موضوع انتقال پایتخت در دولت جدید به نظر جدی‌تر از دولت‌های گذشته می‌آید. گزینه ای که تا کنون از آن به عنوان رقیب تهران رونمایی شده منطقه مکران است.
به گزارش خط سلامت سواحل مکران با موقعیت راهبردی و ظرفیت‌های تجاری، گردشگری، کشاورزی، شیلاتی و متصل به آب‌های آزاد اقیانوس هند، سرزمینی سرشار از ظرفیت برای توسعه و رونق اشتغال و تولید در این خطه از ایران اسلامی است و با رویکرد‌های اتخاذ شده، نگاه ویژه مسئولان به آن و تامین زیرساخت‌های مورد نیاز، در آینده‌ای نزدیک بیشتر از این منطقه خواهیم شنید.
سیستان و بلوچستان با وسعت ۱۸۷ هزار و ۵۰۲ کیلومتر مربع شامل دو منطقه سیستان با پنج شهرستان زابل، زهک، هیرمند، هامون و نیمروز با وسعت ۱۵ هزار و ۱۲۳ کیلومترمربع است؛ بلوچستان هم از دو منطقه سرحد و مکُّران تشکیل شده است که سرحد شامل زاهدان، خاش، تفتان و میرجاوه است و مکُّران نیز شامل سراوان، مهرستان، گلشن، سیب و سوران، ایرانشهر، دلگان، بمپور، سرباز، راسک، فنوج، قصرقند، نیکشهر، دشتیاری، لاشار، زرآباد، کنارک و چابهار است.
سواحل مکران در امتداد ساحل بلوچستان به طول ۶۰۰ مایل (حدودا یکهزار کیلومتر) از ساحل گواتر و پسابندر شهرستان دشتیاری نقطه صفر مرزی ایران و پاکستان آغاز و تا چابهار، کنارک و زرآباد ادامه دارد تا راس الکوه در غرب جاسک و حد میناب هرمزگان گفته می‌شد.
مکران، منطقه‌ای تاریخی و جغرافیایی است که در جنوب شرقی ایران و بخش‌هایی از جنوب غربی پاکستان واقع شده است.
این منطقه در حاشیه دریای عمان قرار دارد و به دلیل موقعیت استراتژیک، تاریخی و طبیعی خود، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
دلایلی که باعث شده مکران در فهرست گزینه‌های پایتختی ایران قرار بگیرد موقعیت استراتژیک، تمرکززدایی از تهران، ظرفیت توسعه شهری، تقویت ارتباطات بین‌المللی و امنیت انرژی و تجارت است.
سیستان و بلوچستان ۳۲۰ کیلومتر مرز آبی دارد که نوار ساحلی مکران در محدوده سیستان و بلوچستان مجموعا ۵۴۱ کیلومتر است.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
