نقرس کاذب به دلیل شباهت علائم آن به نقرس، این نام را به خود گرفته است. هرچند علت اصلی این دو بیماری متفاوت است. نقرس کاذب عمدتاً در افراد مسن و اغلب در زانو دیده می‌شود و با تورم، درد و کاهش دامنه حرکتی مفصل همراه است.
به گزارش خط سلامت افزایش سن، مهم‌ترین عامل خطر برای ابتلا به نقرس کاذب است. همچنین، ضربه به مفصل، بیماری‌های متابولیکی مانند پرکاری تیروئید و نقرس، و برخی عوامل ژنتیکی می‌توانند در بروز این بیماری نقش داشته باشند. کم آبی بدن نیز می‌تواند حملات حاد نقرس کاذب را تشدید کند.
نقرس کاذب چیست؟
نقرس کاذب نوعی التهاب مفاصل ( آرتریت ) است که در اثر رسوب کریستال هایی به نام پیروفسفات کلسیم در داخل و اطراف مفاصل ایجاد می شود. نقرس کاذب در لغت به معنای " نقرس کاذب " است. نام خود را از شباهت آن به نقرس گرفته است.
چه چیزی باعث نقرس کاذب می شود؟
نقرس کاذب عمدتاً در اثر رسوب کریستال های دی هیدرات پیروفسفات کلسیم ایجاد می شود که در فضای مفصل ایجاد می شود. نقرس کاذب گاهی اوقات به عنوان بیماری رسوب کلسیم پیروفسفات یا CPPD نامیده می شود.
نقرس کاذب به وضوح با افزایش سن مرتبط است زیرا در افراد مسن شایع تر است و با آرتریت دژنراتیو همراه است . حملات حاد آرتریت نقرس کاذب می تواند ناشی از کم آبی بدن باشد . این امر به ویژه در بیماران بستری در بیمارستان و کسانی که پس از عمل بهبود می یابند، به ویژه زمانی که با کم آبی همراه باشد، رایج است. نقرس کاذب همچنین می تواند در اثر اثرات هورمونی بر متابولیسم کلسیم ناشی از پرکاری پاراتیروئید ایجاد شود.
عوامل خطر برای نقرس کاذب
سن بالاتر
سابقه ضربه مفصل(به دلیل تصادف یا جراحی)
عوامل خطر اضافی برای نقرس کاذب عبارتند از:
پرکاری پاراتیروئید
آمیلوئیدوز
نقرس
آرتریت دژنراتیو ( استئوآرتریت )
حملات آرتریت نقرس کاذب می تواند با کم آبی بدن و به ندرت به دنبال روش های جراحی در بیماران مسن تسریع شود.
علائم نقرس کاذب چیست؟
نقرس کاذب می تواند منجر به آرتریت در تعدادی از مفاصل شود. شایع ترین مفصلی که درگیر می شود زانو است، اما می تواند مچ دست، شانه ها، باسن و/یا مچ پا را نیز درگیر کند. نقرس کاذب معمولاً فقط یک یا چند مفصل را در یک زمان درگیر می کند.
"حملات" التهاب مفصل با تورم مفاصل حاد، گرما، سفتی و درد مشخص می شود. علائم ممکن است روزها تا هفته ها ادامه داشته باشند و خود به خود برطرف شوند. التهاب منجر به از دست دادن دامنه حرکتی و عملکرد مفصل درگیر می شود.
تشخیص نقرس کاذب
آزمایش مایع مفصلی: بررسی مایع مفصلی زیر میکروسکوپ برای تشخیص کریستال‌های پیروفسفات کلسیم.
تصویربرداری: استفاده از اشعه ایکس، سی‌تی‌اسکن یا ام‌آرآی برای بررسی مفاصل و تشخیص رسوبات کلسیمی.
درمان نقرس کاذب
برخی روش های رایج برای درمان نقرس کاذب، عبارت است از:
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب
استفاده از کورتیکواستروئیدها در موارد شدید
تخلیه مایع اضافی از مفصل برای کاهش فشار و التهاب
تمرینات ورزشی برای بهبود دامنه حرکتی و تقویت عضلات اطراف مفصل.
عوارض نقرس کاذب
آسیب به غضروف و استخوان: حملات مکرر و التهاب مزمن می‌تواند به غضروف و استخوان مفاصل آسیب برساند.
کاهش عملکرد مفصل: کاهش دامنه حرکتی و درد می‌تواند فعالیت‌های روزمره را دشوار کند.
پیش آگهی نقرس کاذب
با درمان مناسب، پیش آگهی نقرس کاذب معمولاً خوب است. اما در صورت عدم درمان یا درمان نادرست، ممکن است به عوارض جدی‌تری منجر شود.
پیشگیری از نقرس کاذب
هیدراتاسیون: نوشیدن آب کافی برای جلوگیری از کم آبی بدن.
کنترل بیماری‌های زمینه‌ای: مدیریت بیماری‌هایی مانند پرکاری تیروئید و نقرس.
اجتناب از آسیب به مفاصل: مراقبت از مفاصل برای جلوگیری از ضربه و آسیب.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
