دین به طور کلی این هدف اساسی را دارد که گروهی از مردم را تحت ارزش ها و اصول یکسان متحد کند و ارتباط جمعی و فردی آنها را با قدرت برتر و یا فلسفه تسهیل کند . به عبارت دیگر، دین برای تقویت معنویت بوده است .
به گزارش خط سلامت دین و معنویت از هم جدا نیستند زیرا فرد می تواند، هم مذهبی و هم معنوی باشد. اما اگر فردی که بسیار مذهبی باشد و آنقدر در دین گرفتار شود که اصلاً برای روح جایی برای ابراز نگذارد و از معنویت دور باشد، ارتباط با خود واقعی اش را از دست می دهد. از سوی دیگر، معنویت واقعی فرد را با خود واقعی اش متحد می کند.
دین و معنویت بر سلامت روان موثر اند؟
دین تنها در صورتی که فرد کاملاً به عنصر معنوی دین باز باشد، سلامت روانی او را افزایش می دهد. اگر فردی مذهبی باشد اما معنوی نباشد، سلامت روانی افزایش نمی یابد ؟ و بالعکس بسیار مختل می شود.
دین و معنویت چه پیامد هایی دارند؟
دینی که افراد را به قضاوت خود و دیگران تشویق می کند، اغلب برای روان بسیار آزار دهنده است. از سوی دیگر، معنویت، شفقت نسبت به خود و دیگران را تشویق می‌کند. قضاوت در مورد خود نه تنها عزت نفس و احساس خوب بودن را کاهش می دهد، بلکه اغلب باعث می شود که فرد جنبه هایی از خود را که به نظر او شایسته تایید نیست سرکوب کند. قضاوت دیگران باعث می‌شود که رابطه‌شان را با کسانی که کمتر شایسته‌شان می‌دانند قطع کنند و از قضاوت آنها در مورد خود هراس داشته باشند.
دین در جوامع مذهبی
در برخی از جوامع مذهبی، رنجی که به طور طبیعی در زندگی اعضا رخ می دهد، با ترس از قضاوت دیگران بدتر می شود. به عنوان مثال، یکی از اعضای کلیسا ممکن است هرگز به دیگران در کلیسای خود نگوید که به دلیل اینکه شوهرش از نظر عاطفی او را آزار می‌دهد، به طلاق فکر می کند، زیرا می‌ترسد که او را قضاوت کنند و بگویند گناهکار است به خاطر فکر طلاق. بنابراین رنج او طولانی می شود و او در یکی از سخت ترین دوران زندگی خود فاقد حمایت حیاتی است.
معنویت
معنویت یک سفر بسیار شخصی و فردی به درون روح خود شخص است. شخصی که در چنین سفر معنوی است، ممکن است از همه ابزارهای خارجی برای تسهیل آن سفر استفاده کند، از جمله حضور در کلیسا، معبد یا مسجد، و یا خواندن متون مقدس خاص، و یا پیوستن و مشارکت با دیگران در امور معنوی مختلف. تمرین‌ها، و یا صرف زمان در گفتگوی انفرادی یا مشاوره با برخی از رهبران معنوی.
معنویت به فرد این امکان را می دهد که با شرایط زندگی کنار بیاید و تجربیات دشوار را پردازش کند و قوی‌تر و عاقل‌تر شود، زیرا زمانی که تجربه را طی می‌کرد، هوشیار بود. همچنین معنویت به شخص اجازه می دهد تا عزت نفس سالم را در خود پرورش دهد و به سفر دیگران احترام بگذارد و از آنها قدردانی کند. معنویت فرد را تشویق می‌کند تا در فرورفتگی‌های عمیق قلب، ذهن و روح قدم بزند و خود را در ارتباط عمیق با نیروی برتر یا فلسفه انتخابی خود بشناسد. معنویت کیفیت زندگی را افزایش می دهد.
بنابراین، دینداری بدون معنویت ممکن است اما سلامت روانی را افزایش نمی‌دهد. ولی روحانی بودن،بدون افزایش سلامت روان ممکن نیست مگر اینکه دین به تجربه معنوی عمیق‌تری منجر شود. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
