15 کاری که بچه‌های نسل خاکستری ایران وقتی از مدرسه غایب می‌شدند انجام می‌دادند/

بچه‌های دهه 60  با کمترین امکانات، بزرگ‌ترین لذت‌ها را می‌بردند و خاطراتی ماندگار برای خود رقم می‌زدند.

به گزارش خط سلامت وقتی بچه‌های دهه 60 مجبور می‌شدند به دلیل بیماری از مدرسه غیبت کنند، دنیای جدیدی برای شان آغاز می‌شد. دنیایی که در خانه و با ساده‌ترین وسایل ساخته می‌شد. آنها با کمک تخیلات خود، اسباب‌بازی‌ها را به جان می‌دادند، با کتاب‌ها سفر می‌کردند و با رادیو به دنیای داستان‌ها قدم می‌گذاشتند. این روزها برایشان فرصتی بود تا با خانواده بیشتر وقت بگذرانند و از محبت بزرگ‌ترها بهره‌مند شوند. در اینجا 13 مورد از کارهایی که معمولاً انجام می‌دادند، با توجه به فرهنگ ایرانی، آورده شده است:

13کاری که بچه‌های دهه 60 وقتی از مدرسه غایب می‌شدند، انجام می‌دادند

13 کاری که بچه‌های دهه 60 وقتی از مدرسه غایب می‌شدند، انجام می‌دادند؛ عبارت است از:

داستان‌های مادربزرگ را گوش کردن: مادربزرگ‌ها با داستان‌های شیرین و آموزنده‌شان، دنیای خیال را برای نوه‌هایشان می‌ساختند.

بازی با عروسک‌های پارچه‌ای: عروسک‌های پارچه‌ای دست‌ساز، بهترین همراهان برای بازی بودند.

کمک به مادربزرگ در آشپزی: با کمک به مادربزرگ در آشپزی، هم به او کمک می‌کردند و هم از طعم غذاهای خانگی لذت می‌بردند.

بازی با لگو و ماکت‌های چوبی: ساختن قلعه‌ها و شهرها با لگو و ماکت‌های چوبی، ساعت‌ها بچه‌ها را سرگرم می‌کرد.

نقاشی روی کاغذ کاهی: با استفاده از رنگ‌های طبیعی و کاغذ کاهی، نقاشی‌های زیبایی می‌کشیدند.

بازی با توپ و طناب: در حیاط خانه یا کوچه، با توپ و طناب بازی می‌کردند و انرژی خود را تخلیه می‌کردند.

گوش دادن به قصه‌های شاهنامه: شاهنامه فردوسی، منبعی غنی از داستان‌های حماسی و پهلوانی بود.

جمع‌آوری تمبر و کارت پستال: تمبر و کارت پستال‌های قدیمی، گنجینه‌هایی ارزشمند برای بچه‌ها بودند.

خواندن کتاب‌های مصور: کتاب‌های مصور با تصاویر جذاب و داستان‌های آموزنده، دنیای کتاب را برای بچه‌ها جذاب‌تر می‌کرد.

تماشای تلویزیون و گوش دادن به رادیو: برنامه‌های کودکانه تلویزیون و رادیو، لحظات شاد و مفرحی را برای بچه‌ها رقم می‌زد.

خوابیدن و استراحت کردن: استراحت کافی برای بهبودی سریع ضروری بود.

کمک به کارهای خانه: بچه‌ها با کمک به کارهای خانه، حس مسئولیت‌پذیری را در خود تقویت می‌کردند.

رویاپردازی و خیال بافی: بچه‌ها با رویاپردازی، دنیای اطراف خود را به دنیایی زیبا و پر از امید تبدیل می‌کردند.

اینها تنها چند نمونه از کارهایی است که بچه‌های دهه 60 در ایران در روزهای مریضی انجام می‌دادند. هر کدام از این فعالیت‌ها، خاطرات شیرینی را برای آنها به همراه داشت و بخشی از هویت فرهنگی آنها را شکل داد.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است