طبق تحقیقات، در بیشتر موارد، تب ناشی از عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی در افراد سالم نمی‌تواند آسیب دائمی به مغز وارد کند.
به گزارش خط سلامت این مقاله به بررسی شرایطی می‌پردازد که ممکن است تب باعث نگرانی شود و به شما می‌آموزد که چگونه می‌توانید تب را در خانه مدیریت کنید و چه زمان باید با یک پزشک مشورت کنید.
تأثیرات تب بالا بر مغز
وقتی یک فرد سالم به تب ناشی از عفونت ویروسی یا باکتریایی دچار می‌شود، احتمال آسیب مغزی بسیار کم است. حتی تشنج‌های تب‌دار که در کودکان رخ می‌دهد، هیچ آسیبی دائمی ایجاد نمی‌کند. در حالی که اگر دمای بدن شما بیش از ۱۰۷.۶ درجه فارنهایت (۴۱ درجه سلسیوس) شود، خطر وجود دارد، اما تب به این شدت بسیار نادر است.
زمانی که باید درباره تب بالا نگران باشید، زمانی است که تب ناشی از یک بیماری نیست، بلکه به دلیل افزایش دمای بدن (هایپرتریمی) ایجاد می‌شود. این می‌تواند به خستگی گرمایی یا سکته حرارتی منجر شود. در این موارد، بدن ممکن است نتواند دمای خود را تنظیم کند و داروها دما را کاهش نخواهند داد. آسیب مغز و اعضای بدن معمولاً به دلیل هایپرتریمی رخ می‌دهد.
چه زمانی تب نشانه یک عارضه جدی است؟
چندین عامل می‌تواند در تعیین اقداماتی که باید در برابر تب بالا انجام دهید، کمک کند، حتی زمانی که دماهای محیطی و هایپرتریمی نگران‌کننده نیستند
در کودکان کم‌سن، بر اساس سن و دما باید اقدام کنید. اگر کودک شما:
زیر ۳ ماه است و دمای مقعدی ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت یا بالاتر دارد
مکرراً دمای بالای ۱۰۴ درجه فارنهایت دارد (صرف‌نظر از سن)
در کودکان بالای ۱۲ ماه و بزرگ‌سالان، موارد دیگری وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. برخی از موقعیت‌هایی که نیاز به تماس با یک متخصص بهداشت دارند شامل موارد زیر است:
کودک زیر ۲ سال که تب او بیش از ۲۴ تا ۴۸ ساعت ادامه دارد
تب که بیش از ۴۸ تا ۷۲ ساعت در کودکان بزرگ‌تر و بزرگ‌سالان ادامه دارد
تب بالای ۱۰۵ درجه فارنهایت که می‌تواند نشان‌دهنده بیماری جدی‌تری باشد
وجود علائم نگران‌کننده دیگر مانند گردن سفت، گیجی، مشکل در تنفس، استفراغ، راش، کم‌آبی یا تشنج برای اولین بار
وجود علائم دیگری که ممکن است نشان دهد یک بیماری نیاز به درمان دارد، مانند گلودرد، گوش‌درد یا سرفه
فکر می‌کنید که ممکن است دوز دارو را نادرست اندازه‌گیری کرده‌اید یا مطمئن نیستید چه دوزی باید بدهید
درمان تب
به‌طور کلی، درمان بر اساس وضعیت احساس و رفتار فرد خواهد بود. تب‌ها در واقع زمانی که بدن عفونتی دارد، مفید هستند زیرا آنها زندگی و تکثیر میکروب‌ها را دشوارتر می‌کنند. این در واقع روش طبیعی بدن شما برای مقابله با بیماری است. هدف از درمان تب فقط راحت‌تر کردن فرد است و نه از بین بردن کامل تب.
اگر بزرگ‌سال یا کودکی تب داشته باشد اما احساس خوبی داشته باشد و هنوز هم بتواند فعالیت‌های روزمره یا بازی کند، نیازی به درمان تب نیست. با این حال، اگر فرد به اندازه کافی احساس خوبی ندارد تا این کارها را انجام دهد، ممکن است بخواهید تب را با دارو درمان کنید.
شایع‌ترین و مؤثرترین داروها برای درمان تب عبارتند از:
تایلنول (استامینوفن): تایلنول برای استفاده در بزرگ‌سالان و کودکان به سن ۲ ماه و بالاتر تأیید شده است، اما هرگز نباید به کودکان زیر ۳ ماه بدون مشاوره با یک متخصص بهداشت داده شود.
ادویل یا موتری (ایبوپروفن): ایبوپروفن برای استفاده در بزرگ‌سالان و کودکان به سن ۶ ماه و بالاتر تأیید شده است.
آسپرین: آسپرین هرگز نباید به کودکان زیر ۱۸ سال داده شود، مگر اینکه به‌طور خاص توسط یک متخصص بهداشت توصیه شده باشد، به‌دلیل خطر ابتلا به بیماری نادر اما ممکن است کشنده‌ای به نام سندرم ریه.
یک حمام ولرم ممکن است مفید باشد، اما تنها پس از اینکه مقداری دارو داده شده است باید امتحان شود تا دما به سرعت پس از خروج از آب بالا نرود. اگر حمام شما یا کودک شما را ناراحت می‌کند، نیازی به انجام آن نیست.
اگر کودک دچار تب شده و یک ساعت بعد از مصرف استامینوفن یا ایبوپروفن احساس بهتری نداشت (صرف‌نظر از اینکه دما پایین می‌آید یا نه)، با ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی خود تماس بگیرید.
چیزهای دیگری نیز وجود دارد که می‌توانید برای کمک به تسکین علائم تب انجام دهید:
لباس های پارچه‌ای سبک بپوشید. از پوشاندن و پوشیدن لایه‌های زیاد خودداری کنید.
مایعات زیادی بنوشید که می‌تواند به‌طور طبیعی بدن را خنک کند و از کم‌آبی جلوگیری کند.
از حمام‌های سرد یا مالش‌های الکلی استفاده نکنید. این‌ها می‌توانند دمای مرکزی بدن را افزایش دهند و ناراحتی را بیشتر کنند. استفاده از الکل در سرتاسر بدن برای کاهش تب می‌تواند باعث مسمومیت با الکل شود.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
