افراد با خطر چاقی بالا ممکن است نیاز به انجام بیش از 11000 قدم روزانه برای کاهش این خطر داشته باشند.
به گزارش خط سلامت به گفته کارشناسان، افراد می توانند با ایجاد عادات جدید و افزایش تدریجی مسافتی که هر روز پیاده روی می کنند، تعداد قدم های روزانه خود را افزایش دهند.
روزانه چند قدم برای کنترل وزن باید بردارید؟
بر اساس تحقیقات جدید، پاسخ ممکن است به خطر چاقی شما بستگی داشته باشد.
مطالعه‌ای که در 27 مارس در JAMA Network Open منتشر شد ، نشان داد افرادی که در معرض خطر ژنتیکی بالاتر چاقی هستند، نسبت به افرادی که تمایل ژنتیکی کمتری برای چاقی دارند، باید قدم های روزانه بیشتری را ثبت کنند.
به نظر می رسد خطر چاقی به میزان فعالیت فرد و زمینه ژنتیکی آنها مرتبط است.
دکتر بریتین گفت: چیزی که جدید و هیجان‌انگیز است این است که توانستیم میزان واقعی فعالیت مورد نیاز برای پیشگیری از چاقی را به گونه‌ای تخمین بزنیم که هم خطر ژنتیکی چاقی و هم شاخص توده بدنی (BMI) را در بر می‌گیرد.
تیم تحقیقاتی پشت این مطالعه، داده‌های موسسه ملی سلامت از 3124 نفر از اجداد اروپایی را بررسی کردند. شرکت کنندگان به طور متوسط 53 سال سن داشتند، یک ردیاب تناسب اندام Fitbit داشتند و تا 6 ماه پس از پیگیری فعالیت خود چاقی نداشتند.
این افراد به طور متوسط فعالیت بدنی خود را به مدت 5.4 سال ثبت کردند و هر روز حدود 8326 قدم پیاده روی کردند.
علاوه بر این داده‌های ردیاب، محققان امتیاز خطر چند ژنی (PRS) شرکت‌کنندگان را محاسبه کردند اندازه‌گیری خطر ژنتیکی برای یک بیماری چاقی. سپس شرکت کنندگان بر اساس خطر ژنتیکی در گروه های صدک مختلف قرار گرفتند.
در طول این مطالعه، 13 درصد از افراد در گروه کم خطر ژنتیکی دچار چاقی شدند، در مقایسه با 43 درصد از افراد در گروه پرخطر.
آیا می توانید خطر ژنتیکی خود را برای چاقی تعیین کنید؟
محققان می توانند PRS را برای چاقی با نگاه کردن به تحقیقات قبلی که تأثیر ژنتیک بر BMI را آزمایش کرده بودند، محاسبه کنند.
او گفت: «هر ژن یک «وزن» می‌گیرد و آن وزن‌ها برای هر فرد به «نمره خطر ژنتیکی» یا «نمره خطر چند ژنی» میانگین می‌شود. به این ترتیب، از کل ژنوم به جای ژن‌های مرتبط با وزن استفاده کردیم.»
خوزه اردوواس، دکترا، دانشمند ارشد و رهبر تیم تغذیه و ژنومیک در مرکز تحقیقات تغذیه انسانی ژان مایر USDA در مورد پیری در دانشگاه تافتس، گفت: این مهم است، زیرا فقط یک ژن خاص وجود ندارد که می تواند باعث چاقی شود. در مجموع نگاه کردن به همه این ژن ها به ترسیم تصویری از استعداد افراد برای افزایش وزن کمک می کند.
سالم ترین میزان گام های روزانه به فرد بستگی دارد
اگرچه ممکن است همه افراد PRS خود را برای چاقی ندانند، اما نتایج این مطالعه به نکته بزرگ تری در مورد نحوه مدیریت این بیماری در پزشکی و در کل جامعه اشاره می کند.
اردووس گفت، در حالی که دستورالعمل های بهداشت عمومی مردم را تشویق می کند که فعالیت بدنی را برای جلوگیری از چاقی انجام دهند، این توصیه های کلی ممکن است برای همه موثر نباشد.
او گفت: این یافته‌ها می‌تواند منجر به توصیه‌های شخصی‌شده‌تر شود، که در آن دستورالعمل‌های فعالیت بدنی استعداد ژنتیکی فرد را به چاقی در نظر می‌گیرد.
اساساً، درمان و پیشگیری از چاقی یک مشکل یکپارچه نیست از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است.
افزایش تعداد قدم ها و راه های دیگر برای جلوگیری از چاقی
وقتی به این یافته‌ها نگاه می‌کنیم، فکر ترکیب 8000 تا 11000 قدم در روز ممکن است برای بسیاری از مردم ترسناک باشد، به‌ویژه برای کسانی که به طور منظم فعالیت بدنی ندارند.
برای کسی که عادت ندارد زیاد در طول روز راه برود، افزایش تدریجی تعداد قدم‌ها معمولاً پایدارتر از پرش ناگهانی به 10000 قدم است. آنها ممکن است با اضافه کردن یک پیاده روی کوتاه به برنامه خود شروع کنند و سپس مسافت را در طول زمان افزایش دهند.
اگر قرار دادن پیاده روی در برنامه شما امکان پذیر نیست، به دنبال راه های دیگری برای تحرک باشید - این می تواند شامل استراحت های کوتاه هنگام کار برای کشش یا راه رفتن یا انجام تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) برای یک تمرین کوتاه اما موثر باشد.
از آنجا که مدیریت وزن چند وجهی است، اغلب اوقات ورزش به تنهایی کافی نیست. رژیم غذایی همراه با فعالیت می تواند نقش مهمی در مدیریت چاقی داشته باشد، به ویژه برای افرادی که خطر ژنتیکی بیشتری دارند.
این تحقیق نشان می دهد که ژنتیک فرد لزوماً به این معنا نیست که تغییرات رفتاری شخصی نمی تواند سلامت کلی فرد را تغییر دهد. ژنتیک سرنوشت نیست. تاثیر ژنتیک بر خطر چاقی با افزایش فعالیت کاهش می یابد. برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
