آب قلیایی در مقابل آب هیدروژنی: کدام یک فواید بیشتری برای سلامتی دارد؟

آب قلیایی دارای pH بالاتری است، در حالی که آب هیدروژنی با مولکول‌های هیدروژن بیشتری غنی شده است. هر دو نوع آب به‌عنوان گزینه‌های برتر نسبت به آب‌های معمولی شیر یا بطری شده معرفی می‌شوند و وعده‌های افزایش هیدراتاسیون، خواص آنتی‌اکسیدانی و حتی بهبود عملکرد ورزشی را می‌دهند. اما آیا این ادعاها معتبر هستند و آیا واقعاً ارزش سرمایه‌گذاری دارند؟

به گزارش خط سلامت در این مقاله، ما به بررسی تفاوت‌های بین آب قلیایی و هیدروژنی خواهیم پرداخت و شواهد علمی حمایت‌کننده از فواید ادعایی آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم. ما کشف خواهیم کرد که آیا این آب‌های مد روز می‌توانند واقعاً سلامتی شما را بهبود بخشند یا اینکه فقط یک ترفند بازاریابی هوشمندانه هستند. 

آب قلیایی چیست؟

آب قلیایی، همان‌طور که از نامش پیداست، آبی است که قلیایی‌تر (یا بازی) از آب معمولی است که معمولاً خنثی می‌باشد. این قلیایی بودن به یکی از دو روش حاصل می‌شود. اولین روش این است که آب تحت الکترولیز قرار می‌گیرد؛ فرایندی که در آن یک جریان الکتریکی برای شکستن آب به بخش‌های اسیدی و قلیایی استفاده می‌شود. بخش قلیایی سپس در بطری قرار می‌گیرد، در حالی که بخش اسیدی این کار انجام نمی‌شود. روش دوم برای افزایش قلیایی آب، به این صورت است که مواد معدنی مانند منیزیم، کلسیم، سدیم و پتاسیم به آب اضافه می‌شود تا pH آن تغییر کند.

آب قلیایی گفته می‌شود که در مواردی مانند خنثی‌سازی اسید در بدن، افزایش هیدراتاسیون، بهبود سلامت استخوان‌ها و جلوگیری از سنگ کلیه کمک می‌کند. طرفداران این نوع آب معتقدند که می‌تواند اثرات پیری را به تأخیر بیاندازد، کیفیت پوست را بهبود بخشد و حتی سرطان را درمان کند. بنابراین جای تعجب نیست که این نوع آب خیلی مورد توجه قرار گرفته است، هرچند شواهد علمی زیادی برای حمایت از این ادعاها وجود ندارد.

آب هیدروژنی چیست؟

اگر نام "آب هیدروژنی" برای شما گیج‌کننده است، تنها نیستید. همان‌طور که اکثر مردم می‌دانند، آب قبلاً هیدروژن دارد: فرمول شیمیایی آن H₂O است که به معنای وجود دو اتم هیدروژن برای هر یک اتم اکسیژن است. اما آب هیدروژنی، هیدروژن بیشتری به شکل هیدروژن مولکولی (H₂) دارد. هدف از این کار، تسهیل دسترسی هیدروژن به سلول‌های بدن است، هرچند شواهد علمی در این زمینه چندان قوی نیست.

مانند آب قلیایی، آب هیدروژنی نیز ادعا می‌شود که دارای فواید زیادی برای سلامتی است. از جمله این فواید می‌توان به خواص آنتی‌اکسیدانی، کاهش التهاب، کمک به کاهش وزن و افزایش انرژی اشاره کرد. برخی می‌گویند که آب هیدروژنی می‌تواند خستگی عضلات را در طول فعالیت‌های ورزشی کاهش دهد و به بهبود سلامت متابولیک کمک کند.

آب هیدروژنی کالری، چربی، کربوهیدرات یا پروتئین اضافه‌ای ندارد، اما ممکن است شامل مقادیر ناچیزی از مواد معدنی مانند منیزیم، پتاسیم، کلسیم، سدیم فلوراید، آهن و روی باشد. این مواد معدنی در مقادیر بسیار کمتری نسبت به آب قلیایی موجود هستند و آب هیدروژنی را بیشتر شبیه به آب معمولی شیر یا بطری می‌کند.

آب قلیایی دارای pH بالاتری است

pH مایعات با استفاده از مقیاس 0 تا 14 اندازه‌گیری می‌شود. صفر به معنای اسیدی بسیار شدید و 14 به معنای قلیایی بسیار زیاد است. آب معمولی به طور معمول در وسط این مقیاس و در حدود 7 قرار دارد، به این معنی که خنثی است: نه اسیدی و نه قلیایی. آب قلیایی معمولاً در حدود 8 تا 10 قرار دارد.

این قلیایی بودن گفته می‌شود که به بدن کمک می‌کند تا کمتر اسیدی باشد. برای مثال، گفته می‌شود که می‌تواند اسید معده را به شکلی ایمن‌تر از مهارکننده‌های پمپ پروتونی (PPIs) خنثی کند، به همراه یک رژیم غذایی سالم مدیترانه‌ای.

در حالی که بسیاری از فواید ادعایی آب قلیایی هنوز به‌طور علمی تأیید نشده‌اند، این تأثیر خاص به وسیله یک مطالعه آزمایشگاهی که 20 سال پیش انجام شد، تأیید شده است، که نشان داد آب با pH 8.8 واقعاً بر روی اسید معده تأثیر می‌گذارد، هرچند که مطالعات بعدی نشان دادند که رژیم غذایی و اجتناب از برخی غذاها در مقایسه با آب قلیایی و PPIs مؤثرتر است.

هر دو آنتی‌اکسیدان هستند

هر روز، بدن ما رادیکال‌های آزاد تولید می‌کند که محصولات جانبی فرآیند تبدیل غذایی که می‌خوریم به انرژی هستند. این رادیکال‌ها همچنین می‌توانند هنگام تنفس دود سیگار، ورزش یا حتی تنها در زیر نور خورشید ایجاد شوند. در حالی که مقدار کمی از این رادیکال‌های آزاد طبیعی است، مقادیر بالا می‌تواند به سلول‌ها آسیب بزند یا حتی باعث بیماری‌های مزمن شود، زیرا آن‌ها الکترون‌ها را از بدن ما دزدیده و باعث آسیب اکسیداتیو می‌شوند. اینجاست که آنتی‌اکسیدان‌ها وارد عمل می‌شوند.

آنتی‌اکسیدان‌ها از بدن در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کنند و با دادن الکترون‌هایی که نیاز دارند، از دزدیدن الکترون از سلول‌های بدن جلوگیری می‌کنند. بنابراین داشتن آنتی‌اکسیدان‌ها بسیار خوب است! گفته می‌شود که آب قلیایی و آب هیدروژنی هر دو آنتی‌اکسیدان هستند، اما قبل از اینکه بخواهید یکی از آن‌ها را بخرید، فقط بدانید که مواد غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌های زیادی نیز وجود دارند. توت‌ها، کدو حلوایی، میوه‌های مرکبات، هویج، جعفری و بسیاری دیگر از میوه‌ها و سبزیجات منابع عالی آنتی‌اکسیدان هستند، همچنین چای سبز، شراب قرمز و غذاهای دریایی.

آب قلیایی ممکن است به درمان سوزش سر دل کمک کند

بسیاری از چیزهایی که مردم می‌گویند آب قلیایی می‌تواند انجام دهد، از شواهد علمی کافی برخوردار نیست. با این حال، همان‌طور که قبلاً ذکر شد، اثرات آن بر روی اسید معده واقعاً تأیید شده است، اما شاید نه به اندازه‌ای که امیدوار بودیم. بر اساس انتشارات سلامت هاروارد، محتویات معده ما اسیدی است، که به بدن در هضم غذا و مبارزه با عفونت کمک می‌کند. وقتی اسید معده بیش از حد تولید می‌شود، می‌تواند منجر به سوزش سر دل و مشکلات دیگر گوارشی شود. برخی از افرادی که از آب قلیایی استفاده می‌کنند، گزارش می‌دهند که این نوع آب به آن‌ها در کاهش سوزش سر دل کمک کرده است.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است