تشکیل می‌دهد.
مایع حاصل حاوی سرکه، ویتامین‌های B و تعدادی از سایر مواد مغذی ضروری است. فواید نوشیدن چای تخمیر شده به خوبی مستند نشده است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که چای‌های دم کرده معمولی حاوی انواع خواص آنتی‌اکسیدانی هستند و غذاهای پروبیوتیک می‌توانند به رشد میکروارگانیسم‌های مفید در میکروبیوم روده انسان کمک کنند.
اپی‌گالوکتکین گالات (EGCG) آنتی‌اکسیدان اصلی موجود در چای سبز و کامبوچا از چای سبز است. در درمان ایدز و سرطان مفید باشد، زیرا نشان داده شده است به مولکول CD4 روی سلول‌های T متصل می‌شود و پروتئین ضد آپوپتوز Bcl-xl را در شرایط آزمایشگاهی مهار می‌کند.
اسید D-ساکاریک ۱،۴ لاکتون (DSL) و اسید گلوکورونیک نیز در کامبوچا یافت می‌شوند. DSL فعالیت گلوکوزیداز را مهار می‌کند و اسید گلوکورونیک را برای خنثی کردن مواد سرطان‌زای مانند هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای، برخی از نیتروزامین‌ها، آمین‌های آروماتیک و سموم قارچی باقی می‌گذارد.
با این حال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد به احتمال زیاد اسید گلوکاریک جزء فعال کامبوچا است. اسید گلوکاریک فعالیت بتا گلوکورونیداز را در باکتری‌های طبیعی روده مهار می‌کند و در نتیجه پتانسیل بازیافت سموم را کاهش می‌دهد و کارایی کبد را افزایش می‌دهد.
تحقیقات محدودی در مورد اثرات مصرف کامبوچا در داخل بدن وجود دارد. در یک مطالعه منتشر شده در مجله غذا و عملکرد، محققان کامبوچای دم کرده به مدت چهار روز از چای سیاه را به موش‌های مبتلا به زخم معده خوراندند. آنها هیچ تفاوت معنی‌داری در اثربخشی درمان زخم‌ها بین داروی کنترل، امپرازول و کامبوچا پیدا نکردند.
حذف لایه بزرگ SCOBY
در حالی که بسیاری از افرادی که کامبوچا را امتحان کرده‌اند، داستان‌هایی از تغییر شکل سلامتی گفته‌اند، برخی از پزشکان بدون در نظر گرفتن همه عوارض جانبی احتمالی، نسبت به آن هشدار می‌دهند. افراد با سیستم ایمنی ضعیف باید از تعامل با کشت‌های زنده، به ویژه کشت‌های تهیه شده در محیط آماتور یا خانگی، اجتناب کنند.
با این حال، اگر شما فردی سالم هستید که به دنبال جایگزینی سالم برای نوشیدنی‌های غیرمغذی و شیرین سنتی هستید، کامبوچا ممکن است ارزش امتحان کردن را داشته باشد.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
