افراد افسرده از چه کلماتی بیشتر استفاده می کنند؟

هرگز

کلمه "هرگز" در گفتار افراد افسرده معمولاً نشان‌دهنده احساس یأس و ناامیدی است. این افراد ممکن است به دلیل تجربه‌های منفی مکرر، به این باور رسیده باشند که هیچ چیز در آینده بهتر نخواهد شد. آنها به خود می‌گویند "چیزهای خوب هرگز برای من اتفاق نمی‌افتند" که این نوع نگرش می‌تواند مانعی برای بهبود روحی و تلاش برای تغییر شرایط ایجاد کند. استفاده مکرر از این کلمه می‌تواند نشانه‌ای از بی‌اعتمادی به آینده و احساس بی‌پناهی باشد.

همیشه

استفاده از "همیشه" در گفتار افراد افسرده معمولاً با تفکر منفی همراه است. برای مثال، آنها ممکن است بگویند: "همیشه چیزهای بد برای من اتفاق می‌افتد" یا "همیشه احساس ناامیدی می‌کنم." این نوع تفکر نشان‌دهنده این است که فرد در وضعیت روحی خود هیچ امیدی به بهبود نمی‌بیند و احساس می‌کند که مشکلات و سختی‌ها هیچ‌گاه پایان نخواهند یافت. این نگرش می‌تواند منجر به عمیق‌تر شدن افسردگی و کاهش انگیزه برای تغییر شرایط شود.

کاملاً

 استفاده از کلمه "کاملاً" در گفتار افراد افسرده نشان‌دهنده دیدگاه سیاه‌وسفیدی است که در آن فرد هیچ خاکستری یا پیچیدگی‌ای را نمی‌بیند. برای مثال، ممکن است کسی بگوید: "همه چیز کاملاً خراب است" یا "من کاملاً بی‌ارزش هستم." این نوع تفکر نشان‌دهنده ناتوانی در دیدن جنبه‌های مثبت یا حتی ممکن در موقعیت‌ها و احساسات است. افراد افسرده معمولاً درک محدودی از شرایط دارند و توانایی پذیرش پیچیدگی‌های زندگی را از دست می‌دهند.

ضمیر "من" 

وقتی فردی افسرده است، ممکن است اغلب از ضمیر "من" برای بیان احساسات و مشکلات خود استفاده کند. این به این معنی است که افراد افسرده به خود و وضعیت شخصی‌شان تمرکز زیادی دارند و احساس می‌کنند که در دنیای خود تنها هستند. استفاده بیش از حد از "من" می‌تواند به این معنا باشد که فرد از دیگران فاصله می‌گیرد و احساس انزوا می‌کند. این خودمحوری می‌تواند مانع از ارتباطات موثر و دریافت حمایت اجتماعی شود.

من و خودم

افراد افسرده اغلب بیشتر به خودشان توجه می‌کنند تا به ارتباطات و احساسات دیگران. این به وضوح در استفاده از عبارت‌هایی مانند "من و خودم" مشخص می‌شود. این نوع بیان نشان‌دهنده تمرکز شدید بر روی خود و مشکلات فردی است و ممکن است نشان‌دهنده این باشد که فرد احساس می‌کند که تنها و بی‌پناه است. این افکار می‌توانند نشانه‌ای از نبود روابط اجتماعی و مشکلات در برقراری ارتباط با دیگران باشند.

توصیف‌های منفی

کلماتی مانند "تنها"، "غمگین"، "بدبخت" و مشابه آن که افراد افسرده برای توصیف خود استفاده می‌کنند، به وضوح نشان‌دهنده تصویری منفی از خود و وضعیت فردی است. این افراد به طور مداوم خود را در موقعیت‌های بد و بی‌پایان قرار می‌دهند، و این نگرش می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر خودباوری و عزت نفس آنان داشته باشد. این نوع خودتوصیفی به فرد کمک نمی‌کند که خود را به‌عنوان یک فرد توانمند و با ارزش ببیند.

بی‌ارزش

احساس بی‌ارزشی یکی از ویژگی‌های بارز افسردگی است. افراد افسرده اغلب از کلمه "بی‌ارزش" برای توصیف خود استفاده می‌کنند، زیرا احساس می‌کنند که چیزی برای ارائه به دنیا ندارند و از خودشان ناامید شده‌اند. این احساس می‌تواند به کاهش شدید اعتماد به نفس و عزت نفس منجر شود و فرد را از تلاش برای تغییر وضعیت خود باز دارد. این نوع افکار می‌تواند به تشدید افسردگی و جلوگیری از بهبودی کمک کند.