بین ۵ تا ۱۰ درصد از افراد در سال های ۱۵ تا ۴۴ سال دارای سندرم تخمدان پلی کیستیک هستند. این سندرم می‌تواند منجر به کیست در تخمدان‌ها، چرخه‌های بدون تخمک‌گذاری (چرخه‌هایی که در آن‌ها تخمک آزاد نمی‌شود) و قاعدگی‌های نامنظم شود.
به گزارش خط سلامت تغییرات در سبک زندگی، دارو و سایر گزینه‌های درمانی می‌توانند به بهبود باروری کمک کنند.
آیا می‌توان با سندرم تخمدان پلی کیستیک باردار شد؟
سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از علل شایع ناباروری است. بین ۷۰ تا ۸۰ درصد از افرادی که دارای سندرم تخمدان پلی کیستیک هستند، در باردار شدن دچار مشکل می‌شوند. با این حال، سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از قابل درمان‌ترین علل ناباروری است و گزینه‌های درمانی مؤثری وجود دارد.
درمان ناباروری در افراد دارای سندرم تخمدان پلی کیستیک بر روی تحریک تخمک‌گذاری و تنظیم چرخه‌های قاعدگی متمرکز است. مؤثر بودن درمان بستگی به فرد، نوع درمان، فراوانی تخمک‌گذاری، سن و سایر شرایط بهداشتی دارد. تحریک تخمک‌گذاری با داروهایی مانند کلمید (کلومیفن) و گنادوتروپین‌ها معمولاً حدود ۷۰٪ مؤثر است. تکنیکی به نام "حفره‌سازی تخمدانی" نیز حدود ۵۰٪ مؤثر است.
تغییرات سبک زندگی برای بهبود باروری
تغییرات در سبک زندگی معمولاً اولین راه برای مقابله با سندرم تخمدان پلی کیستیک هستند. این تغییرات می‌توانند به تحریک تخمک‌گذاری و تنظیم قاعدگی کمک کنند و معمولاً با دارو و مداخلات پزشکی ترکیب می‌شوند.
حفظ وزن سالم
وزن سالم برای هر فرد متفاوت است. کاهش وزن از طریق رژیم غذایی و ورزش می‌تواند به بهبود علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک کمک کند. کاهش وزن ممکن است به تنظیم سطح گلوکز خون کمک کند که این موضوع برای افرادی با سندرم تخمدان پلی کیستیک که به مقاومت به انسولین مبتلا هستند، مهم است. کاهش وزن همچنین می‌تواند چرخه‌های قاعدگی شما را تنظیم کرده و باعث تخمک‌گذاری منظم‌تر شود.
ورزش
ورزش برای همه مفید است، اما برای افراد دارای سندرم تخمدان پلی کیستیک ارزش بیشتری دارد. تحقیقات نشان داده‌اند که ورزش منظم می‌تواند به‌طور قابل توجهی نظم قاعدگی و تخمک‌گذاری را در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بهبود بخشد. دستورالعمل‌های بین‌المللی سندرم تخمدان پلی کیستیک توصیه می‌کنند که هر هفته ۱۵۰ دقیقه ورزش منظم انجام شود، شامل حدود ۹۰ دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط.
رژیم غذایی و تغذیه
رژیم غذایی متعادل و مغذی می‌تواند به بهبود علائم PCOS، تنظیم قاعدگی و افزایش احتمال تخمک‌گذاری کمک کند. افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک معمولاً با مقاومت به انسولین مواجه هستند که باعث افزایش گلوکز در خون می‌شود. تمرکز بر روی رژیم غذایی غنی از پروتئین و فیبر، غذاهای با شاخص گلیسمی پایین و غلات کامل می‌تواند به تنظیم سطح گلوکز خون کمک کند.
درمان‌های پزشکی برای افزایش شانس بارداری
مداخلات پزشکی، از جمله دارو، جراحی و سایر روش‌ها، معمولاً برای درمان مشکلات باروری مرتبط با سندرم تخمدان پلی کیستیک ضروری هستند.
داروهای تحریک تخمک‌گذاری
اولین درمان پزشکی برای تحریک باروری در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تجویز داروهایی است که می‌توانند تخمک‌گذاری را تحریک کنند. کلمید (کلومیفن) رایج‌ترین دارو است که معمولاً ابتدا امتحان می‌شود. اگر کلمید مؤثر نباشد، دارویی به نام فمارا (لتروزول) گزینه دیگری است.
گنادوتروپین‌ها
گنادوتروپین‌ها به‌عنوان درمان دوم برای عدم تخمک‌گذاری در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در نظر گرفته می‌شوند. گنادوتروپین‌ها هورمون‌هایی هستند که عملکرد تخمدان را تنظیم می‌کنند.
متفورمین
متفورمین دارویی است که برای مدیریت دیابت نوع ۲ استفاده می‌شود. این دارو برای درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک از نظر FDA تأیید نشده است، اما معمولاً به‌صورت آفلاین برای این منظور استفاده می‌شود. متفورمین می‌تواند حساسیت بدن به انسولین را افزایش دهد و قند خون را کاهش دهد. این دارو معمولاً باعث تخمک‌گذاری در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک می‌شود.
جراحی
سندرم تخمدان پلی کیستیک ممکن است باعث ضخیم شدن لایه خارجی تخمدان‌ها شود که این موضوع آزادسازی تخمک را دشوار می‌کند. در صورتی که درمان‌های دیگر مؤثر نباشند، جراحی گزینه‌ای است که معمولاً شامل حفره‌سازی تخمدانی است. در این روش، پزشک شما با استفاده از سوزن یا لیزر، سوراخ‌های کوچکی در تخمدان شما ایجاد می‌کند تا باروری را بازگرداند و اجازه دهد تخمک‌ها آزاد شوند.
لقاح آزمایشگاهی
اگر داروها به شما در تخمک‌گذاری کمک نکنند، درمان‌هایی مانند IVF (لقاح آزمایشگاهی) ممکن است گزینه‌ای باشد. IVF نوعی تکنولوژی باروری کمکی است که در آن یک تخمک و یک اسپرم در یک ظرف آزمایشگاهی ترکیب می‌شوند تا یک جنین ایجاد شود. در این روش، تخمک‌گذاری تحریک می‌شود، تخمک‌ها برداشت می‌شوند و با اسپرم ترکیب می‌شوند و سپس جنین به رحم شما منتقل می‌شود.
مراحل اصلی یک دوره IVF
آمادگی: شامل آزمایش خون (مانند عفونت‌های مقاربتی، هورمون‌ها)، غربالگری ژنتیکی اختیاری، تحلیل مایع منی، تصویربرداری رحمی و احتمالاً مصرف قرص‌های ضد بارداری. ۲. تحریک تخمدان: شامل داروها و نظارت بر توسعه تخمک‌ها. ۳. برداشت تخمک و اسپرم: یک روش در مطب برای برداشت تخمک‌ها و جمع‌آوری اسپرم. ۴. بارور کردن تخمک: ترکیب تخمک‌ها و اسپرم‌های برداشت شده در یک ظرف آزمایشگاهی و نظارت بر توسعه جنین‌ها. ۵. انتقال جنین به رحم معمولاً ۳-۵ روز پس از برداشت تخمک.
برخی افراد انتخاب می‌کنند که تخمک‌ها یا جنین‌هایی را که نمی‌خواهند بلافاصله استفاده کنند، انجماد کنند تا از آن‌ها برای بارداری‌های آینده یا به‌منظور اهداء استفاده کنند.
IUI در مقابل IVF
IUI (تزریق داخل رحمی) شامل قرار دادن اسپرم به‌طور مستقیم در رحم با استفاده از یک لوله نازک به نام کاتتر است. متخصصان باروری معمولاً حدود سه دوره IUI را قبل از امتحان IVF توصیه می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که احتمال بارداری با چندین دوره IUI افزایش می‌یابد.
درمان‌های مکمل و جایگزین
درمان‌های مختلف مکمل و جایگزین ممکن است به افزایش باروری در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک کمک کنند. مهم است که قبل از امتحان آن‌ها با پزشک خود مشورت کنید.
یک بررسی منتشر شده در GREM Gynecological and Reproductive Endocrinology and Metabolism نشان داد موارد زیر ممکن است درمان‌های مؤثری برای ناباروری مرتبط با سندرم تخمدان پلی کیستیک باشند:
مکمل‌های اینوزیتول: مکمل‌هایی مانند مایو-اینوزیتول و دلتا-کایرو اینوزیتول می‌توانند حساسیت شما به انسولین را افزایش دهند و قند خون را کاهش دهند، که ممکن است به تخمک‌گذاری آسان‌تر کمک کند.
مکمل‌های ملاتونین: ملاتونین می‌تواند به خواب بهتر، تعادل هورمونی و بهبود تخمک‌گذاری کمک کند.
ویتامین D، ویتامین B12 و کلسیم: این مکمل‌ها می‌توانند به تعادل هورمون‌ها و درمان چالش‌های تخمک‌گذاری کمک کنند.
همچنین شواهد بالینی نشان می‌دهند درمان‌های مکمل مانند طب سوزنی نیز می‌توانند به تنظیم هورمون‌ها، تحریک تخمک‌گذاری و مدیریت مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک کمک کنند.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
