سندرم تاکی‌کاردی ارتواستاتیک وضعیتی (POTS) یک اختلال نادر و پیچیده است که بر سیستم عصبی خودکار تأثیر می‌گذارد. در این وضعیت، وقتی فرد از حالت نشسته یا خوابیده به ایستاده تغییر وضعیت می‌دهد، ضربان قلب به طور غیرطبیعی افزایش می‌یابد، بدون اینکه فشار خون به درستی تنظیم شود.
به گزارش خط سلامت این تغییر ضربان قلب می‌تواند به اندازه‌ای زیاد باشد که فرد احساس سرگیجه، ضعف یا حتی غش کند.
علائم POTS
علائم این بیماری ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما رایج‌ترین علائم شامل:
افزایش ضربان قلب : وقتی فرد از حالت نشسته یا خوابیده بلند می‌شود، ضربان قلب به طور غیرطبیعی و زیاد افزایش می‌یابد.
سرگیجه و غش : احساس سبکی سر و احتمال بی‌هوش شدن به دلیل کاهش فشار خون در هنگام ایستادن.
خستگی مزمن : افراد مبتلا به POTS معمولاً احساس خستگی شدید و بی‌انرژی دارند.
تغییرات در دمای بدن و تعریق زیاد : ممکن است تعریق زیاد یا مشکلات در تنظیم دمای بدن ایجاد شود.
دردهای عضلانی و مفصلی : بسیاری از بیماران به دردهای عضلانی و مفصلی شکایت دارند.
ناراحتی گوارشی : مشکلاتی مانند تهوع، نفخ و اختلالات هاضمه ممکن است رخ دهند.
چه کسانی در معرض خطر POTS هستند؟
POTS می‌تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اما بیشتر در زنان جوان (بین ۱۵ تا ۵۰ سال) دیده می‌شود. برخی از عوامل خطر که احتمال ابتلا به POTS را افزایش می‌دهند عبارتند از:
سابقه مشکلات خودایمنی : بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس یا فیبرومیالژیا می‌توانند افراد را در معرض ابتلا به POTS قرار دهند.
تروما یا آسیب : آسیب‌های جسمی، جراحی‌ها یا عفونت‌ها ممکن است عاملی برای بروز POTS باشند.
تغییرات هورمونی : برخی از تغییرات هورمونی، مانند دوران بارداری یا سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، می‌توانند به بروز این اختلال کمک کنند.
سابقه ژنتیکی : در برخی از موارد، وجود POTS در خانواده ممکن است نشانگر زمینه ژنتیکی باشد.
روش‌های درمان POTS
درمان POTS به طور معمول شامل ترکیبی از تغییرات سبک زندگی، داروها و مدیریت علائم است:
افزایش مصرف نمک و مایعات: این کار کمک می‌کند تا حجم خون افزایش یابد و فشار خون ثابت بماند.
ورزش منظم: انجام تمرینات قلبی و عروقی به تقویت سیستم عصبی خودکار و بهبود عملکرد قلب کمک می‌کند.
تغییر وضعیت آهسته: هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا خوابیده، فرد باید به آرامی این تغییر وضعیت را انجام دهد.
داروهای افزایش‌دهنده حجم خون: مانند داروهای فلودروکورتیزون که کمک به نگه‌داشتن سدیم و مایعات در بدن می‌کنند.
داروهای ضد درد و ضد التهاب: برای کاهش دردهای عضلانی و مفصلی.
داروهای تنظیم‌کننده ضربان قلب: مانند بتابلاکرها که برای کاهش ضربان قلب استفاده می‌شوند.
مشاوره روانشناسی یا درمان‌های شناختی-رفتاری: برای مدیریت استرس و اضطراب که می‌تواند علائم را بدتر کند.
فیزیوتراپی: برای تقویت عضلات و بهبود عملکرد قلب و عروق.
در نهایت، درمان POTS نیاز به یک رویکرد شخصی‌شده دارد و پزشکان معمولاً برای هر بیمار بر اساس نوع و شدت علائم برنامه درمانی خاصی تجویز می‌کنند.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
