افراد بالای ۱۰۰ سال، که به عنوان صدسالهها شناخته میشوند، به سریعترین گروه جمعیتی در حال رشد در جهان تبدیل شدهاند. از دهه ۱۹۷۰، تعداد این افراد تقریباً هر ده سال دو برابر شده است و این موضوع توجه پژوهشگران را جلب کرده است.
به گزارش خط سلامت علم مدرن در حال روشن کردن عوامل کلیدی است که به طول عمر کمک میکنند، بهویژه از طریق کشفیات جدید مربوط به بیومارکرهای خونی.
رابطه بیومارکرهای خونی با طول عمر
در یک مطالعه مهم که در مجله GeroScience منتشر شد، محققان دادههای بهداشتی از ۴۴,۰۰۰ فرد سوئدی بین ۶۴ تا ۹۹ سال را تحلیل کردند. این دادهها که بیش از ۳۵ سال را در بر میگرفت، بینشهای قابل توجهی درباره پروفایلهای خونی افرادی که به ۱۰۰ سالگی رسیدند، ارائه داد. ۲.۷ درصد از شرکتکنندگان (۱,۲۲۴ نفر) به این سن رسیدند که از این تعداد، ۸۵ درصد زن بودند. این مطالعه بر روی طیف وسیعی از بیومارکرها، از جمله سطح کلسترول، گلوکز و کراتینین تمرکز کرد تا بررسی کند چگونه این شاخصها با طول عمر فوقالعاده مرتبط هستند.
نتایج تحقیق نشان داد برخی از بیومارکرهای خونی، به ویژه سطح پایین گلوکز، کراتینین و اسید اوریک، به طور مداوم با افرادی که بیش از ۹۰ سال عمر کردهاند، مرتبط هستند. این شاخصها به سلامت متابولیک، عملکرد کلیه و توانایی بدن در پردازش غذا مرتبط هستند. جالب است بدانید که صدسالهها معمولاً سطح گلوکز خونی زیر ۶.۵ mmol/L و کراتینین زیر ۱۲۵ µmol/L دارند. این یافتهها نشان میدهد که حفظ سلامت متابولیک میتواند کلید زندگی طولانیتری باشد.
علاوه بر این، مطالعه همچنین به بررسی سایر بیومارکرهای مهم مانند کلسترول کل و نشانگرهای عملکرد کبد مانند آلانین آمینوترانسفراز (Alat) و گاما-گلوتامیل ترانسفراز (GGT) پرداخت. دادهها نشان داد که افرادی با کلسترول پایینتر و عملکرد بهتر کبد احتمال بیشتری برای رسیدن به ۱۰۰ سال دارند. جالب این است که رابطه بین کلسترول و طول عمر پیچیدهتر است؛ به طوری که افرادی که سطح کلسترول بسیار پایینی دارند، احتمال کمتری برای رسیدن به ۱۰۰ سال دارند.
سایر عوامل موثر بر طول عمر
در حالی که این مطالعه بینشهای قابل توجهی در مورد پروفایلهای بیومارکرهای صدسالهها ارائه میدهد، بهطور قاطع شناسایی نمیکند که کدام عوامل سبک زندگی یا پیشزمینههای ژنتیکی بر این نتایج تأثیر میگذارند. با این حال، محققان پیشنهاد کردند که عواملی مانند تغذیه و مصرف الکل احتمالاً نقشی ایفا میکنند. به عنوان مثال، سطح پایینتر اسید اوریک به احتمال بیشتر طول عمر مرتبط است که نشان میدهد تغذیه و سلامت کلیه از عوامل مهم هستند.
یافتههای این تحقیق نشان میدهد پایش سطح گلوکز، کراتینین و اسید اوریک ممکن است برای افرادی که امیدوارند عمر طولانیتری داشته باشند، مهم باشد. اگرچه تفاوتهای در مقادیر بیومارکر بین صدسالهها و غیرصدسالهها چندان شدید نیست، اما به اندازهای قابل توجه است که به احتمال وجود رابطهای بین سلامت متابولیک و طول عمر فوقالعاده اشاره میکند. با ادامه تحقیقات در مورد مکانیزمهای بیولوژیکی پیری، این کشفیات جهتگیری امیدوارکنندهای برای مداخلات بهداشتی آینده ارائه میدهد.
در نهایت، یافتههای این مطالعه بر پیچیدگی پیری و اهمیت ادامه تحقیق در مورد بیومارکرها که میتوانند به کشف اسرار زندگی طولانی و سالم کمک کنند، تأکید میکند. در حالی که عوامل سبک زندگی مانند رژیم غذایی و مصرف الکل ممکن است نقشی ایفا کنند، پیشزمینههای ژنتیکی و شانس تصادفی نیز در توانایی یک فرد برای رسیدن به ۱۰۰ سال تأثیرگذار است. پایش و مدیریت بیومارکرهای کلیدی از سنین پایین میتواند یک استراتژی حیاتی برای افرادی باشد که امیدوارند به جمع صدسالههای جهان بپیوندند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
