آبله مرغان و آبله میمونی چه تفاوتی دارند؟

 اگرچه هر دو بیماری آبله مرغان و آبله میمونی  می‌توانند باعث ناراحتی و نگرانی شوند، اما تفاوت‌های مهمی بین آن‌ها وجود دارد. و آبله مرغان از نظر ویروس عامل، نحوه انتقال، علائم و درمان متفاوت هستند.

به گزارش خط سلامت در حالی که آبله مرغان بیشتر در کودکان دیده می‌شود و معمولاً خفیف‌تر است، می‌تواند در افراد بزرگسال نیز رخ دهد و عوارض جدی‌تری به همراه داشته باشد. با شناخت تفاوت‌های این دو بیماری، می‌توانیم بهتر از خود و عزیزانمان در برابر آن‌ها محافظت کنیم.

شباهت‌ها: هر دو بیماری با علائمی مانند تب، خستگی، سردرد و بثورات پوستی همراه هستند. بثورات ابتدا به صورت لکه‌های کوچک قرمز ظاهر شده و سپس به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند.

تورم غدد لنفاوی یکی از علائم مشخصه آبله میمونی است، اما در آبله مرغان کمتر دیده می‌شود.

 

بثورات آبله میمونی اغلب در نواحی مانند صورت، کف دست‌ها، کف پاها و اطراف دستگاه تناسلی ظاهر می‌شود، در حالی که بثورات آبله مرغان بیشتر در تنه، بازوها و پاها دیده می‌شود.

 

تعداد بثورات در آبله میمونی متغیر است و ممکن است از یک ضایعه تا هزاران ضایعه باشد، در حالی که در آبله مرغان معمولاً تعداد بثورات بیشتر است.

 

دوره بیماری آبله میمونی معمولاً طولانی‌تر از آبله مرغان است.

ویروس عامل: آبله میمونی توسط ویروسی از خانواده ارتوپکس ویروس‌ها ایجاد می‌شود، در حالی که آبله مرغان توسط ویروس واریسلا زوستر (عامل ایجاد کننده زونا) ایجاد می‌شود.

 

نحوه انتقال: آبله میمونی عمدتاً از طریق تماس مستقیم با بثورات، مایعات بدن یا وسایل آلوده منتقل می‌شود. آبله مرغان علاوه بر تماس مستقیم، می‌تواند از طریق هوا نیز منتقل شود.

تشخیص

تشخیص دقیق آبله میمونی و آبله مرغان با انجام آزمایش PCR بر روی نمونه‌برداری از بثورات انجام می‌شود. با این حال، پزشک می‌تواند بر اساس علائم بالینی و سابقه بیمار، تشخیص اولیه را ارائه دهد.

درمان حمایتی: درمان هر دو بیماری عمدتاً بر تسکین علائم مانند تب، درد و خارش متمرکز است.

 

داروهای ضد ویروسی: در موارد شدید، ممکن است از داروهای ضد ویروسی مانند تکوویریمات برای درمان آبله میمونی و آسیکلوویر برای درمان آبله مرغان استفاده شود.