شلغم مواد مغذی بی شماری از جمله ویتامین C ، فیبر رژیمی، آنتی اکسیدان های مبارزه کننده با بیماری و غیره را فراهم می کند.
به گزارش خط سلامت در اینجا همه چیزهایی که باید درباره فواید سلامتی مبتنی بر شواهد شلغم بدانید، به علاوه راه‌های ساده برای افزودن آن به رژیم غذایی خود در این فصل آورده شده است.
شلغم منبع عالی ویتامین C
پرتقال را کنار بگذارید ، شلغم قهرمان گمنام سلامت سیستم ایمنی است. این سبزی ریشه ای سرشار از ویتامین C است ، یک ماده مغذی که با آوردن گلبول های سفید خون به محل های عفونت برای از بین بردن مهاجمان بیماری زا (یا بیماری زا) از سیستم ایمنی حمایت می کند.
تحقیقات نشان می دهد مکمل های ویتامین C به نظر نمی رسد از سرماخوردگی جلوگیری کنند ، اگرچه ممکن است به کاهش شدت و طول مدت بیماری کمک کنند.
مکمل ها را نادیده بگیرید و ابتدا ویتامین C کافی را از غذاهای کامل دریافت کنید. تنها یک فنجان شلغم خام می تواند 30 درصد از نیاز روزانه شما به ویتامین C را تامین کند.
شلغم و سلامت روده
شلغم مانند همه غذاهای کامل گیاهی حاوی فیبر رژیمی است. فیبر یک کربوهیدرات غیر قابل هضم است که عملکردهای مهمی را در بدن انجام می دهد، از جمله حفظ قند خون و سطح کلسترول سالم، ترویج حرکات منظم روده و حمایت از مدیریت وزن و غیره.
برای اکثر افراد، افزودن فیبر بیشتر به بشقاب ضروری است. تنها 4 درصد از مردان و 12 درصد از زنان روزانه مقدار کافی فیبر رژیمی مصرف می کنند. قرار دادن شلغم در بشقاب می تواند کمک می کند تا چند گرم فیبر اضافی وارد بدن خود کنید.
شلغم سرشار از آنتی اکسیدان
آنتی اکسیدان ها مواد مغذی هستند که به حذف مولکول هایی به نام رادیکال های آزاد در بدن کمک می کنند. رادیکال های آزاد به سلول ها آسیب می رسانند و خطر ابتلا به بیماری های مزمن را در طول زمان افزایش می دهند.
رژیم های غذایی سرشار از غذاهای غنی از آنتی اکسیدان مانند میوه ها، سبزیجات، آجیل ها، دانه ها و غلات کامل - به طور مداوم با کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی، سرطان و مرگ و میر به هر علت مرتبط است.
شلغم مملو از آنتی اکسیدان های قوی است، از جمله فلاونوئیدهایی مانند آنتوسیانین ها (که مسئول پوست بنفش انواع شلغم هستند) و کوئرستین ، مولکولی با خواص ضد التهابی و ضد هیستامینی.
شلغم و فعالیت ضد سرطانی
شلغم به همراه سایر سبزیجات چلیپایی حاوی مواد مغذی کلیدی مانند فیبر ، ویتامین K و گلوکوزینولات ها را تامین می کنند. گلوکوزینولات ها ترکیبات حاوی گوگرد هستند که در مطالعات حیوانی نشان داده شده است آسیب DNA را کاهش می دهد و با فعالیت سرطان مبارزه می کند.
به نظر می رسد در انسان، خوردن سبزیجات غنی از گلوکوزینولات، پروتئین هایی را فعال می کند که به تجزیه هورمون هایی مانند استروژن در بدن کمک می کنند.
شلغم و فشار خون
در حالی که نیترات های اضافه شده به پروتئین های فرآوری شده مانند گوشت و بیکن مشکوک به تشکیل ترکیبات سرطان زا (به نام نیتروزامین ها) در بدن هستند، تصور نمی شود سبزیجات غنی از نیترات های طبیعی خطر مشابهی داشته باشند.
نیترات های موجود در سبزیجاتی مانند شلغم تولید اکسید نیتریک را در بدن تحریک می کند. اکسید نیتریک مولکولی است که می تواند به کاهش فشار خون، کاهش لخته شدن و حفظ پوشش رگ های خونی کمک کند.
حقایق تغذیه ای شلغم
شلغم بهتر است به صورت پخته مصرف شود. یک فنجان شلغم مکعبی حاوی
کالری: 36.4
پروتئین: 1.17 گرم (گرم)
کربوهیدرات: 8.36 گرم
فیبر: 2.34 گرم
ویتامین C: 27.3 میلی گرم (میلی گرم)، 30 درصد ارزش روزانه (DV)
پتاسیم: 248 میلی گرم، 5 درصد DV
یک فنجان شلغم خام حدود 35 درصد از نیاز روزانه شما به ویتامین C و ویتامین A را دارد.
خطرات خوردن شلغم
برخی از افرادی که به FODMAP حساس هستند ممکن است علائم گوارشی تجربه کنند.
شلغم همچنین حاوی ترکیباتی به نام گواتروژن است که می تواند در فعالیت تیروئید اختلال ایجاد کند. با این حال، به نظر می رسد که غذاهای گواتروژن تنها زمانی که به صورت خام، در مقادیر بسیار زیاد و در افرادی که کمبود ید دارند مصرف شوند، خطراتی را ایجاد می کنند .
حتی برای کسانی که به بیماری تیروئید مبتلا هستند، خوردن مقادیر متوسط غذاهای حاوی گواتروژن پخته بی خطر است.برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
