عشق بر مغز اثر می گذارد.
به گزارش خط سلامت هورمون دوپامین تاثیر قابل توجهی در زنده نگه داشتن عشق دارد.
عشق و دوپامین
عشق باعث تولید بیشتر دوپامین در مغز می شود. دوپامین همان هورمونی است که زمینه هوس برای قند و نیکوتین را ایجاد می کند. دوپامین مرکز پاداش مغز را تقویت می کند و به افراد انگیزه می دهد که برای زنده نگه داشتن پیوند عاشقانه منحصر به فرد خود شجاع باشند.
محققان علوم اعصاب رفتاری می گویند آنچه که پیدا کرده اند اساساً یک نشانه بیولوژیکی از میل است که به آن ها کمک می‌کند توضیح دهند چرا افراد می خواهند با برخی افراد بیشتر از افراد دیگر باشند.
مطالعه جدید نشان می دهد انتقال دهنده عصبی دوپامین نقش مهمی در زنده نگه داشتن عشق ایفا می کند. این تحقیق نشان می‌دهد افراد خاصی یک اثر شیمیایی منحصر به فرد در مغز به جا می‌گذارند که ما را به حفظ این پیوندها در طول زمان سوق می‌دهد.
به امید دل شکستگان
در آزمایشی دیگر، موش‌ها به مدت چهار هفته از هم دور ماندند و به اندازه‌ای طولانی که در طبیعت بتوانند شریک دیگری پیدا کنند.
هنگامی که این زوج دوباره به هم پیوستند، یکدیگر را به یاد آوردند، اما افزایش دوپامین مشخص آن ها تقریباً از بین رفته بود. در اصل، آن اثر انگشت آرزو از بین رفته بود. تا آنجا که به مغز آن ها مربوط می شد، شریک سابق آن ها از هیچ صدای دیگری قابل تشخیص نبود.
محققان می گویند: فکر می‌کنیم این یک نوع تنظیم مجدد در مغز است که اجازه می‌دهد اکنون ادامه دهد و به طور بالقوه پیوند جدیدی ایجاد کند.
این مسئله خبر خوبی برای انسان‌هایی می باشد که دچار جدایی دردناکی شده‌اند یا حتی همسر خود را از دست داده‌اند، که نشان می‌دهد مغز مکانیسمی ذاتی برای محافظت از انسان در برابر عشق بی‌پایان دارد. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
