خطرات استفاده از صابون‌های آنتی باکتریال

صابون‌های آنتی باکتریال به دلیل ادعای قدرت در از بین بردن باکتری‌ها محبوبیت یافته‌اند. اما آیا واقعاً این محصولات بهتر از صابون‌های معمولی عمل می‌کنند؟

به گزارش خط سلامت،‌ در این گزارش، به بررسی خطرات پنهان و اثرات جانبی صابون‌های آنتی باکتریال می‌پردازیم و نکات مهمی را در مورد استفاده از آن‌ها ارائه می‌دهیم.

خطرات پنهان استفاده از صابون‌های آنتی باکتریال

صابون‌های آنتی باکتریال حاوی مواد شیمیایی فعالی هستند که برای از بین بردن باکتری‌ها طراحی شده‌اند. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، صابون‌های ضد باکتری و ساده به یک اندازه در از بین بردن باکتری‌ها از دست‌ها مؤثر هستند. با این حال، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در سال 2016، 19 ماده فعال را که قبلاً در صابون‌های ضد باکتری مصرف‌کننده رایج بود، به دلیل نگرانی‌های ایمنی و اثربخشی ممنوع کرد.

این ممنوعیت شامل دو ماده متداول، تریکلوزان (TCS) و تری کلوکاربان (TCC) بود. TCS با مسائل مختلف سلامتی از جمله اختلال عملکرد تیروئید، مشکلات رشدی و ضعف ایمنی مرتبط است. با این حال، خطرات بالقوه TCS برای سلامت انسان هنوز به‌طور کامل مشخص نیست.

صابون آنتی باکتریال چیست؟

صابون آنتی باکتریال به طور خاص برای از بین بردن باکتری‌ها طراحی شده است، اما به گفته CDC، صابون‌های معمولی نیز می‌توانند باکتری‌ها را از دستان شما جدا کنند تا با آب شسته شوند. FDA اعلام کرده است که شواهد کافی برای اثبات اینکه صابون‌های ضد باکتری نسبت به آب و صابون معمولی در پیشگیری از بیماری مؤثرتر هستند، وجود ندارد. همچنین، این صابون‌ها ممکن است خطراتی برای سلامتی ایجاد کنند، مانند مقاومت باکتریایی و اثرات هورمونی.

مواد تشکیل‌دهنده صابون آنتی باکتریال

از میان 19 عامل ذکر شده، FDA از TCS و TCC به عنوان دو ماده فعال رایج در ایالات متحده نام برده است. این مواد در محصولات مختلفی از جمله مواد شوینده، اسباب‌بازی‌ها، لباس، مبلمان و خمیر دندان یافت می‌شوند. تا سال 2000، TCS یا TCC در نزدیک به 75 درصد صابون‌های مایع و 29 درصد صابون‌های نواری فروخته شده در ایالات متحده وجود داشت.

دلایل ممنوعیت FDA

FDA حکم خود را به این دلیل صادر کرد که تولیدکنندگان نتوانستند شواهدی مبنی بر مؤثرتر بودن محصولاتشان نسبت به آب و صابون ساده ارائه کنند. همچنین مشخص نیست که استفاده طولانی‌مدت از این مواد چقدر برای سلامت بدن ایمن است. نگرانی‌هایی در مورد اثر تجمعی قرار گرفتن در معرض این مواد شوینده در طول زمان وجود دارد.

مقاومت آنتی‌بیوتیکی و آلرژی

استفاده مداوم از عوامل آنتی باکتریال ممکن است باعث افزایش سویه‌های باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک‌ها شود. همچنین، برخی از ضدعفونی‌کننده‌ها با حساسیت بیش از حد به آلرژن‌ها مرتبط هستند و می‌توانند باعث تحریک پوستی و درماتیت شوند.

اختلال هورمونی و تأثیر بر میکروبیوم

TCS و TCC ممکن است مختل‌کننده غدد درون ریز باشند و تأثیرات منفی بر سیستم هورمونی داشته باشند. همچنین، استفاده از صابون‌های آنتی باکتریال می‌تواند تعادل طبیعی میکروبیوم واژن را تغییر دهد و خطر عفونت‌های واژینال را افزایش دهد.

چگونه دست‌های خود را تمیز کنیم؟

شستن دست‌ها با آب و صابون ساده بهترین راه برای جلوگیری از عفونت‌های باکتریایی است. CDC و سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می‌کنند که شستن دست‌ها برای حداقل 20 ثانیه انجام شود.

خلاصه

به گفته FDA، صابون‌های ضد باکتری ممکن است به اندازه صابون و آب معمولی مؤثر نباشند و هنوز مشخص نیست که مواد مختلف مورد استفاده در این صابون‌ها در درازمدت چه تأثیری بر سلامت انسان دارند. بنابراین، برای جلوگیری از بیماری و کاهش انتقال عفونت، بهتر است از آب و صابون معمولی استفاده کنید و از محصولات حاوی مواد شیمیایی مشکوک خودداری نمایید.