سندرم همولیتیک اورمیک (HUS) یک بیماری جدی است که بیشتر در کودکان رخ می‌دهد اما بزرگسالان نیز می‌توانند به آن مبتلا شوند. این بیماری معمولاً پس از عفونت دستگاه گوارش با باکتری‌هایی مانند E. coli ایجاد می‌شود. در HUS، گلبول‌های قرمز تخریب می‌شوند، که منجر به مشکلات جدی کلیه و سایر عوارض می‌شود.
به گزارش خط سلامت در اینجا به ۵ علامت هشدار دهنده اشاره می‌کنیم که ممکن است نشان‌دهنده ابتلا به این بیماری باشند.
۵ علامت ابتلا به سندرم همولیتیک اورمیک (HUS)
خستگی شدید و ضعف عمومی
اگر بدون دلیل خاصی احساس خستگی شدید دارید و توان بدنی‌تان به‌سرعت تحلیل می‌رود، این می‌تواند نشانه‌ای از تخریب گلبول‌های قرمز در بدن باشد که منجر به کم‌خونی می‌شود، یکی از علائم شایع HUS.
ادرار کم یا ادرار خونی
کاهش قابل‌توجه در حجم ادرار یا مشاهده خون در ادرار می‌تواند نشان‌دهنده مشکل جدی کلیوی باشد. HUS اغلب عملکرد کلیه‌ها را مختل می‌کند و ممکن است منجر به نارسایی کلیوی شود.
کبودی‌های غیرعادی و خونریزی‌های زیر پوستی
ظهور کبودی‌های ناگهانی یا خونریزی‌های کوچک زیر پوستی بدون آسیب مشخص می‌تواند به دلیل کاهش پلاکت‌ها در خون باشد، که یکی از علائم مهم سندرم همولیتیک اورمیک است.
ورم دست‌ها و پاها
تورم غیرطبیعی در نواحی مختلف بدن مانند دست‌ها و پاها می‌تواند ناشی از تجمع مایعات به دلیل مشکلات کلیوی باشد. این نشانه نشان‌دهنده ناتوانی کلیه‌ها در فیلتر کردن و دفع صحیح مایعات است.
اسهال، به ویژه اسهال خونی
ابتلا به اسهال شدید، به‌خصوص اگر خونی باشد، می‌تواند نشانه اولیه HUS باشد. این بیماری اغلب به دنبال یک عفونت روده‌ای با باکتری‌های خاصی مانند E. coli ظاهر می‌شود که دستگاه گوارش را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
روش‌های درمان سندرم همولیتیک اورمیک (HUS)
مراقبت‌های حمایتی: اصلی‌ترین روش درمان HUS شامل مدیریت علائم بیماری است. بیمار معمولاً نیاز به استراحت، کنترل مایعات بدن، و مراقبت دقیق دارد.
دیالیز: در موارد شدید که کلیه‌ها قادر به تصفیه خون نیستند، دیالیز ضروری است تا عملکرد کلیه‌ها موقتاً جایگزین شود.
انتقال خون: در صورتی که فرد به کم‌خونی شدید دچار شود، انتقال خون برای جایگزینی سلول‌های قرمز خون تخریب شده لازم است.
درمان با پلاسما: در برخی موارد، جایگزینی پلاسما (پلاسمای خون) یا پلاسمافرزیس ممکن است به عنوان درمان استفاده شود تا عوامل مضر موجود در پلاسما حذف شود.
آنتی‌بیوتیک و داروهای ضد ویروس: در صورتی که سندرم ناشی از عفونت باکتریایی یا ویروسی باشد، آنتی‌بیوتیک یا داروهای ضد ویروسی تجویز می‌شود. البته استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها برای موارد ناشی از باکتری ای‌کولای، به دلیل خطر بدتر شدن شرایط، باید با احتیاط انجام شود.
استفاده از داروهای سرکوب‌کننده ایمنی: در برخی از بیماران، به خصوص در مواردی که سیستم ایمنی بدن به طور غیر طبیعی فعال شده است، ممکن است از داروهای سرکوب‌کننده ایمنی استفاده شود.
پیگیری دقیق و طولانی مدت: حتی پس از بهبود، بیماران نیاز به پیگیری‌های منظم دارند تا از بازگشت علائم و عملکرد صحیح کلیه‌ها اطمینان حاصل شود.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
