چرا از دی اکسید سیلیکون در مواد غذایی استفاده می‌شود؟ و آیا بی خطر است؟

دی اکسید سیلیکون ، ماده معدنی طبیعی است که به عنوان سیلیس نیز شناخته می‌شود، به طور گسترده به‌عنوان یک افزودنی غذایی برای جلوگیری از چسبیدن مواد و بهبود جریان آن‌ها استفاده می‌شود. اما آیا این ماده برای سلامتی انسان بی‌خطر است؟

به گزارش خط سلامت سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مصرف دی اکسید سیلیکون آمورف (نوعی که بیشتر در مواد غذایی استفاده می‌شود) را تا زمانی که مقدار آن از ۲ درصد وزن کل غذا تجاوز نکند، بی‌خطر اعلام کرده است. با این حال، مطالعات متناقضی در مورد اثرات طولانی‌مدت مصرف این ماده وجود دارد و برخی نگرانی‌ها در مورد جذب آن توسط بدن و تأثیر آن بر اندام‌های داخلی مطرح شده است.

دی اکسید سیلیکون چیست؟

دی اکسید سیلیکون، که به عنوان سیلیس نیز شناخته می‌شود، یک ترکیب طبیعی است که در سنگ‌ها، گیاهان و برخی غلات یافت می‌شود. این ماده از دو عنصر اصلی، سیلیکون و اکسیژن تشکیل شده است. دو نوع اصلی دی اکسید سیلیکون وجود دارد: آمورف و کریستالی. نوع آمورف آن بیشتر در مواد غذایی استفاده می‌شود و عموماً بی خطر تلقی می‌شود.

چرا از دی اکسید سیلیکون در مواد غذایی استفاده می‌شود؟

جلوگیری از چسبندگی: دی اکسید سیلیکون باعث می‌شود مواد غذایی پودری مانند ادویه‌ها و پودرهای پروتئین به هم نچسبند و به راحتی جریان پیدا کنند.

بهبود بافت: در برخی محصولات غذایی مانند پنیر فرآوری شده و روغن‌های نباتی، برای بهبود بافت و قوام استفاده می‌شود.

آیا دی اکسید سیلیکون برای سلامتی مضر است؟

تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA): FDA مصرف دی اکسید سیلیکون آمورف در غذاها را تا زمانی که مقدار آن از ۲ درصد وزن کل غذا تجاوز نکند، بی‌خطر اعلام کرده است.

بدن انسان مقدار بسیار کمی از دی اکسید سیلیکون را جذب می‌کند و بخش اعظم آن بدون تغییر دفع می‌شود. استنشاق طولانی مدت ذرات کریستالی دی اکسید سیلیکون (که در صنایع استفاده می‌شود) می‌تواند مشکلات تنفسی ایجاد کند. اما نوع آمورف آن که در مواد غذایی استفاده می‌شود، این خطرات را ندارد.

فواید احتمالی دی اکسید سیلیکون

برخی مطالعات نشان می‌دهند که سیلیکون موجود در دی اکسید سیلیکون ممکن است برای سلامت استخوان‌ها، مو، پوست و ناخن مفید باشد. اما تحقیقات در این زمینه هنوز محدود است.

موارد استفاده از دی اکسید سیلیکون در صنایع غذایی

مواد غذایی: ادویه‌ها، پودرهای پروتئین، سوپ‌های کم آب، قهوه فوری، برخی غلات و حتی برخی میوه‌ها و سبزیجات به طور طبیعی حاوی مقادیر کمی دی اکسید سیلیکون هستند.

مکمل‌های غذایی: برای بهبود جریان و جلوگیری از چسبندگی مواد داخل کپسول‌ها و قرص‌ها استفاده می‌شود.

صنایع: در تولید شیشه، بتن و سایر مواد ساختمانی کاربرد دارد.

ملاحظات مهم

تفاوت بین دی اکسید سیلیکون آمورف و کریستالی: نوع آمورف آن که در مواد غذایی استفاده می‌شود، عموماً بی‌خطر است. اما نوع کریستالی آن که در صنایع استفاده می‌شود، در صورت استنشاق می‌تواند خطرناک باشد.

اگرچه مطالعات نشان می‌دهند مصرف کوتاه مدت دی اکسید سیلیکون بی‌خطر است، اما تحقیقات بیشتری برای بررسی اثرات مصرف طولانی مدت آن لازم است. برای اطمینان از وجود دی اکسید سیلیکون در مواد غذایی، برچسب مواد تشکیل‌دهنده را به دقت مطالعه کنید.

نتیجه‌گیری

دی اکسید سیلیکون آمورف که در مواد غذایی استفاده می‌شود، به طور کلی بی‌خطر تلقی می‌شود. با این حال، بهتر است در مصرف هر نوع افزودنی غذایی اعتدال را رعایت کنید و در صورت داشتن هرگونه نگرانی با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است