بی اختیاری ادرار چیست؟ + راهکار درمانی که حتما باید بخوانید

بی‌اختیاری ادرار می‌تواند از نشت مقدار کمی ادرار (مانند سرفه یا خنده) تا میل‌های بسیار شدید برای ادرار کردن که کنترل آن دشوار است، متغیر باشد.

بی اختیاری ادرار چیست؟

به گزارش خط سلامت، این می تواند برای برخی خجالت آور باشد اما با پزشک در مورد آن صحبت کنید. قابل درمان است.

میلیون ها بزرگسال در ایالات متحده به بی اختیاری ادرار مبتلا هستند. این بیماری در افراد بالای 50 سال به ویژه زنان شایع است. افزایش سن می تواند میزان ادرار را در مثانه کاهش دهد. این می تواند جریان ادرار شما را ضعیف تر کند و می تواند باعث شود که بیشتر دفع ادرار کنید. این بدان معنا نیست که شما فقط به دلیل پیری دچار بی اختیاری ادرار خواهید شد. با درمان می توان آن را کنترل یا درمان کرد. بی اختیاری ادرار اما می تواند در افراد جوان تر، به ویژه زنانی که به تازگی زایمان کرده اند نیز رخ دهد.

در صورت بروز این مشکل حتما با پزشک خود صحبت کنید. اگر بی اختیاری خود را پنهان کنید، خطر ابتلا به بثورات، زخم ها، عفونت های پوستی و عفونت های مجاری ادراری را دارید. همچنین، ممکن است به دلیل ترس و خجالت از دوستان و خانواده دوری کنید.

علائم بی اختیاری ادرار

5 نوع بی اختیاری ادرار وجود دارد:

بی اختیاری استرسی

بی اختیاری استرسی زمانی است که ادرار به دلیل فشار ناگهانی به عضلات پایین شکم شما نشت می کند. این ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که سرفه می‌کنید، می‌خندید، چیزی را بلند می‌کنید یا ورزش می‌کنید. بی اختیاری استرسی معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که عضلات لگن ضعیف می‌شوند، مثلاً در اثر زایمان یا جراحی. بی اختیاری استرسی در زنان شایع است.

بی اختیاری فوری

این زمانی اتفاق می‌افتد که نیاز به ادرار کردن خیلی ناگهانی و اغلب قبل از رفتن به توالت ظاهر می‌شود. بدن شما ممکن است فقط چند ثانیه تا چند دقیقه قبل از ادرار کردن به شما هشدار دهد. بی اختیاری فوری در افراد مسن شایع است و ممکن است نشانه عفونت ادراری یا مثانه بیش فعال باشد.

بی اختیاری سرریز

این نوع بی اختیاری، نشت غیرقابل کنترل مقادیر کمی ادرار است. ناشی از پر شدن بیش از حد مثانه است. ممکن است احساس کنید که نمی توانید مثانه خود را تا آخر خالی کنید و ممکن است هنگام ادرار کردن فشار بیاورید. این اغلب در مردان رخ می‌دهد و می‌تواند به دلیل مسدود شدن جریان ادرار، مانند بزرگ شدن غده پروستات یا تومور ایجاد شود.  دیابت  یا داروهای خاص نیز ممکن است باعث این مشکل شوند.

بی اختیاری عملکردی

این نوع زمانی اتفاق می‌افتد که کنترل ادرار طبیعی داشته باشید، اما برای رسیدن به موقع به دستشویی مشکل دارید. ممکن است به دلیل آرتروز یا سایر بیماری هایی که حرکت در اطراف را سخت می کند، نتوانید به دستشویی بروید.

بی اختیاری مختلط

این نوع شامل داشتن بیش از یکی از انواع بی اختیاری ذکر شده در بالا است.

چه چیزی باعث بی اختیاری ادرار می شود؟

بی اختیاری ادرار می تواند ناشی از بسیاری از مشکلات پزشکی مختلف از جمله ضعف عضلات لگن یا دیابت باشد. برخی از علل رایج عبارتند از:

• برای زنان، نازک شدن و خشک شدن پوست در واژن یا مجرای ادرار، به ویژه پس از یائسگی

• برای مردان، بزرگ شدن غده پروستات یا جراحی پروستات

• ضعیف شدن و کشیده شدن عضلات لگن بعد از زایمان

• داروهای خاص

• تجمع مدفوع در روده ها

• اضافه وزن و چاقی که باعث افزایش فشار روی مثانه و عضلات کنترل کننده مثانه می شود

• عفونت های دستگاه ادراری

• بیماری عروقی

• بیماری هایی مانند دیابت، بیماری آلزایمر و ام اس

• پیری

• زوال عقل

بی اختیاری ادرار چگونه تشخیص داده می شود؟

مهم است که با پزشک خانواده خود در مورد علائم خود صحبت کنید. این بهترین راه برای پزشک شما است تا تشخیص دهد شما چه نوع بی اختیاری ادراری دارید. پزشک شما همچنین ممکن است نمونه ادرار را درخواست کند. ممکن است لازم باشد عادات ادرار خود را یادداشت کنید (زمانی که می روید و چقدر). پزشک ممکن است برای ارزیابی مثانه شما سونوگرافی لگن را تجویز کند. پزشک شما از تمام این اطلاعات برای تعیین نوع بی اختیاری ادراری شما استفاده خواهد کرد.

آیا می توان از بی اختیاری ادرار پیشگیری کرد یا از آن جلوگیری کرد؟

ممکن است بتوانید با تلاش برای قوی نگه داشتن عضلات لگن از بی اختیاری ادرار جلوگیری کنید. اما با این وجود، تضمین نمی کند که هرگز بی اختیاری ادرار نخواهید داشت.

همچنین تغییراتی در سبک زندگی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از بی اختیاری ادرار ایجاد کنید. ممکن است ایجاد برخی تغییرات در رژیم غذایی برای شما مفید باشد. الکل، کافئین، غذاهای سرشار از اسید (مانند گوجه فرنگی یا گریپ فروت) و غذاهای تند می توانند مثانه شما را تحریک کنند. اگر فکر می کنید رژیم غذایی شما ممکن است به بی اختیاری شما کمک کند، با پزشک خود صحبت کنید.

برخی افراد متوجه می شوند که محدود کردن مقدار نوشیدنی قبل از خواب به کاهش بی اختیاری شبانه کمک می کند.

کاهش وزن در صورت اضافه وزن نیز می تواند به کاهش بی اختیاری کمک کند.

درمان بی اختیاری ادرار

درمان بستگی به علت ایجاد مشکل و نوع بی اختیاری شما دارد. اگر بی اختیاری ادرار شما ناشی از یک مشکل پزشکی باشد، با درمان مشکل، بی اختیاری ادرار از بین می رود. تمرینات کگل و تمرینات مثانه از طریق تقویت عضلات لگن به برخی از انواع بی اختیاری کمک می کند. دارو و جراحی گزینه های دیگری هستند.

تمرینات کگل چیست؟

تمرینات کگل به تقویت عضلات کنترل کننده مثانه کمک می کند. آنها را می توان در هر مکان و هر زمان انجام داد. اگرچه تمرینات کگل برای زنان طراحی شده است، اما می تواند به مردان نیز کمک کند. ممکن است 3 تا 6 ماه طول بکشد تا بهبودی مشاهده شود.

تمرین مثانه چیست؟

آموزش مثانه (بی‌اختیاری به موقع) راهی برای یادگیری مدیریت بی‌اختیاری ادرار است. به طور کلی برای بی اختیاری استرسی، بی اختیاری فوری یا ترکیبی از 2 نوع (بی اختیاری مختلط) استفاده می شود.

تمرین مثانه می تواند به روش های زیر کمک کند:

• مدت زمان بین سفرهای حمام را طولانی کنید

• مقدار ادراری که مثانه شما می تواند نگه دارد را افزایش دهید

• کنترل خود را بر میل به ادرار کردن بهبود بخشید

راه های دیگر برای درمان بی اختیاری ادرار شامل داروها یا استفاده از وسایل پزشکی است. به عنوان مثال، استفاده از کرم استروژن در واژن می تواند برای برخی از زنانی که بی اختیاری استرسی خفیف دارند مفید باشد. چندین داروی تجویزی برای درمان بی اختیاری فوری در دسترس هستند. برای مردان، داروهای تجویزی برای کوچک کردن پروستات و بهبود جریان ادرار از طریق پروستات در دسترس است. دستگاه های پزشکی که بیوفیدبک یا تحریک الکتریکی عصب را ارائه می دهند می توانند موثر باشند. در مورد گزینه های احتمالی برای نوع بی اختیاری خود، از جمله رویکرد درمان ترکیبی، با پزشک خود صحبت کنید.

در برخی موارد، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. درمان بستگی به نوع بی اختیاری ادراری دارد و علت آن چیست.

زندگی با بی اختیاری ادرار

اجازه ندهید بی اختیاری ادرار زندگی شما را کنترل کند. اجازه ندهید که شما را در خانه نگه دارد یا بر فعالیت های معمولی شما تأثیر بگذارد. تنها چیزی که لازم است کمی برنامه ریزی است. برای مثال، اگر می‌دانید که نزدیک حمام نیستید، از یک آستر یا پد شورت استفاده کنید. وقتی در یک رویداد دور از خانه هستید، مکان حمام ها را مشخص کنید. استراحت های مکرر در حمام داشته باشید. سعی کنید وقتی بیرون هستید کمتر بنوشید.

مهمتر از همه، در مورد بی اختیاری ادرار خود با پزشک و اطرافیان خود صحبت کنید. ممکن است در ابتدا خجالت بکشید، اما آنها می توانند به شما کمک کنند تا روی راه حل ها کار کنید – به خصوص پزشکتان. مهم است که بدانید در این مورد تنها نیستید.

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

• چه نوع بی اختیاری ادراری دارم؟

• علت احتمالی بی اختیاری ادرار من چیست؟ آیا این وضعیت قابل درمان است؟

• اگر چنین است، آیا درمان این بیماری بی اختیاری ادرار من را درمان می کند؟ چه زمانی می توانم انتظار تسکین علائمم را داشته باشم؟

• آیا باید تمرینات کگل را شروع کنم؟ چند وقت یکبار؟

• آیا یک برنامه تمرینی مثانه به مدیریت بی اختیاری ادرار من کمک می کند؟

• آیا هیچ تغییری در شیوه زندگی به مدیریت بی اختیاری ادرار من کمک می کند؟

• من از بی اختیاری ادرار خجالت می کشم. تا زمانی که علائم من بهبود نیابد، چه کارهای دیگری می توانم برای مدیریت شرایطم انجام دهم؟