ترکیب اختلال اوتیسم و بیش فعالی ( AuDHD) ممکن است عجیب به نظر برسد چون برخی از ویژگی‌های این دو اختلال کاملا متفاوت هستند. مثلا افراد اوتیسم معمولا به روال‌های ثابت علاقه دارند و تغییرات برایشان سخت است، اما افراد ADHD به دنبال تنوع و هیجان هستند.
به گزارش خط سلامت با این حال، این دو اختلال اغلب با هم وجود دارند و ترکیب آن‌ها می‌تواند نیازهای منحصر به فردی را ایجاد کند. در این مقاله به پنج نکته مهم درباره AuDHD می‌پردازیم:
پنج نکته مهم درباره AuDHD
پنج نکته مهم درباره AuDHD، عبارت است از:
تشخیص همزمان اوتیسم و ADHD: چالش‌هایی که تا همین اواخر وجود داشت
تا سال 2013، تشخیص همزمان اوتیسم و ADHD در افراد یک چالش بزرگ بود. دلیل این امر، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) بود که اجازه نمی‌داد هر دو اختلال به طور همزمان در یک فرد تشخیص داده شود. این محدودیت تشخیصی باعث می‌شد که بسیاری از افرادی که هم اوتیسم و هم ADHD داشتند، تنها یکی از این دو اختلال را تشخیص داده شده داشته باشند. این مسئله، باعث می‌شد که بسیاری از این افراد از درمان‌های مناسب محروم شوند و مشکلات بیشتری را تجربه کنند.
خوشبختانه، با تغییر رویکرد در DSM، امروزه تشخیص همزمان اوتیسم و ADHD امکان‌پذیر شده است. این تغییر، به متخصصان کمک می‌کند تا درک بهتری از پیچیدگی‌های این دو اختلال و چگونگی تعامل آن‌ها با یکدیگر داشته باشند. همچنین، این تغییر به افراد مبتلا به AuDHD کمک می‌کند تا درمان‌های جامع‌تری دریافت کنند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.
AuDHD شایع‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید
مطالعات نشان می‌دهد که AuDHD (هم‌وجود بودن اوتیسم و ADHD) بسیار شایع‌تر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد. تقریباً 40 درصد از افرادی که ADHD دارند، علائم اوتیسم را نیز نشان می‌دهند و بالعکس. این بدان معناست که بسیاری از افراد با اوتیسم یا ADHD، برخی از ویژگی‌های اختلال دیگر را نیز دارند.
وجود همزمان اوتیسم و ADHD، یک چالش مهم برای افراد مبتلا و خانواده‌های آن‌ها است. زیرا این افراد با طیف گسترده‌ای از علائم و چالش‌ها روبرو هستند که می‌تواند در زندگی روزمره آن‌ها اختلال ایجاد کند. به عنوان مثال، فردی که AuDHD دارد ممکن است در تمرکز، سازماندهی، ارتباطات اجتماعی و کنترل احساسات خود با مشکل مواجه شود. این مشکلات می‌تواند بر عملکرد تحصیلی، شغلی و روابط اجتماعی آن‌ها تأثیر بگذارد.
تضاد ویژگی‌های هر دو اختلال، چالش برانگیز است
یکی از ویژگی‌های بارز AuDHD، وجود تضادهای درونی است. به عنوان مثال، فردی که AuDHD دارد ممکن است به نظم و ترتیب بسیار علاقه‌مند باشد اما به دلیل ADHD نتواند محیط اطراف خود را سازماندهی کند. این تضادها می‌تواند منجر به احساسات منفی مانند ناامیدی، خشم و اضطراب شود. همچنین، این افراد ممکن است در مورد هویت خود احساس سردرگمی کنند و ندانند که چگونه خود را بهتر بشناسند.
مشکلات سلامت روان در افراد با AuDHD بیشتر است
افرادی که AuDHD دارند، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب هستند. این مشکلات سلامت روان می‌تواند به دلیل چالش‌هایی باشد که این افراد در زندگی روزمره خود با آن روبرو هستند. به عنوان مثال، مشکلات در ارتباطات اجتماعی، مشکلات تحصیلی یا شغلی و احساس انزوا می‌تواند خطر ابتلا به افسردگی و اضطراب را افزایش دهد.
برای مقابله با مشکلات سلامت روان در افراد با AuDHD، درمان‌های ترکیبی شامل روان‌درمانی و دارو درمانی می‌تواند بسیار موثر باشد. روان‌درمانی می‌تواند به افراد کمک کند تا مهارت‌های مقابله‌ای خود را بهبود بخشند، افکار منفی را مدیریت کنند و روابط اجتماعی خود را تقویت کنند. دارو درمانی نیز می‌تواند به کاهش علائم ADHD و اوتیسم و بهبود خلق و خو کمک کند.
درمان مناسب برای AuDHD بسیار مهم است
درمان‌های دارویی ADHD می‌توانند برای افراد با AuDHD موثر باشند، اما برای مدیریت ویژگی‌های اوتیسم به درمان‌های دیگری هم نیاز است.
چرا درک AuDHD مهم است؟
بسیاری از افرادی که هم اوتیسم و هم ADHD دارند، احساس می‌کنند که کاملا درک نمی‌شوند. تشخیص دقیق می‌تواند به ارائه خدمات و حمایت‌های مناسب کمک کند. اگر فقط یکی از این دو اختلال تشخیص داده شود، ممکن است برخی از مشکلات فرد بدون درمان باقی بماند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
