به گزارش خط سلامت بسیاری از نوجوانان که نگران سلامتی، وزن و ظاهر شان هستند ممکن است با در پیش گرفتن رژیم غذایی و ورزش بصورت افراطی دچار اختلال خوردن شوند. علت دقیق اختلالات خوردن ناشناخته است. عوامل خطر برای همه اختلال خوردن شامل طیف وسیعی از مسائل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی-فرهنگی است. دختران و زنان جوان بیشتر از پسران و مردان جوان به بی اشتهایی یا پرخوری عصبی مبتلا می شوند، اما مردان نیز می توانند به اختلال خوردن مبتلا شوند.
پسران نوجوانی که نگران تصویر بدن خود هستند، ممکن است با رژیم گرفتن یا ورزش اجباری برای داشتن اندامی عالی تلاش کنند. کریستین فرانسیس- روانپزشک کودک و نوجوان و استادیار موسسه بهداشت روانی هانتسمن در دانشگاه یوتا - که در حوزه تشخیص اختلال خوردن ، خودکشی و محرک های رایج در نوجوانان فعالیت دارد، خاطرنشان می کند: پسرهای نوجوان اغلب از مکمل ها برای ساختن توده عضلانی یا لاغر شدن استفاده می کنند.
اختلال خوردن
اختلال خوردن می تواند بر سلامت جسمی و روانی فرد تأثیر بگذارد و زندگی را به خطر بیندازد. شایع ترین اختلال خوردن شامل:
بی اشتهایی عصبی: با کاهش وزن و مشکل در حفظ وزن مناسب برای سن و قد مشخص می شود.
پرخوری عصبی: چرخه پرخوری و رفتارهای جبرانی استفراغ خود القایی، استفاده از ملین، ورزش یا محدودیت غذایی برای کاهش اثرات پرخوری.
اختلال نشخوار: فرد غذای خورده شده را بالا آورده دوباره می جود.
آرنورکسیا : وسواس در مورد تغذیه مناسب یا بیش از حد سالم را توصیف می کند. این وسواس اغلب منجر به تنوع فزاینده و مصرف محدود غذا می شود و به مقدار فزاینده ای انرژی، زمان و تمرکز با پیامدهای سلامتی ناخواسته نیاز دارد.
ورزش اجباری: با ورزش بیش از حد و شدید مشخص می شود که به طور قابل توجهی در سایر زمینه های زندگی تداخل دارد.
سوء مصرف ملین: شامل استفاده مکرر از ملین ها برای از بین بردن کالری های ناخواسته، کاهش وزن یا احساس لاغری یا خالی بودن است.
علائم اختلال خوردن
در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر به نوجوان در مورد احتمال ابتلا به ا ختلال خوردن اطلاع داده و از یک متخصص کمک بگیرید:
حذف اکثر وعده های غذایی
عادات غذایی غیرمعمول، مانند پرخوری یا مصرف غذای کمتر از حد معمول
وزن کردن مکرر
تغییر وزن شدید
یبوست
بثورات پوستی یا پوست خشک
فرسایش مینای دندان
از دست دادن کیفیت مو یا ناخن
بیش فعالی و علاقه زیاد به ورزش
نوجوانان مبتلا به اختلال خوردن اغلب آن را انکار می کنند. آنها ممکن است بداخلاق، مضطرب، افسرده شده و به علت دوری از دوستان شان مورد انتقاد باشند. نوجوانان ممکن است علائم ناامنی، افسردگی یا اعتماد به نفس پایین را پنهان نگه دارند.
صحبت کنید
اگر مشکوک هستید که نوجوان تان اختلال خوردن دارد، با او به شیوه ای محبت آمیز و بدون تقابل صحبت کنید. نگرانی خود را در مورد تغییر در مصرف غذایی آنها، از جمله عادات غذایی، تنوع و مقدار غذا، سطح انرژی، خلق و خوی یا کناره گیری از محیط های اجتماعی ابراز کنید. تصویر بدنی سالم را برایش بازسازی کنید و خطرات رژیم غذایی و خوردن احساسی را بررسی کنید. فرانسیس می‌گوید: تغذیه‌ی آگاهانه از انواع غذاها را تشویق کنید و بر چسب اخلاق را از غذا پاک کنید. هیچ غذایی «خوب» یا «بد» نیست.
برای معاینه نوجوان خود با پزشک خود برنامه ریزی کنید. یک پزشک می‌تواند پیام‌های سالم در مورد عادات غذایی، برنامه‌های ورزشی و تصویر بدن را تقویت کند و می‌تواند نوجوان را برای مشاوره، تشخیص و توصیه‌های درمانی گسترده به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهد.
درمان اختلال خوردن
با درمان ، افراد می توانند به طور کامل از اختلال خوردن بهبود یابند. رژیم ها بسته به نوع اختلال متفاوت است، اما ممکن است به طور کلی شامل روان درمانی باشد. داروهای تجویزی، از جمله داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد اضطراب ؛ مشاوره تغذیه؛ و روان درمانی فردی، گروهی و خانوادگی موجب درمان می شود.
فرانسیس تاکید می کند: با تشخیص و مداخله زودهنگام، می توانیم شدت و عود اختلالات خوردن را کاهش دهیم. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
