بارداری پا‌های زنان را برای همیشه تغییر می‌دهد

وزن اضافی و تغییرات هورمونی مرتبط با بارداری ، به‌ویژه ترشح هورمون رلاکسین، می‌تواند باعث افتادگی قوس پا شود، که به تغییر سایز پا می‌انجامد. زنان بعضا می‌گویند که سایز کفش‌شان حتی تا دو سایز افزایش پیدا کرده است.

ورم پا‌ها به‌ویژه در سه‌ماهه سوم بارداری به دلیل افزایش سطح خون و مایعات و همچنین فشار ناشی از رشد رحم بر روی رگ‌های پا‌ها معمول است. این می‌تواند باعث تجمع مایعات در پا‌ها و قوزک‌ها شود که به ورم حفره‌ای منجر می‌شود، که حالتی است که با فشار آوردن روی پوست، فرورفتگی ایجاد می‌شود.

تغییر در مرکز ثقل بدن زن به دلیل سازگاری بدن با بارداری نیز می‌تواند نحوه راه رفتن او را تغییر دهد. با حرکت شکم رو به جلو و به دور از مرکز بدن، زنان اغلب فشار بیشتری به سمت جلوی پا‌های خود منتقل می‌کنند.

این احتمال «پرونات» بیش از حد را افزایش می‌دهد. این تغییرات می‌تواند مشکلاتی مانند «فاشیای پلانتار»، که به رباط کف پا آسیب می‌زند، و تغییر اندازه بونیون، که با تغییرات هورمونی و کفش‌های تنگ بزرگ می‌شوند، به وجود بیاورد.

برای مدیریت یا پیشگیری از این تغییرات، کارشناسان توصیه می‌کنند که زنان پا‌های خود را بالاتر از قلب قرار دهند، از جوراب‌های چسبنده استفاده کنند، ورزش کنند، و کفش‌های مناسبی بپوشند که قوس پا را محافظت می‌کند. کفش‌های مناسب می‌توانند به کاهش ناراحتی‌های ناشی از تغییرات در شکل و سایز پا کمک کنند.

کارشناسان می‌گویند علی‌رغم تاثیرات شدید بارداری روی پای زنان، این پدیده در مباحث پزشکی کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، و بسیاری از زنان بدون داشتن آگاهی لازم تأثیرات طولانی‌مدتی این پدیده بر سلامت پا‌های خود را تجربه می‌کنند.