دخترانی که در محیطی پر از محبت و امنیت با پدران خود بزرگ می‌شوند، معمولاً احساس ارزشمندی و اعتماد به نفس بالاتری دارند. این اعتماد به نفس موجب می‌شود که آن‌ها به روابط عاشقانه خود با دقت و احتیاط بیشتری نگاه کنند. چنین دخترانی به احتمال زیاد از پذیرش و درک عاطفی بالاتری در روابط برخوردارند، چرا که این رفتارها را از پدران خود آموخته‌اند.
به گزارش خط سلامت در مقابل، دخترانی که در روابط پرتنش یا بی‌ثبات با پدران خود رشد می‌کنند، ممکن است در روابط عاشقانه خود دچار مشکلاتی مانند وابستگی بیش از حد، ترس از رها شدن یا حتی بی‌اعتمادی به شریک عاطفی شوند. آن‌ها ممکن است برای جبران کمبود محبت یا توجه پدرانه خود به دنبال روابط زودهنگام یا ناسالم باشند که به آن‌ها احساس رضایت لحظه‌ای می‌دهد، اما در بلندمدت نمی‌تواند نیازهای عاطفی آن‌ها را برطرف کند.
پدرانی که الگوهای مثبت در زمینه احترام به زنان، ارتباط مؤثر و حل تعارضات به دختران خود نشان می‌دهند، احتمالاً تأثیر زیادی بر کیفیت روابط عاشقانه آینده آن‌ها خواهند گذاشت. دخترانی که در چنین محیطی پرورش می‌یابند، معمولاً در انتخاب شریک زندگی آینده خود نیز با دیدگاه‌های مثبت و انتقادی به روابط نگاه خواهند کرد. این دختران به احتمال زیاد به دنبال رابطه‌ای پایدار، صمیمی و محترمانه خواهند بود و قادر به حفظ روابطی سالم و متعادل خواهند بود.
در نهایت، نقش پدران در شکل‌گیری نگرش‌ها و رفتارهای عاشقانه دختران تنها به جنبه‌های احساسی محدود نمی‌شود، بلکه پدران به دختران خود مهارت‌های ارتباطی، احترام به خود و دیگران و مهارت‌های حل تعارض را نیز می‌آموزند که همگی این‌ها می‌تواند پایه‌گذار روابط عاطفی موفق و پایدار در آینده باشد.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
