در حالی که برخی از افراد ممکن است ترس‌های شبانه را به عنوان یک کابوس چشمگیرتر یا شدیدتر توصیف کنند، این دو چیز متفاوتی هستند.
به گزارش خط سلامت، ترس‌های شبانه اندکی پس از خوابیدن، در طول خواب غیر حرکت سریع چشم (NREM) اتفاق می‌افتند. کابوس‌ها در طول خواب REM رخ می‌دهند.
همچنین بسیار معمول است که در طول یا بعد از یک خواب بد بیدار شوید. اما پس از یک ترس شبانه، ممکن است بدون بیدار شدن کامل به خواب طبیعی بازگردید.
ترس‌های شبانه نیز همان فلج خواب نیستند، پاراسومنیای دیگری که در طول انتقال بین خواب و بیداری اتفاق می‌افتد.
در طول یک قسمت فلج خواب، ممکن است احساس حضور مضر در اتاق خواب خود یا فشار بر روی خود را داشته باشید - اما نمی‌توانید حرکت کنید یا فریاد بزنید. این تجربه می‌تواند بسیار ترسناک به نظر برسد، اما معمولاً در عرض یک یا دو دقیقه، اگر نه زودتر، به پایان می‌رسد.
برای مقایسه، فریاد زدن و حرکت کردن بخش بزرگی از ترس‌های شبانه هستند. ممکن است فریاد بزنید، دست و پا بزنید یا حتی از تخت بیرون بیایید. در برخی موارد، افراد حتی از پله‌ها افتاده‌اند یا از پنجره‌ها بیرون پریده‌اند.
جزئیات مربوط به ترس‌های شبانه
اکثر افرادی که ترس‌های شبانه دارند، هیچ چیز درباره این قسمت را به خاطر نمی‌آورند. اغلب دیگران در خانه، مانند والدین یا شرکای عاشقانه، اولین کسانی هستند که اختلال خواب را متوجه می‌شوند.
در طول یک ترس شبانه، شما (یا فرزندتان) ممکن است:
- به نظر می‌رسد که با نشستن یا پریدن از تخت ناگهان بیدار شوید
- دست و پا بزنید و تکان بخورید
- با ترس فریاد بزنید یا کمک بخواهید
- یک حالت ترسیده روی صورت خود داشته باشید
- با لگد زدن و مشت زدن حمله کنید
- سرخ یا عرق کرده به نظر برسید
- مردمک‌های گشاد داشته باشید
- به شدت نفس بکشید
- گیج و مضطرب به نظر برسید
- به طور نامفهوم صحبت کنید
- بیدار شدن و تسلی دادن دشوار باشید
پس از یک ترس شبانه، که می‌تواند تا ۲۰ دقیقه طول بکشد، ممکن است:
- مانند اینکه هیچ اتفاقی نیفتاده است به خواب برگردید
- حافظه کمی یا هیچ حافظه‌ای از این تجربه داشته باشید
- روز بعد احساس خستگی یا خواب آلودگی کنید
ترس‌های شبانه معمولاً در ۳ ساعت اول خواب اتفاق می‌افتد. شما (یا فرزندتان) احتمال بیشتری برای تجربه آن‌ها دارید زمانی که:
- تحت استرس فیزیکی یا عاطفی هستید
- بیش از حد تحریک شده‌اید
- محروم از خواب هستید
- تب دارید
- در یک محیط جدید می‌خوابید
- تحت تأثیر الکل یا داروها هستید
کارشناسان دقیقاً نمی‌دانند چه چیزی باعث ترس‌های شبانه می‌شود، اگرچه برخی ارتباط بین سروتونین و ترس‌های شبانه را پیشنهاد کرده‌اند. سابقه خانوادگی ترس‌های شبانه نیز به نظر می‌رسد نقش داشته باشد.
عوامل دیگری که شناخته شده است که به ترس‌های شبانه کمک می‌کنند عبارتند از:
- خواب مختل شده
- ترس‌های شبانه بیشتر احتمال دارد زمانی اتفاق بیفتند که خواب ضعیفی داشته باشید.
- هر تعدادی از چیزها می‌توانند استراحت شما را با جلوگیری از خوابیدن یا ماندن در خواب مختل کنند، از جمله:
- جت لاگ یا سایر تغییرات در برنامه خواب شما
- مصرف الکل یا داروها
- داروهای خاص، مانند ضد افسردنی‌ها و محرک‌ها
- یک محیط روشن، پر سر و صدا یا بیش از حد گرم برای خواب
- اختلالات خواب دیگر
- داشتن اختلال خواب مختل کننده دیگر نیز ممکن است شانس شما را برای داشتن ترس‌های شبانه افزایش دهد.
- این شرایط خواب عبارتند از:
- سندرم پاهای بی‌قرار
- خوابگردی
- اختلال حرکت دوره ای اندام
- آپنه خواب
- بی‌خوابی
ترس‌های شبانه و درمان آن‌ها
اگر با برخی شرایط سلامت روان زندگی می‌کنید، ممکن است احتمال بیشتری برای تجربه ترس‌های شبانه داشته باشید، از جمله:
- افسردگی
- اضطراب
- اختلال دوقطبی
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
داروها
برخی داروها می‌توانند به پاراسومنیاهای دیگر، مانند رویاهای واضح، کابوس‌ها و خوابگردی کمک کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند در برخی افراد به ترس‌های شبانه کمک کنند.
این داروها عبارتند از:
- بنزودیازپین‌ها
- ضد افسردنی‌ها
- داروهای فشار خون
- محرک‌ها
- بیماری پارکینسون
در یک مطالعه ۲۰۱۴Trusted Source شامل ۶۶۱ بزرگسال مبتلا به بیماری پارکینسون، ۳.۹ درصد گزارش کردند که ترس‌های شبانه دارند. شرکت‌کنندگان همچنین انواع دیگر پاراسومنیا، مانند خوابگردی و کابوس‌ها را گزارش کردند.
طبق گفته بنیاد پارکینسون، مشکلات خواب در افرادی که با این بیماری زندگی می‌کنند شایع است، تا حدی به دلیل تغییراتی که در مغز ایجاد می‌کند. اما داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری پارکینسون نیز می‌توانند عوارض جانبی مختل کننده خواب داشته باشند.
حدود ۳۰ درصد کودکان ترس‌های شبانه دارند. آن‌ها معمولاً بین ۳ تا ۷ سالگی بیشتر اتفاق می‌افتند و معمولاً تا ۱۰ سالگی متوقف می‌شوند.
در مقابل، تنها حدود ۱ تا ۴ درصد بزرگسالان ترس‌های شبانه دارند. بنابراین، در حالی که هر کسی می‌تواند ترس‌های شبانه را تجربه کند، آن‌ها در کودکان بسیار رایج‌تر هستند:
حتی زمانی که ترس‌های شبانه خود را به خاطر نمی‌آورید، باز هم می‌توانند تأثیر ماندگاری بر سلامت و رفاه داشته باشند.
ترس‌های شبانه می‌تواند منجر به موارد زیر شود:
- از دست دادن خواب
- از آنجایی که می‌توانند کیفیت خواب شما را تحت تأثیر قرار دهند، ممکن است احساس خستگی کنید و تمرکز در روز بعد برای شما دشوار باشد.
- و البته، ترس‌های شبانه ممکن است باعث بیدار شدن کسی که آن‌ها را دارد نشود - اما ممکن است افراد دیگری در خانه بیدار شوند، به‌ویژه کسانی که در همان اتاق می‌خوابند. به عبارت دیگر، ممکن است همه افراد در خانه مشکل خواب داشته باشند.
- اگر فرزند شما ترس شبانه دارد، ممکن است نگران باشید که دوباره اتفاق بیفتد و در نتیجه نگرانی شما خواب شما مختل شود.
اضطراب عاطفی
زمانی که به طور منظم ترس‌های شبانه را تجربه می‌کنید، ممکن است احساس کمی شرمساری یا گناه کنید زیرا خواب همه را مختل می‌کنند. (البته، لازم به ذکر است که ترس‌های شبانه تقصیر شما نیست.)
اگر ترس‌های شبانه را به خاطر می‌آورید، ممکن است احساس اضطراب و ترس کنید، زیرا، خوب، آن‌ها می‌توانند بسیار ترسناک باشند. نگرانی در مورد اینکه دوباره اتفاق بیفتند می‌تواند خوابیدن را برای شما دشوار کند.
آسیب‌ها
احتمال آسیب یکی از جدی‌ترین عوارض بالقوه ترس‌های شبانه است.
افرادی که ترس‌های شبانه دارند ممکن است:
- خود را یا شخص دیگری را با دست و پا زدن در تخت آسیب دهند
- از تخت خارج شوند و با مبلمان یا دیوارها برخورد کنند، از پنجره‌ها بیفتند یا از پله‌ها پایین بیایند
- هنگام تلاش برای مداخله، مبارزه یا واکنش تهاجمی داشته باشند
به طور کلی، بهترین کار این است که در طول یک ترس شبانه کسی را بیدار نکنید. در عوض، نزدیک بمانید تا حرکات آن‌ها را کنترل کنید تا بتوانید در صورت خطر آسیب دیدن آن‌ها مداخله کنید. پس از پایان کار، می‌توانید آن‌ها را با ملایمت به سمت تخت هدایت کنید.
در جستجوی استراتژی‌هایی برای کمک به مدیریت ترس‌های شبانه برای خود یا فرزندتان هستید؟ سعی کنید با موارد زیر شروع کنید:
- بهداشت خواب را بهبود بخشید. ایجاد یک محیط خواب آرام بخش و رفتن به رختخواب و بیدار شدن در همان زمان هر روز می‌تواند منجر به خواب بهتر شود.
- از محرک‌ها قبل از خواب خودداری کنید. محرک‌هایی مانند کافئین را در ساعات منتهی به خوابیدن کنار بگذارید - یا در نظر بگیرید که آن‌ها را کاملاً کنار بگذارید. همچنین مواد تشکیل دهنده داروهای بدون نسخه (OTC) آلرژی و سرماخوردگی را برای ضد احتقان‌هایی که ممکن است اثر محرک ایجاد کنند، بررسی کنید.
- مصرف الکل خود را در نظر بگیرید. الکل یک افسردنده است که در ابتدا اثرات محرک دارد، بنابراین محدود کردن مصرف الکل خود، به‌ویژه قبل از خواب، می‌تواند خواب را بهبود بخشد و شانس داشتن ترس‌های شبانه را کاهش دهد. محدود کردن یا اجتناب از داروهای تفریحی نیز ممکن است به جلوگیری از ترس‌های شبانه کمک کند.
- یک روتین آرامش‌بخش قبل از خواب ایجاد کنید. فعالیت‌های آرام و آرام بخش مانند حمام آب گرم، گوش دادن به موسیقی و مراقبه می‌توانند به شما کمک کنند تا قبل از خواب آرام شوید و استراحت کنید.
- از تکنیک‌های آرامش بخش استفاده کنید. گزینه‌های زیادی برای کمک به کاهش استرس و ارتقای آرامش دارید. تکنیک‌های مختلف مانند ماساژ یا یوگا را در روز خود بگنجانید. تمرینات تنفس عمیق، آرامش عضلانی پیشرونده و ژورنال نویسی نیز می‌توانند به شما کمک کنند تا هنگام نزدیک شدن به خواب، فشار را کاهش دهید.
- بیداری برنامه‌ریزی شده را امتحان کنید.
- اگر ترس‌های شبانه شما تمایل دارند در حدود یک زمان اتفاق بیفتند، یک زنگ تنظیم کنید یا از کسی بخواهید که حدود ۱۵ دقیقه قبل شما را بیدار کند. بیدار ماندن برای حدود ۱۰ دقیقه می‌تواند به جلوگیری از ترس شبانه کمک کند.
کمک به فرزندتان با ترس‌های شبانه
بیشتر نکات بالا برای کودکانی که ترس‌های شبانه دارند نیز کار می‌کنند. چند نکته اضافی که باید در نظر داشته باشید:
- به یاد داشته باشید که ترس‌های شبانه به اندازه ترسناک بودن برای شاهد بودن، به فرزند شما آسیب نمی‌رساند. سعی کنید در طول سوار شدن آن‌ها آرام باشید.
- در طول یک قسمت تلاش نکنید آن‌ها را بیدار کنید زیرا می‌تواند آن‌ها را تحریک کند.
- در طول یک قسمت مداخله نکنید مگر اینکه به نظر برسد که در خطر آسیب رساندن به خود یا شخص دیگری هستند.
- صبح روز بعد با فرزند خود صحبت کنید تا متوجه شوید آیا ترس یا نگرانی خاصی ممکن است ترس شبانه را ایجاد کرده باشد.
- محیط آن‌ها را با قفل کردن درها و پنجره‌ها و مسدود کردن خطرات بالقوه، مانند دسترسی به پله‌ها اگر تمایل دارند در طول یک ترس شبانه خوابگردی کنند (یا بدوند)، ایمن‌تر کنید.
تشخیص ترس‌های شبانه
تشخیص ترس‌های شبانه می‌تواند دشوار باشد زیرا افرادی که آن‌ها را دارند معمولاً آن‌ها را به خاطر نمی‌آورند. علاوه بر این، آن‌ها به‌طور پراکنده اتفاق می‌افتند و می‌توانند با گذشت زمان بیایند و بروند.
با این حال، تماس با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند به شما در شناسایی هرگونه عوامل کمک کننده کمک کند. یک درمانگر همچنین می‌تواند به شما در شناسایی منابع بالقوه استرس یا اضطراب یا هر شرایط زمینه ای دیگری که ممکن است در ترس‌های شبانه نقش داشته باشد، کمک کند.
هرگز ارتباط با یک متخصص خواب یا متخصص مراقبت‌های بهداشتی دیگر ضرری ندارد اگر ترس‌های شبانه باعث پریشانی پایدار در طول روز یا موارد زیر شوند:
- کمبود خواب
- خواب آلودگی روزانه، خستگی و سایر علائم محرومیت از خواب
- مشکل تمرکز بر وظایف و روال‌های روزانه
- اضطراب
- مسائل رابطه
کارشناسان هنوز درمانی برای ترس‌های شبانه پیدا نکرده‌اند. با این حال، شما گزینه‌هایی برای کمک به جلوگیری از آن‌ها و بهبود استراحت خود دارید.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
