دیورتیکولیت به ویژه در افراد بالای ۶۰ سال شایع است و ممکن است با علائمی مانند درد شکم ، تب و تغییر در عادات روده همراه باشد. در حالی که برخی عوامل خطر مانند سن غیرقابل تغییر هستند، تغییرات در سبک زندگی مانند رژیم غذایی سالم ، فعالیت بدنی منظم و مدیریت وزن می‌توانند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به دیورتیکولیت را کاهش دهند.
به گزارش خط سلامت برای پیشگیری از دیورتیکولیت، رعایت یک رژیم غذایی غنی از فیبر و هیدراته ماندن بسیار مهم است. فعالیت بدنی منظم نیز به بهبود حرکات روده کمک می‌کند و از یبوست جلوگیری می‌کند. با اتخاذ این تدابیر، افراد می‌توانند سلامت گوارشی خود را بهبود بخشیده و خطر ابتلا به دیورتیکولیت را کاهش دهند.
دیورتیکولیت چیست؟
دیورتیکولیت زمانی رخ می‌دهد که کیسه‌های کوچکی در روده بزرگ، به نام دیورتیکولا، ملتهب یا عفونی شوند. این بیماری با افزایش سن شایع‌تر می‌شود و تقریباً دو سوم افراد بالای ۶۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در حالی که برخی از عوامل خطر مانند سن غیرقابل اجتناب هستند، انتخاب‌های سبک زندگی—از جمله رژیم غذایی، فعالیت بدنی و مدیریت وزن—می‌توانند به طور قابل توجهی بر احتمال بروز دیورتیکولیت تأثیر بگذارند.
عوامل خطر دیورتیکولیت
سن: با افزایش سن، به ویژه پس از ۴۰ سالگی، خطر ابتلا به دیورتیکولیت افزایش می‌یابد. این امر به دلیل تغییرات طبیعی در ساختار و عملکرد روده‌ها در طول زمان است.
یبوست مزمن: یبوست مداوم می‌تواند فشار زیادی به روده بزرگ وارد کند و در نتیجه به ایجاد دیورتیکولا منجر شود. این فشار می‌تواند باعث التهاب و عفونت در دیورتیکولا گردد.
رژیم غذایی کم‌فیبر: رژیم‌های غذایی که حاوی فیبر کافی نیستند، معمولاً منجر به سخت شدن مدفوع و یبوست می‌شوند. فیبر به نرم شدن مدفوع و تسهیل عبور آن از روده کمک می‌کند.
چاقی: داشتن اضافه وزن یا چاقی می‌تواند فشار درون شکمی را افزایش دهد و به ضعف در دیواره روده منجر شود. این وضعیت خطر ابتلا به دیورتیکولیت را افزایش می‌دهد.
داروها: برخی داروها، به ویژه داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) و اوپیوئیدها، می‌توانند خطر ابتلا به دیورتیکولیت را افزایش دهند. این داروها می‌توانند بر عملکرد روده تأثیر بگذارند و موجب یبوست شوند.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن باعث التهاب عمومی در بدن می‌شود و می‌تواند جریان خون به روده‌ها را کاهش دهد، که این امر خطر ابتلا به دیورتیکولیت را افزایش می‌دهد.
سطوح پایین فعالیت بدنی: عدم تحرک و فعالیت بدنی می‌تواند حرکات روده را کاهش دهد و خطر یبوست و دیورتیکولیت را افزایش دهد.
علائم دیورتیکولیت
دیورتیکولیت ممکن است با علائم مختلفی بروز کند. علائم اولیه می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
درد شکمی: معمولاً درد در سمت چپ پایین شکم احساس می‌شود و می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. این درد ممکن است با شدت و ضعف در طول زمان نوسان کند.
تب: عفونت ناشی از دیورتیکولیت می‌تواند منجر به تب شود که معمولاً نشانه‌ای از التهاب در بدن است.
تهوع و استفراغ: این علائم ممکن است به دلیل تحریک روده و عفونت ایجاد شوند.
تغییرات در عادات روده: این تغییرات ممکن است شامل یبوست یا اسهال باشند. در برخی موارد، ممکن است بیمار احساس کند که به طور مکرر نیاز به دفع مدفوع دارد، اما موفق به انجام آن نمی‌شود.
اگر با این علائم مواجه شدید و به ویژه اگر درد شدید و مداوم است، مشاوره با یک پزشک ضروری است تا از بروز عوارض جدی مانند عفونت گسترده یا پارگی دیورتیکولا جلوگیری شود. تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند و از عوارض جدی‌تر جلوگیری کند.
پیشگیری از دیورتیکولیت
پیشگیری از دیورتیکولیت عمدتاً شامل تغییرات سبک زندگی است:
فعال باشید: فعالیت بدنی منظم موجب بهبود حرکات روده و کاهش خطر یبوست می‌شود.
رژیم غذایی پر فیبر داشته باشید: مصرف غذاهای غنی از فیبر مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، حبوبات، مغزها و دانه‌ها به هضم سالم کمک می‌کند.
وزن سالم را حفظ کنید: کاهش چربی اضافی ناحیه شکم می‌تواند فشار بر روی روده بزرگ را کاهش دهد.
هیدراته بمانید: مصرف کافی مایعات برای حفظ عادات روده منظم و جلوگیری از یبوست ضروری است.
استرس را مدیریت کنید: در حالی که استرس به‌طور مستقیم علت دیورتیکولیت نیست، می‌تواند مشکلات گوارشی را تشدید کند.
با اتخاذ این اقدامات پیشگیرانه، افراد می‌توانند خطر ابتلا به دیورتیکولیت را کاهش دهند و سلامت گوارشی کلی خود را بهبود بخشند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
