رابطه زبان مادری و مشکلات روانی افراد در مهاجرت یکی از مسائلی است که می‌تواند تاثیرات عمیقی بر سلامت روانی مهاجران داشته باشد.
به گزارش خط سلامت زبان مادری نه تنها وسیله‌ای برای ارتباط است، بلکه بخش عمده‌ای از هویت فردی و فرهنگی هر فرد را تشکیل می‌دهد. بنابراین، وقتی فردی مهاجرت می‌کند و به زبان جدیدی مجبور به برقراری ارتباط می‌شود، این تغییر می‌تواند چالش‌های روانی و اجتماعی زیادی را به همراه داشته باشد.
چند جنبه از تاثیر زبان مادری بر مشکلات روانی مهاجران عبارتند از:
احساس بیگانگی و تنهایی:
در ابتدا، افرادی که به زبان جدید صحبت می‌کنند ممکن است احساس کنند که از فرهنگ و جامعه خود جدا افتاده‌اند. این احساس می‌تواند منجر به اضطراب، افسردگی یا احساس بی‌پناهی شود.
کاهش اعتماد به نفس:
وقتی مهاجران قادر به بیان خود به صورت روان و مؤثر در زبان جدید نیستند، ممکن است احساس بی‌ارزشی و کاهش اعتماد به نفس کنند. این امر به ویژه زمانی که فرد مجبور است در محیط‌های اجتماعی یا کاری جدید حضور پیدا کند، می‌تواند تأثیرات منفی بیشتری داشته باشد.
موانع ارتباطی:
مشکلات در درک یا بیان احساسات و نیازها به زبان جدید می‌تواند منجر به سوء تفاهمات و ارتباطات ناکارآمد شود. این مشکلات ارتباطی می‌تواند منجر به افزایش استرس و احساس ناامنی شود.
اختلالات هویت:
زبان یکی از ارکان اصلی شکل‌دهی به هویت فردی است. مهاجرت و تغییر زبان می‌تواند باعث احساس بی‌هویتی یا شک و تردید در مورد خود شود. افراد ممکن است احساس کنند که نمی‌توانند خودشان را به درستی بیان کنند یا ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی خود را از دست داده‌اند.
مشکلات سازگاری فرهنگی:
افراد مهاجر ممکن است با مشکلاتی در سازگاری با فرهنگ جدید و سیستم‌های اجتماعی روبرو شوند، که این موضوع نیز می‌تواند از طریق زبان و چالش‌های ارتباطی تشدید شود.
نتیجه گیری
بنابراین، زبان مادری یک عامل کلیدی در سلامت روانی مهاجران است. مهاجرانی که در زبان جدید مسلط نیستند، ممکن است بیشتر از کسانی که زبان جدید را یاد گرفته‌اند یا دچار مشکلات روانی شوند. به همین دلیل، حمایت‌های روانی و اجتماعی از مهاجران، به ویژه در مراحل اولیه مهاجرت، می‌تواند به کاهش این مشکلات کمک کند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
