ریسک پذیرها خلاقیت بیشتری دارند

خط سلامت: خلاقیت مستلزم ریسک پذیری و پذیرش خطرات سازگار است.یک مطالعه جدید اهمیت ریسک پذیری  فکری و اجتماعی را نشان می دهد.

ریسک پذیرها خلاقیت بیشتری دارند

به گزارش خط سلامت مطالعه جدیدی از یک تیم بین المللی محققان نشان می دهد ریسک پذیری قسمت مهمی از خلاقیت است. این تحقیق به نوعی خاص از ریسک پذیری اشاره دارد نوع فکری که به پیش بینی افرادی که فعالیت های خلاقانه تری انجام می دهند و به دستاوردهای خلاقانه قابل توجه و شناخته شده تری کمک می کند. برای کسانی که تمایل به ریسک پذیری فکری ندارند، حتی اطمینان از توانایی خلاقیت نیز ممکن است کمک کند. به عبارت دیگر برخی از سطوح ریسک پذیری فکری برای خلاقیت لازم است.

ریسک پذیری فکری چیست؟

ریسک پذیری فکری همان چیزی است که پابلو پیکاسو در موردش این گونه گفت: "من همیشه کاری را انجام می دهم که نمی توانم انجام دهم، تا بتوانم یاد بگیرم چگونه این کار را انجام دهم." این نوعی از ریسک پذیری سازگار است که بسیار متفاوت از انواع مرتبط با عجول بودن، قمار یا رفتار ناسالم است ریسک پذیری فکری به اقداماتی گفته می شود که فرد را در معرض احتمال شکست قرار می دهد مانند تلاش برای یادگیری مهارت های جدید یا آزمایش ایده های جدید.

تیمی از محققان بین المللی تصمیم گرفتند تا بررسی کنند چگونه ریسک پذیری فکری در خلاقیت نقش دارد. آنها سه گروه سوال را از بیش از 800 بزرگسال، در سنین 18 تا 79 سال مطرح کردند. اول: آنها پرسیدند که احتمال انجام مجموعه ای از اقدامات مشخص ریسک پذیری فکری (مثلاً "من کارهای جدید را دوست دارم ، حتی اگر من در آنها مهارت ندارم ، "یا" دوست دارم چیزهای جدیدی یاد بگیرم حتی اگر ممکن است اشتباه کنم "). در مرحله بعدی ، افراد نشان دادند چقدر به توانایی خلاقیت خود اطمینان دارند (به عنوان مثال ، "من به توانایی های خلاقیتم اعتماد دارم"). سرانجام، مردم سوالات مربوط به خلاقیت را تکمیل کردند. از آنها سال شد که آیا در سال گذشته لیستی از فعالیت های خلاقانه مربوط به نویسندگی، موسیقی، آشپزی، هنرها و صنایع دستی، ورزش، هنرهای تجسمی، هنرهای نمایشی و علوم و مهندسی را انجام داده اند؟

عوامل مرتبط با ریسک پذیری

نتایج نشان داد ریسک پذیری فکری هم با اعتماد به نفس خلاق و هم با رفتار خلاقانه ارتباط دارد. به عبارت دیگر کسانی که مایل به ریسک پذیری فکری بودند، باور داشتند توانایی خلاقیت دارند، به طور مداوم به فعالیت های خلاقانه روی می آورند و دستاوردهای خلاقانه بیشتری نسبت به افرادی که تمایل ندارند، دارند. برای به ریسک پذیری فکر اما داستان جالب تر می شود محققان کشف کردند که چگونه ریسک پذیری فکری و اعتماد به نفس خلاق ممکن است برای ایجاد خلاقیت با هم کار کنند.

به نظر می رسد ریسک پذیری فکری بر میزان اعتماد به نفس خلاق بر پیش بینی رفتار خلاق تأثیر بگذارد. محققان آستانه حداقل ریسک پذیری فکری را شناسایی کردند و پس از آن اعتماد به نفس خلاق به فعالیت های خلاقانه و موفقیت بیشتر متصل شد. زیر این آستانه حتی اگر کسی اعتماد به نفس خلاق داشته باشد لزوماً منجر به رفتار خلاقانه تر نمی شود.

خبر خوب این است که مردم نیازی به تمایل به ریسک پذیری مداوم ندارند. بلکه تمایل سنجیده به این کار می تواند به خلاقیت کمک کند. همه ما برای خلاقیت بیشتر لازم نیست که به ریسک پذیری بالایی تبدیل شویم، بلکه هدف ما عبور از یک آستانه نسبتاً پایین است.

انواع ریسک پذیری

گروه دیگری از محققان انواع مختلف ریسک پذیری را بررسی کردند. آنها دو تحقیق روی 500 نفر انجام دادند و پرسیدند که افراد کدام یک از پنج نوع ریسک پذیری را انجام می دهند: اخلاقی، مالی، مربوط به سلامتی و ایمنی، تفریحی و اجتماعی. نتایج نشان داد در مورد خلاقیت ، همه انواع خطر برابر نیستند. تنها نوع ریسک پذیری که به طور مداوم موفقیت خلاقانه را پیش بینی می کرد، ریسک پذیری اجتماعی بود. این نوع ریسک پذیری با خطر فکری همپوشانی دارد: هم خطرات فکری و هم اجتماعی فرد را در معرض احتمال شکست در چشم خود و دیگران و تمایل به تعامل و اشتراک ایده های جدید قرار می دهد.

تحقیقات در مورد اهمیت پذیرفتن ریسک های محاسبه شده مربوط به خودپنداره فرد (به عنوان مثال ، خطر هنگام تلاش برای یادگیری چیز جدید) یا شهرت (به عنوان مثال ، هنگام قرار دادن ایده های خود در معرض انتقاد یا حتی تمسخر)، همگراست. با این حال بیشتر مردم ریسک پذیر هستند. چه کاری می توانیم انجام دهیم تا خود را مجهز کنیم تا خطرات ناشی از اضطراب را بپذیریم؟ به عنوان والدینی که می خواهند از خلاقیت در فرزندان خود حمایت کنید ، به عنوان مدیر در کار یا فقط به عنوان افرادی که می خواهند خلاقیت بیشتری داشته باشند، چه کاری می توانیم انجام دهیم؟

ترس روزانه

النور روزولت ما را به چالش کشید تا کاری کنیم که هر روز ما را بترساند. این یک توصیه مناسب است. چیزی که ما را می ترساند چیزی است که ما را در معرض خطر شکست قرار می دهد. ما مجبور نیستیم در انجام این خطرات راحت باشیم. در واقع، دانشمندان رفتار سازمانی بین تحمل خطرات و جستجوی مخاطرات تفاوت قائل می شوند. لازم نیست که ریسک پذیر طبیعی باشیم. ما باید بتوانیم ریسک پذیری کنیم .به چالش کشیدن خود و دیگران برای پذیرش خطرهای کوچک می تواند ما را به بالاتر از آستانه مشخص شده برساند. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.

ارسال نظر

خط سلامت
فیلم ها
  • خط سلامت: عشق و حسادت با هم مرتبط هستند زیرا یک هورمون مشترک در این دو احساس نقش دارد. عشق احساسی است که به هورمون…

گزارش ویژه
پادکست
  • 00:00
    00:00
اتاق درمان