افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است با مشکلاتی نظیر تکانشگری جنسی ، بی بندوباری یا کاهش علاقه به رابطه جنسی مواجه شوند. این تغییرات جنسی می‌توانند به چالش‌هایی در برقراری ارتباطات سالم و روابط پایدار منجر شوند. درک این ارتباط پیچیده می‌تواند به بهبود روابط عاطفی و تقویت سلامت روان کمک کند.
به گزارش خط سلامت تحقیقات نشان داده است نحوه تجربه اختلال شخصیت مرزی در مردان و زنان می‌تواند متفاوت باشد. در حالی که زنان بیشتر با مشکلات درونی مانند بی‌ثباتی خلقی و مشکلات هویت روبرو می‌شوند، مردان اغلب رفتارهای پرخاشگرانه و بیرونی از خود نشان می‌دهند. این تفاوت‌ها در علائم اختلال شخصیت مرزی می‌تواند بر نحوه برخورد با مسائل جنسی و روابط تأثیر بگذارد. درک این تفاوت‌ها می‌تواند در مسیر درمان و بهبود روابط افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مفید واقع شود.
اختلال شخصیت مرزی (اختلال شخصیت مرزی ) چیست؟
اختلال شخصیت مرزی (اختلال شخصیت مرزی ) یک وضعیت سلامت روان است که با نوسانات خلقی، تصویر ضعیف از خود و مشکلات روابط بین فردی مشخص می‌شود. علائم اختلال شخصیت مرزی ممکن است به صورت حساسیت مفرط، ترس از طرد شدن و احساس پوچی مزمن ظاهر شود. با این حال، همه افراد مبتلا به این بیماری علائم اختلال شخصیت مرزی را متفاوت تجربه می‌کنند.
علائم رایج اختلال شخصیت مرزی عبارتند از:
ترس از رها شدن
روابط ناپایدار
احساس ناپایدار از خود
تکانشگری
رفتارهای خود ویرانگر
نوسانات شدید خلقی
خشم انفجاری
حساسیت به طرد شدن
احساس پوچی مزمن
پارانویای ناشی از استرس
بی‌نظمی عاطفی
چگونه اختلال شخصیت مرزی بر رابطه جنسی تأثیر می‌گذارد؟
علائم اختلال شخصیت مرزی بسته به فرد می‌تواند تأثیرات مختلفی بر جنسیت بگذارد. برخی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است از رابطه جنسی افراطی برای مقابله با ترس از رها شدن استفاده کنند، در حالی که برخی دیگر به دلیل مصرف برخی داروها با اختلال میل جنسی کم‌فعال دست و پنجه نرم می‌کنند.
صرف نظر از این عوامل، تغییرات جنسی رایج مرتبط با اختلال شخصیت مرزی شامل رفتارهای جنسی پرخطر، بی‌بندوباری یا کاهش علاقه جنسی است. این تغییرات جنسی غیراختصاصی هستند و می‌توانند شامل بی‌بندوباری یا کاهش علاقه جنسی باشند.
ارتباط بین اختلال شخصیت مرزی و تمایلات جنسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
رابطه جنسی تکانشی
تکانشگری یکی از علائم شناخته شده اختلال شخصیت مرزی است که می‌تواند بر میزان و نوع تجربیات جنسی که فرد ممکن است داشته باشد تأثیر بگذارد. بی‌احتیاطی می‌تواند بدون در نظر گرفتن عواقب یا خطرات احتمالی به رابطه جنسی گاه به گاه منجر شود. متأسفانه، این رفتار ممکن است خطر اجبار جنسی، تجاوز جنسی، و سایر اشکال سوءاستفاده جنسی را افزایش دهد.
بی‌بندوباری
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است رفتارهای بی‌بندوباری از خود نشان دهند. افرادی که این رفتار را تجربه می‌کنند، ممکن است در معرض خطرات بیشتری مانند عفونت‌های مقاربتی قرار گیرند. همچنین ممکن است در معرض قرار گرفتن زودهنگام جنسی قرار بگیرند، گاهی اوقات به دلیل تمایل به کاهش احساس پوچی یا احساس نیاز.
اجتناب از رابطه جنسی و از دست دادن علاقه به رابطه جنسی
برخی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ، به ویژه زنان، ممکن است از رابطه جنسی اجتناب کنند. تحقیقات نشان داده است زنان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی نارضایتی جنسی و احساسات منفی بیشتری در مورد روابط جنسی دارند. آنها همچنین به احتمال بیشتری گزارش می‌دهند که برای برقراری رابطه جنسی با شرکای خود تحت فشار هستند، و برخی ممکن است حتی از رابطه جنسی احساس دفع کنند.
مسائل صمیمیت
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ، به ویژه زنان، با صمیمیت فیزیکی دست و پنجه نرم می‌کنند. صمیمیت عاطفی نیز یک زمینه مهم نگرانی است. در هر دو طرف طیف صمیمیت، افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اغلب عبارات و اعمال شریک زندگی خود را اشتباه تفسیر می‌کنند. این تفسیرهای نادرست می‌تواند منجر به پدیده "شکاف" شود و به شدت پویایی رابطه را تغییر دهد، به خصوص در مورد صمیمیت.
تفاوت های جنسیتی در اختلال شخصیت مرزی
مردان و زنان ممکن است علائم جنسی اختلال شخصیت مرزی را متفاوت تجربه کنند. زنان بیشتر احتمال دارد که علائم درونی مانند بی‌ثباتی خلق و خو و احساس ضعیف خود ارزشمندی داشته باشند. این خودباوری‌ها ممکن است به‌عنوان رفتاری مخاطره‌آمیز یا ناپسند ظاهر شوند، زیرا تلاش می‌کنند با مسائل رها شدن یا ترس از طرد شدن کنار بیایند.
تحقیقات در مورد اختلال شخصیت مرزی در مردان کمتر از زنان است، اما مطالعات نشان می‌دهد مردان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اغلب با علائم بیرونی و پرخاشگری ظاهر می‌شوند. آنها ممکن است رفتارهای جنسی مشابهی مانند زنان از خود نشان دهند که احتمالاً با انگیزه‌های متفاوتی هدایت می‌شود.
گزینه‌های درمانی برای اختلال شخصیت مرزی
درمان اختلال شخصیت مرزی اغلب شامل ترکیبی از دارو و روان‌درمانی برای کمک به بهبود روابط، خلق و خو و تجربیات جنسی است. روان‌درمانی می‌تواند به نتایج مثبت و طولانی‌مدت برای کسانی که متعهد به ایجاد بینش و مدیریت علائم هستند، منجر شود.
درمان علائم اختلال شخصیت مرزی و تغییرات جنسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
روان‌درمانی: روان‌درمانی می‌تواند در کمک به افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در توسعه خودآگاهی و مدیریت علائم مفید باشد. محققان توافق دارند که درمان زودهنگام می‌تواند به پیش‌آگهی کمک کند و علائم اختلال شخصیت مرزی را "پیشگیری یا به حداقل رساندن" کند. کسانی که با رفتارهای پرخطر جنسی، بیش‌جنس‌گرایی یا تکانشگری دست و پنجه نرم می‌کنند، ممکن است به‌ویژه از ابزارها و مهارت‌هایی که در درمان آموخته‌اند، بهره ببرند.
درمان‌های اختلال شخصیت مرزی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)
درمان شناختی رفتاری (CBT)
درمان مبتنی بر طرحواره
رویکردهای انسان‌گرایانه
خانواده درمانی
گروه درمانی یا حمایت همتایان
سیستم‌های خانواده درونی
حساسیت‌زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR)
درمان پذیرش و تعهد (ACT)
ریتم درمانی بین فردی و اجتماعی (IPSRT)
آموزش روانی
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
