با وجود اینکه این عارضه بسیار شایع است، اغلب به‌درستی تشخیص داده نمی‌شود و درک عمومی از آن محدود است. پزشکان تأکید دارند که افزایش آگاهی درباره این اختلال ضروری است.
آگاهی عمومی: چالش‌های موجود
به گزارش خط سلامت، جنیفر گلداشمیت، استادیار روانپزشکی در بیمارستان دانشگاه پنسیلوانیا می‌گوید: «بسیاری از مردم از این اختلال آگاهی ندارند. اغلب افراد سندرم پای بیقرار را با لرزش عصبی یا عادت پا اشتباه می‌گیرند.»
واقعیت سندرم پای بیقرار
پزشکان بارها تأکید کرده‌اند سندرم پای بیقرار یک مشکل واقعی است. دکتر رونیل ملکانی، متخصص خواب در نورت‌وسترن مدیسن، می‌گوید: «برخی افراد معتقدند که این اختلال توسط شرکت‌های داروسازی ساخته شده تا داروهای بیشتری بفروشند، اما واقعیت این نیست.»
دکتر دبلیو کریستوفر وینتر، متخصص مغز و اعصاب، نیز به تصورات نادرست اشاره کرده و می‌گوید: «وقتی ما از اصطلاح سندرم پای بیقرار استفاده می‌کنیم، مردم فکر می‌کنند که این مشکل جدی نیست، در حالی که این اختلال می‌تواند به‌قدری شدید باشد که خواب را مختل کند و بر کیفیت زندگی و حالت روحی فرد تأثیر بگذارد.»
علل و عوامل مؤثر در سندرم پای بیقرار
کمبود آهن: یکی از دلایل اصلی
به گفته دکتر اندرو آر اسپکتور، سطح آهن در افراد مبتلا به سندرم پای بیقرار معمولاً پایین است. او می‌افزاید که مصرف مکمل‌های آهن می‌تواند به بهبود وضعیت این افراد کمک کند. حتی افرادی که سطح آهن خونشان طبیعی است، ممکن است از مکمل‌های آهن بهره‌مند شوند.
با این حال، اسپکتور تأکید می‌کند که مکمل‌های آهن یا غذاهای غنی از آهن برای همه مؤثر نیستند و برخی افراد ممکن است به سطح بالاتری از آهن نیاز داشته باشند که تنها با رژیم غذایی یا مکمل به دست نمی‌آید.
داروها: عامل تشدیدکننده سندرم پای بیقرار
برخی داروها، از جمله داروهای ضدافسردگی و داروهای ضدروان‌پریشی، می‌توانند باعث تحریک یا تشدید سندرم پای بیقرار شوند. گلداشمیت می‌گوید: «اختلال در تعادل دوپامین یکی از عوامل کلیدی در این اختلال است و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.»
زنان و سندرم پای بیقرار
تحقیقات نشان داده‌اند که زنان بیشتر از مردان به سندرم پای بیقرار مبتلا می‌شوند. دلیل این موضوع هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما نظریه‌ای وجود دارد که هورمون جنسی استروژن بر انتقال دوپامین تأثیر می‌گذارد و ممکن است در برخی زنان موجب بروز این اختلال شود.
رابطه سن و سندرم پای بیقرار
سندرم پای بیقرار معمولاً در افراد بالای ۴۵ سال شایع‌تر است، اگرچه این اختلال در کودکان نیز مشاهده می‌شود. این اختلال ممکن است با مشکلات دیگری مانند نوروپاتی و بیماری‌های کلیوی که با افزایش سن بروز می‌کنند، مرتبط باشد.
راهکارهای تسکین
به گفته اسپکتور، پتوهای سنگین می‌توانند به برخی افراد کمک کنند، هرچند این توصیه بیشتر بر اساس تجربه شخصی است تا تحقیقات علمی. همچنین، او توصیه می‌کند که از مصرف مواد محرک مانند کافئین، الکل و شکر قبل از خواب پرهیز شود.
اهمیت مشاوره پزشکی
در نهایت، پزشکان تأکید می‌کنند که سندرم پای بیقرار یک اختلال واقعی و مهم است و در صورت بروز علائم، باید از پزشک کمک گرفت. اسپکتور می‌گوید: «بسیاری از افراد به مدت طولانی از این اختلال رنج می‌برند و فکر می‌کنند که این وضعیت برای همیشه ادامه خواهد داشت، اما این درست نیست. ما اغلب می‌توانیم مشکل را درمان کنیم یا حداقل تسکین دهیم.»
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
